ซีรีย์ญี่ปุ่นแนวคอมเมดี้ที่ตีแผ่เรื่องการเมืองออกมาได้ตลก และติ๊งต๊องโคตรๆ! ไม่เคยคิดว่าจะมีซีรีย์ที่ย่อยเรื่องการเมืองเครียดๆออกมาให้ดูได้ง่ายขนาดนี้เลย เนื้อเรื่องคือ มุโต ไทซัน ท่านนายกของญี่ปุ่นที่มีอุดมการณ์อยากเปลี่ยนประเทศญี่ปุ่นให้เป็นประเทศที่ดีที่สุด แต่ดันซวยเกิดไปสลับร่างกับ โช ลูกชายสุดติ๋ม ที่ไม่ค่อยลงรอยกันนัก สาเหตุคือ โดนแอบฝังชิปควบคุมสมองตอนทั้งคู่ไปอุดฟัน คือโคตรปัญญาอ่อน55 จะให้ประชาชนรู้ก็จะวุ่นวายไปกันใหญ่ จึงต้องช่วยกันปิดบัง ท่านนายกก็ได้กลับไปใช้ชีวิตวัยรุ่นเป็นหนุ่มมหาลัยอีกครั้ง ส่วนลูกชายจอมเอ๋อก็ต้องทำตัวเป็นนายกผู้เคร่งขรึม ซึ่งขัดกับบุคลิกของทั้งสองคนแบบสุดโต่ง
ท่านนายกนั้นเคยเห็นแก่ตัวมาก่อน ไม่สนใจครอบครัว ส่วนลูกชายก็เป็นคนหนุ่มจบใหม่ที่มีไฟฝัน เต็มไปด้วยอุดมการณ์ที่อยากจะเปลี่ยนแปลงประเทศและช่วยเหลือคนที่ลำบาก พอมาสลับร่างกันก็คอนทราสต์สุดๆ เพราะตานายกนี่เป็นประเภทพุ่งชนทุกอย่าง ไม่ยอมใคร โผงผาง เอะอะโวยวายสุดๆ ส่วนลูกชายก็ติ๋มมมสุดๆ แต่งตัวสีพาสเทลหวานๆ ใช้ผ้าเช็ดหน้าลายการ์ตูน ชอบกินนม แถมยังงอแงเป็นเด็กๆทั้งที่เรียนจบมหาลัยแล้วแท้ๆ
มันโคตรฮาตรงที่ไอลูกชายก็อ่านหนังสือไม่ค่อยออก พูดภาษาอังกฤษก็ไม่ได้ แต่ต้องไปต้อนรับท่านทูตงี้ มันก็ถูๆไถๆรอดมาได้แบบฟลุ๊คๆเพราะเลขากับมือขวาของนายกคอยช่วยตลอด เรียกว่าไม่มีไอสองคนนี้คอยช่วยก็โดนจับได้ไปนานแล้วอะ55 แต่ถึงลูกชายจะติ๊งต๊องไม่เอาถ่านแค่ไหน ทุกคนก็พยายามเข็นให้มันแอ็คเป็นนายกปลอมๆจนรอดได้ตลอด มันน่ารักตรงที่คนรอบข้างพยายามช่วยเหลือสองคนนี้สุดๆ ด่าบ้างบ่นบ้างแต่ก็หวังดีนั่นแหละ
แล้วจะมีนักสืบชื่อ นิตตะ มาช่วยสืบว่าจะเอาชิปควบคุมสมองออกได้ยังไง และใครเป็นคนบงการเบื้องหลัง นิตตะนี่ก็ประหลาดอีกนะ คือปลอมตัวเก่งเป็นห่าไรก็ได้ อยู่ๆก็เป็นลุงแก่ๆ เดี๋ยวก็เป็นผู้หญิงบ้าง แล้วแค่บอกว่าตัวเองคือนิตตะ ทุกคนก็เชื่อทันทีอะ โอ๊ยย ไร้ตรรกะมาก555 เรื่องนี้ทุกคนเล่นใหญ่ระดับสิบมาก เกินเบอร์สุดๆ คือตกใจก็ตกใจตาเหลือก โมโหก็วิ่งเอาดาบฟันกันไรแบบนี้ แต่ตลกตรงที่มันเล่นใหญ่นี่แหละ จังหวะมันใช่มากก ตอนนั้นเครียดๆมาดูเรื่องนี้นั่งฮาก๊ากอยู่คนเดียว แบบมันทำไปได้ยังไงวะนั่น
