ตอนนั้น... จำได้ว่า...

เรามีนัดไปล่าแซลมอนกัน!

สืบเนื่องมาจากเราที่ไปขลุกตัวอ่านกระทู้พันทิปเกี่ยวกับซีแอตเทิลมามาก

ก็ทำให้ได้ข้อมูลมาว่าที่นี่มีจุดที่แซลมอนน้อยใหญ่ว่ายทวนกระแสน้ำ

กระโดดดึ๋งเพื่อมาวางไข่!

นึกภาพตัวเองเป็นหมีกริซลี่ที่อ้าปากรอตะปบจับปลา

อาห์... แซลมอนเนื้อส้มริ้วขาวเส้นบางที่รัก

เรามาแล้ววววววววว

(ลูบท้องกลืนน้ำลายด้วยความหิวกระหาย)

ก่อนที่จะไปล่าแซลมอนมาทำเป็นซาซิมินั้น เขาก็พาเราไปที่ The Fermont Troll ก่อน

เป็นรูปปั้นหน้าตาเป็นแบบนี้

จากที่ไปยืนอ่านป้ายก็รู้คราวๆว่าศิลปินสร้างขึ้นมา

เพื่อเป็นตัวแทนของกลุ่มคนที่สนับสนุนงานอาร์ตในซีแอตเทิล

เหมือนแถวนี้จะเป็น Art District กลายๆก็ว่าได้

เดินผ่านไปผ่านมาก็จะเห็นภาพกราฟฟิตี้หรือศิลปะจัดวางต่างๆตั้งอยู่ประปราย

เดินถัดไปอีกนิดจะเจองานเหมือนถนนคนเดินและเวทีคอนเสิร์ต

มีร้านคาเฟ่ฮิปๆมากมายเรียงรายอยู่ในละแวกใกล้เคียง

ไม่ได้ฮิปแบบฮิปสเตอร์อย่างเดียวนะ

ร้านแถวนี้มีความคิดสร้างสรรค์และเอกลักษณ์สูงมาก

เช่น ร้านนี้ที่เป็นธีมอวกาศ

มีทั้งงานคราฟท์และของกินมากมาย

คอนเสิร์ตก็มีนะจ๊ะ กำลังซาวด์เช็คกันอยู่เลย

ตรงนี้เราชอบมาก

เป็นโซนสำหรับให้ผู้ใหญ่มานั่งดื่มและมีมุมให้สูบบุหรี่

และเป็นจุดเดียวที่ขายแอลกอฮอล์

เราคิดว่าด้วยความที่มีเด็กๆมาเดินเยอะด้วยแหละ

ฉะนั้นเขาเลยกั้นโซนสำหรับผู้ใหญ่ไว้

ซึ่งเราว่านี่แหละคือความรับผิดชอบต่อสังคมโดยรวม

ไม่ใช่ว่าดื่มตรงไหนก็ได้ สูบบุหรี่พ่นใส่ใครรอบตัวก็โอเค

ไม่ได้ห้ามดื่มหรือสูบ แต่มีการจัดระเบียบให้เรียบร้อย

และผู้คนก็ทำตามนั้น

เจ๋ง!

รู้สึกว่าคุณภาพชีวิตเขาดี๊ดี

พาหมามาเดินเล่นและใช้เวลากับครอบครัว

มีพื้นที่ส่วนกลางให้ทุกคนเข้ามามีส่วนร่วม

เรามาต่อกันที่ Linin in Fremont รูปปั้นทองแดงเลนนินที่...

เออ... อยู่ในสหรัฐอเมริกา

เขามีเขียนอธิบายว่าทำไม อย่างไร เพื่อเหตุใดไว้ด้วย

ขี้เกียจแปล โปรดซูมอ่านเองตามอัธยาศัย

และแล้วเราก็มาถึงจุดที่เราจะมาล่าแซลมอนนนนนนน

ตอนแรกคิดว่าที่นี่จะเป็นตลาดปลาคึกคัก

มีแซลมอนสดๆขายอยู่ทั่วไป

ปรากฎว่า...

เป็นท่าเรือเงียบๆ ทุกอย่างปิดหมด วังเวงพอสมควร

เราเดินตามถนนไปเรื่อยๆเพื่อหวังว่าจะเจอร้านขายแซลมอน

ปิดจ้า เงียบสงัดไปทั่วบริเวณ

เศร้า...

แต่เราก็ไม่ย่อท้อ ยังไม่ได้กินวันนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่ได้กินในวันหน้า!

ไหนๆก็มาแล้วเราจะต้องได้เห็นแซลมอนกระโดดน้ำตัวเป็นๆ!!

เราต๊อกแต๊กเดินมาเรื่อยๆจนถึง...

