“วัน ๆ จะเอาแต่นอนแบบนี้หรือไง”
ไม่มีเสียงตอบรับใด ๆ จากแทฮยอง หนึ่งในรูมเมทอย่างพัคจีมินจึงทำได้เพียงแค่ถอนหายใจเฮือกใหญ่ออกมา ถึงวันนี้จะเป็นวันเสาร์ก็เถอะ แต่นี่จะบ่ายโมงแล้ว เท้าของแทฮยองยังไม่ได้แตะพื้นห้องเลย
“ไม่รู้แหละ ไปกินข้าวแล้วโว้ย!” จีมินตะโกนใส่ร่างสูงที่อยู่ในชุดนอนลายทาง แทฮยองมีปฏิกิริยาโต้ตอบโดยการพลิกตัวหนีเขาไปเท่านั้น “ฮึ่ย!”
ว่าแล้วจีมินก็ควักกระเป๋าเงินแล้วเดินปึงปังไปเปิดประตู แต่พอกระชากลูกบิดออกมาได้ก็เจอรุ่นพี่ตัวขาวอย่างกับกระดาษตั้งท่าจะเคาะประตูอยู่พอดี
“เหวอ/เฮ้ย!” ทั้งคู่อุทานออกมาพร้อมกัน ถึงเสียงจะไม่ดังเท่าไหร่ แต่ก็ปลุกคนที่หลับเป็นตาอยู่บนเตียงได้ในทันที
“พี่ยุนกิ!! พี่ยุนกิเป็นอะไรครับ!?”
“ทีนี่ละไวเชียวนะ” จีมินแทบจะเหลือกตามองบนใส่คนในชุดนอนที่เด้งตัวลุกขึ้นมาด้วยท่าทีเหลอหลา
“อ้าว แทฮยองยังไม่ตื่นเหรอ”
“ตื่น ๆ ๆ ตื่นแล้วครับ!”
“ไม่อะพี่ เมื่อกี้ปลุกมากินข้าวแทบตามันยังไม่ยอมลืมตาเลย เมื่อคืนโอเวอร์วอชหนักไปหน่อยอะดิ”
“อ้าวเหรอ…”
“ม๊ายยย!! ตื่นแล้วครับ นอนเต็มอิ่มเลยด้วย หุบปากไปเลยนะจีมิน”
“จ้า ๆ”
“คือคอมฉันมันเป็นอะไรไม่รู้อะ เห็นนายชอบเล่นเกม อาจจะช่วยได้น่ะสิ แต่ถ้านายยังไม่สะดวกก็ไม่เป็นไร” ยุนกิอธิบายออกมาด้วยท่าทีเสียดาย ๆ ก่อนจะยักไหล่ เล่นเอาคนที่ยังนั่งอยู่บนเตียงแทบจะกลิ้งลงไปกอดขารั้งไว้
“ไม่ครับ ๆ เข้ามาดิพี่ เดี๋ยวดูให้” แทฮยองว่า ยุนกิหันไปมองหน้าจีมิน รุ่นน้องตัวเล็กก็หัวเราะร่าแล้วพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้ยุนกิเข้าไป
“ไม่ต้องไปเกรงใจมันหรอกพี่ ทำให้มันตื่นได้ก็ดีแล้วครับ” จีมินเอ่ยออกไปเมื่อเห็นยุนกิยังคงลังเล เขาจึงตัดสินใจเดินเข้าไปในห้องแล้ววางโน้ตบุ๊คลงบนโต๊ะของแทฮยอง
“นาย… อยากไปล้างหน้าล้างตาก่อน หรือกินอะไรไหม” ยุนกิถามขึ้นเมื่อเห็นแทฮยองก้ม ๆ เงย ๆ อยู่กับโน้ตบุ๊คของเขาด้วยสีหน้าตามแบบคนเพิ่งตื่นนอน
“ไม่เป็นไรครับ พี่จะได้เอาไปใช้ไง” แทฮยองตอบกลับทันทีด้วยน้ำเสียงที่ฟังดูจริงจังอย่างไม่น่าเชื่อ
เส้นผมยุ่งเหยิงจนดูฟู ๆ ชุดนอนลายทางยับยู่ยี่ ตาปรือ ๆ สีหน้าที่ยังคงดูงงงวย แต่ความตั้งใจของเขานี่มัน…
น่าประทับใจจัง
#วกสตร
♥️
แทฮยองในชุดนอนลายทางนี่มัน ฟวหกาดกฟวเก้ดกหฟ
ฮือ ชอบความสบายๆของฟิคจังเลยค่ะ โอย ความนอร์มอลที่น่ารักมากนี่มันอะไร TT___TT
เป็นนี่ให้ยุนกิมาปลุกตอนตีสามก็จะตื่นให้เหมือนกันค่ะ เชื่อว่าแทฮยองคงไม่ต่างกัน
(รักเขามากนี่ รักเขามาก!!!!) ฮือออออออ