โชกับพ่อนั้น มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกันเท่าไหร่นัก โชชอบออกจากบ้านไปขลุกอยู่ที่อื่นตลอด ไม่ยอมกลับบ้าน เขาเกลียดพ่อเพราะเคยเห็นพ่อยัดเงินใต้โต๊ะให้คนไปปล่อยข่าวฉาวนักการเมืองฝ่ายตรงข้าม แต่ถึงเขาจะเป็นเด็กไม่ค่อยฉลาด แต่ก็จิตใจดี มีน้ำใจ ทำอะไรให้คนอื่นจากใจจริง ท่านนายกเองถึงภายนอกจะดูตรงๆ ไม่มีความอ่อนโยน แต่สิ่งที่ทั้งสองเหมือนกันก็คือ มีอุดมการณ์ที่อยากจะช่วยคนอื่นเหมือนกัน อยากให้ญี่ปุ่นเป็นประเทศที่ดีกว่านี้
ใครๆก็เอาแต่พูดว่าทำไมนายกไม่บริหารประเทศให้ดีกว่านี้ เรื่องนี้จะทำให้เราได้เห็นว่า ลองมาเป็นนายกเองดูสิ จะรู้ว่ายากสุดๆ ทุกอย่างไม่ได้ง่ายแค่อยากจะแก้ไขอะไรก็ได้ทันทีหรอกนะ ถ้าอยากจะเปลี่ยนแปลงอะไรที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ทุกคนต้องร่วมมือกัน เป็นพลังให้กันต่างหากล่ะ
เรื่องนี้ไม่ได้มีดีแค่ความฮานะ บทจะมีสาระมันก็มีนะเออ เพราะแทรกประเด็นคุณธรรมในการเล่นการเมือง ความมีศักดิ์ศรีที่ไม่ยอมรับเงินใต้โต๊ะจากนักการเมืองพรรคใหญ่ๆ แต่ขณะเดียวกันก็มีความกรุณาต่อคนอื่นด้วย
ประเด็นที่น่าสนใจอีกอัน คือ ความลำบากในการดำรงชีวิตของหนุ่มสาวยุคนี้ พอจบใหม่มาจากรั้วมหาลัย ก็ยังมีไฟ มีอุดมการณ์ของตัวเองอย่างแรงกล้า แต่พอมองความเป็นจริงแล้ว ค่าแรงขั้นต่ำที่ได้มันไม่พอเอาซะเลย ถ้าป่วยจะไปหาหมอก็ไปได้แต่โรงพยาบาลถูกๆ แถมต้องทำงานพิเศษเพิ่ม เรียกได้ว่า มีความฝันแต่ไม่มีเงิน มันก็เท่านั้น โชอยากเป็นอาสาสมัครโครงการปลูกผัก เขาคิดว่ามีพลังที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรได้ แต่บริษัทบอกเขาว่า พวกเด็กจบใหม่ก็เป็นอย่างนี้ พูดแต่เรื่องอุดมการณ์ แต่มันได้กำไรซะที่ไหน สุดท้ายถึงเขาจะรู้ว่า บริษัทแค่ให้ความหวังไปลมๆแล้งๆ แต่เขายังไม่ละทิ้งความฝัน กลับเลือกที่จะเชื่อและทำมันต่อไป
" ยุคสมัยของหนุ่มสาวอย่างพวกเราน่ะ เราต้องสร้างมันขึ้นมาเองนะ
ดังนั้นจงมีความฝันเข้าไว้! "
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in