เราเขียนบันทึกนี้ขึ้นจากบันทึกอีกเล่มหนึ่ง
สมุดเล่มเก่าเปื่อยทำหน้าที่ของมันอย่างดีที่สุดในช่วงเวลาไกลบ้าน
ขณะนั้น...เรามีเวลาเพียงบันทึกความรู้สึกในแต่ละวัน
เกิดอะไรขึ้น รู้สึกอย่างไร
ไม่มีเวลาและเรี่ยวแรงบันทึกอะไรได้มากมายไปกว่านั้น
เราใช้ความจำของเรามากขึ้น ความรู้สึกก็เช่นกัน
จำให้มาก...ว่าเกิดอะไรขึ้น
รู้สึกให้มาก...เพื่อให้ฝังเข้าไปในใจ
ทุกอย่างจะได้ไม่หายไป
ตัวเองจะได้ไม่หายไป
แต่...
บันทึกนี้ไม่ใช่บันทึกการเดินทาง
บันทึกนี้มีแค่ คน เหตุการณ์ และความรู้สึกของเราตลอดเวลา 1 ปี
บันทึกแค่ชั่วขณะหนึ่งที่ติดอยู่ในหัวสมองและหัวใจ
และอาจจะมีบ้างที่พาไปนั่นไปนี่ ไปดูอะไร ไปฟังอะไร
ก็นั่นล่ะ...
มันก็อาจจะเป็นแค่บันทึกตามใจตัวเองเล่มนึงที่ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น
1 ปีในเมลเบิร์น, วิคตอเรีย ออสเตรเลีย
เมืองน่าอยู่ที่สุดในโลก 7 ปีซ้อน
เราไปอยู่เมืองนั้นมา
และเมลเบิร์นน่าอยู่จริงๆ นั่นล่ะ
มีน เกวลิน.
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in