เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
OS / SFyorunifrosten
Lonely Tale.
  • note ; จริงๆเรื่องนี้ไม่ค่อยฟิกซ์เมจของตลคหรอกครับ...จะมีลักษณะของOC เข้ามาเพิ่มเติมนิดหน่อยเท่านั้นเอง..
    แบค เบเนดิกต์ ทาจิบานะ วลาเดเมียร์ (แบคโฮ nu'est)
    เอล โนเอล สการ์เล็ต เลอนัวร์ (เอสคุปส์ seventeen) {add ตาสีหยก}


    =คอนโดของโนเอล=
    "คุณน้าาา" แววตาสีหยกลืมขึ้นแล้วหันไปมองต้นเสียงก็พบกับเด็กน้อยสองคนวิ่งเข้ามา มือเล็กวางหนังสือที่ถืออยู่ลงแล้วอ้าแขนรับ
    "มากันแล้วหรอ อเล็กซ์ อลิซ" ทั้งสองกอดคุณน้าที่รักของเขาแน่น ร่างอีกร่างเดินเข้ามา เธอคนนี้มีใบหน้าละม้ายคล้ายเจ้าของห้องเสียเหลือเกิน
    "พี่คะ"
    "เอวา เป็นยังไงบ้าง"
    "สบายดีค่ะพี่ แล้วพี่ล่ะ?" สองพี่น้องกอดกันเบาๆแล้วนั่งลงบนโซฟา
    "สบายดี คริสทีนเป็นยังไงบ้าง"
    "งานยังรัดตัวอยู่เลยค่ะ นี่หนูเอาเด็กๆมาฝากพี่ซักสองวันแล้วจะมารับคืนนะ"
    "ได้สิ"
    "เย้ ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวมะม๊ากลับมา เป็นเด็กดีของน้าโนเอลนะคะ" เธอจุมพิตแก้มทั้งสองของลูกๆแล้วรีบเร่งเดินออกจากห้องไป
    "มะม๊าไปไหนหรอครับ?"
    "ไปทำงานครับ เดี๋ยวสองวันนี้หนูอยู่กับน้าไปก่อนนะ"
    "เย่! เราเล่นเกมกันได้มั้ยคะ"
    "ได้สิครับ"
    "คุณน้าเดี๋ยวครับ"
    "ครับ?"
    "วันนั้นผมเห็นมะม๊ากับน้าคริสทินจุ้บๆกันด้วย"
    "อ่าฮะ?"
    "เป็นผู้หญิงด้วยกันเขาจุ๊บกันได้หรอคะ"
    "อ่ามมม เดี๋ยวน้าจะเล่าให้ฟังนะ"
    "เย่! นิทานของน้าโนเอลสนุกที่สุด"
    "เรื่องนี้ไม่ใช่นิทานนะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผู้ใหญ่หลายๆคนเขาไม่ยอมเข้าใจ แต่มันก็มีคนที่เข้าใจแบบน้า"
    ".."
    "มะม๊ากับน้าคริสทินเป็นแฟนกันครับ แฟนที่ว่าไม่ใช่พัดลมแต่เป็นคนรัก"
    "คนรัก?"
    "อ่า ก็เหมือนกับคนสองคนที่มีอะไรต่อกันน่ะครับ เช่นอยากอยู่ใกล้ๆกับคนนั้นตลอดเวลา อยากมีเขาอยู่ข้างๆ"
    "แล้วน้ามีรึเปล่าครับ???"
    "น้าไม่มีหรอกครับ ซึ่งการที่มะม๊ากับน้าคริสทินเขาทำแบบนั้นกันก็เป็นการแสดงความรักอย่างนึง"
    "แต่คุณครูที่โรงเรียนสอนว่า การที่คนสองคนจะรักกันได้ก็ต้องเป็นชายกับหญิงไม่ใช่หรอคะ?"
    "มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไปหรอกนะอลิซ.. การที่คนสองคนจะรักกันได้ไม่จำเป็นต้องเป็นชายหญิง จะเป็นหญิงกับหญิงเหมือนที่น้าคริสทินกับมะม๊าเป็น หรือเป็นชายกับชายก็ได้"
    "ถ้าสมมติว่าผมชอบผู้ชายด้วยกันแบบนี้ น้าจะว่าอะไรไหมครับ"
    "น้าไม่ว่าอะไรครับ น้าเข้าใจหนูด้วยซ้ำเพราะน้าก็เคยมีแฟนเป็นผู้ชายมาก่อน"
    "จริงหรอคะ!?"
    "ครับ"
    "ผมอยากเห็นครับน้า"
    "..ไม่แน่ใจน้ายังมีรูปอยู่รึเปล่านะ" ว่าแล้วคุณน้าตัวเล็กก็เดินไปหยิบอัลบั้มบนชั้น เลื่อนสายตาหารูปก่อนจะระบายยิ้มออกมาบางๆ
    "ไหนคะๆ"
    "คนนี้..." นิ้วเรียวชี้ไปที่รูปคู่ของพวกเขาสองคน โนเอลในรูปไม่ค่อยต่างจากปัจจุบันมากนัก จะต่างก็แค่สีผมและแว่นกรอบใสที่ไม่ได้สวม ส่วนผู้ชายร่างสูงคนนั้น..มีนัยน์ตาสีฟ้าใสและกลุ่มผมสีดำสนิท
    "เขาชื่ออะไรหรอครับน้า?"
    "อืมม.. เบเนดิกต์ ทาจิบานะ วลาดิเมียร์ เรียกสั้นๆว่าแบคครับ"
    "หล่อจังเลย แล้วเขาไปไหนล่ะคะน้า"
    "..ไม่รู้หรอกครับ"
    =คืนนั้น=
    "งืมม น้าครับ"
    "ว่าไงครับ?"
    "น้ายังรักเขาอยู่มั้ยครับ คุณแบคคนนั้น"
    ".."
    "ผมเห็นน้าน้ำตาไหลด้วยตอนน้ามองรูปเขา"
    "ฝุ่นเข้าตาน่ะครับ..นอนได้แล้วนะอเล็กซ์"
    "ฝันดีฮะคุณน้า"
    "ฝันดีครับ" มือเรียวลูบหัวเด็กชายเบาๆก่อนจะลุกขึ้นจากเตียง
    เปิดลิ้นชักที่โต๊ะทำงานแล้วหยิบสมุดเล่มหนึ่งขึ้นมาเปิดไปที่หน้ากลาง รูปๆหนึ่งพร้อมด้วยประโยคสามบรรทัดวางอยู่ใต้นั้น

    Benedict Tajibana Vladimir
    24 March 1993 - 30 September 2021
    We're all bad in someone's story.
    =end=    
    {ฟิคนี้เกิดขึ้นจากความเวิ่นเว้อของผมเองครับ เพราะงั้นอาจไม่มีสาระอะไรมากนัก ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ!
    -Frozxten.T- }         
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in