ชื่อสวนมันยาวอะ อ่านเองละกันเนอะ

ที่นี่มีอีกชื่อเรียกสั้นๆว่า The Locks

จากคลองก็จะออกไปสู่ทะเล การที่เรือจะเข้าออกต้องมีการกั้นประตูและเพิ่มหรือลดระดับน้ำ

ออกทะเลจ้า

และตรงจุดนี้คือไฮไลท์ที่เราอยากมา

เห็นน้ำที่ไหลออกมาสองสายนั่นมะ

นั่นแหละคือท่อที่เหล่าแซลมอนจะโดดทวนกระแสน้ำเพื่อไปวางไข่ล่ะ!

เมื่อก่อนตรงนี้ก็เป็นแม่น้ำที่ไหลออกสู่ทะเลตามธรรมดานั่นแหละ

แต่มนุษย์เราไปสร้างประตูกั้นน้ำขึ้นมาซะงั้น

ลำบากพวกปลาที่ต้องว่ายตามสัญชาติญาณตัวเอง

ตรงนี้เขาเลยทำเป็นทางน้ำเพื่อให้ปลากระโดดง่ายขึ้น

เพื่อว่ายกลับไปที่จุดวางไข่ตรงทะเลสาบวอชิงตัน

จุดมีทางเดินลงไปใต้ดินด้านล่างที่เป็นห้องกระจกใส

มองเห็นใต้น้ำได้ว่ามีปลาว่ายทวนกระแสน้ำอยู่

เสียดายที่รูปอยู่ในมือถือเขาหมด

เลยไม่ได้เอามาลงให้ดูกัน

วันนั้นที่เราไปยังไม่ใช่ฤดูวางไข่ที่จะมีมวลมหาปลาแซลมอนว่ายน้ำ

เห็นแค่สองสามตัว แต่ก็ตื่นเต้น เอาใจช่วยให้มันว่ายข้ามไปได้ล่ะ

เกิดเป็นแซลมอนไม่ง่าย...

มีป้ายห้ามรบกวนลูกแมวน้ำด้วยจ้า น่าย้ากกกกกก

ตอนเราไปเป็นช่วงหน้าร้อน เลยไม่มีอุ๋งน้อยมานอนอาบแดด

ตกบ่ายเขาก็พาเรานั่งบัสและเดินลัดเลาะริมน้ำมาเรื่อยๆ

ตอนนั้นจำได้ว่าเราเริ่มงอแงเพราะชักเริ่มเหนื่อยๆและร้อน

แต่เขาก็ยืนยันว่าอยากจะมาที่นี่

ตอนนั้นเราไม่เข้าใจว่าจะมาเดินสวนสาธารณะทำไมในเมื่อเพิ่งไปมา

ก็ได้แต่หงุดหงิดอยู่ในใจ

(หรือเหวี่ยงเขาไปด้วยก็ไม่รู้แหะ...)

ในที่สุดเราก็มาถึง Gaswork Park

ที่เขานั่งยันนอนยันว่ายังไงก็ต้องมาให้ได้

ฟ้าใส ลมเย็น และแสงแดดยามบ่ายอ่อนๆทำให้อารมณ์ของเราเย็นลงนิดนึง

ก็เดินตามเขาไปเรื่อยๆนั่นแหละ

มองคนนู้นเล่นกับหมา คู่นี้จูงมือกัน กลุ่มนั้นมานั่งปิกนิค

เพลินๆดีเหมือนกัน

และพอเดินมาจนถึงบนเนินเตี้ยๆนั้นก็พบกับวิวนี้ที่เห็นซีแอตเทิลทั้งเมือง

ถ้าถามว่าเราชอบเมืองไหนที่สุดในการเที่ยวอเมริกาครั้งนี้

คำตอบของเราคือซีแอตเทิล

และถ้าถามต่อว่าเราชอบช่วงเวลาไหนมากที่สุด

เราก็ตอบได้แบบไม่ลังเลใจเลยว่าเป็น วันนี้ ที่นี่ ตอนนี้ ที่ได้อยู่ด้วยกัน

มันเป็นยามบ่ายธรรมดาที่เรานอนข้างกันบนพื้นหญ้า

มองดูท้องฟ้าไปแล้วคุยกันไปเรื่อยๆ

มันไม่มีอะไรเลย ไม่ได้มีเรื่องตื่นเต้นให้น่าจดจำ

แต่เรารักช่วงเวลานี้มากที่สุด

และเป็นความทรงจำเดียวในทริปนี้ที่ชัดเจนแบบไม่ต้องพึ่งรูปถ่าย

เพราะสิ่งที่เราจำคือความรู้สึกดีที่อิ่มอยู่ในใจ

เป็นหนึ่งใน core memory แบบในเรื่อง inside out ล่ะ

และวันไหนที่สีของแดดและท้องฟ้าคล้ายกันกลับตอนนี้

เราจะคิดถึง "เรา" ยามบ่ายวันนี้ในซีแอตเทิล

หลังจากนอนมองฟ้าด้วยความขี้เกียจไปเรื่อยๆก็ได้เวลาเดินเล่น

เหตุที่ชื่อว่า Gaswork Park เพราะเคยเป็นโรงกลั่นน้ำมันมาก่อน

ขอบคุณที่พามาเดินเล่นที่นี่นะ