บางทีแค่ลมพัดก็ทำให้คิดถึงแล้ว

ประโยคนี้เป็นประโยคที่เราโคตรชอบเลยให้ตาย

สายลมเป็นสิ่งที่บางครั้งก็เบาบาง บางครั้งก็รุนแรง แต่โดยรวมแล้วมันสวยงามสำหรับเรานะ แม้จะไม่สามารถจับต้องได้ก็ตาม

สายลมมักพัดพาอะไรมาพร้อมกับมันเสมอ บางครั้งเวลาที่ลมพัดเราก็ได้กลิ่นไอดินชื้นๆ ที่มักเกิดขึ้นประจำก่อนฝนจะตก บางครั้งสายลมก็พัดพาเอาอากาศร้อนชื้นที่พานให้รู้สึกไม่สบายตัว และบางครั้ง...สายลมก็มักพัดความคิดถึงมาหาเราเสมอ

เคยลองยืนเงียบๆ คนเดียวแล้วหลับตาลงตอนที่สายลมพัดผ่านมาบ้างมั้ย?

ตอนที่สายลมโอบร่างกายของเราไว้มันให้ความรู้สึกอาวรณ์บางอย่าง ภาพความทรงจำมากมายก็หลั่งไหลออกมาในตอนนั้นแหละ ราวกับว่าสายลมเป็นแผ่นซีดีที่เก็บความทรงจำไว้อย่างไรอย่างนั้น

กลิ่นที่ได้กลิ่นอยู่ในตอนนั้น จู่ๆ ก็เหมือนจะมีกลิ่นหอมบางอย่างเจืออยู่ในกระแสลมมาด้วย

บางครั้งก็เหมือนจะได้กลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ ที่เธอชอบใช้เป็นประจำ บางคร้งก็เหมือนจะได้กลิ่นกาแฟอ่อนจางที่เธอมักจะดื่มทุกเช้า บางครั้งก็เหมือนจะได้กลิ่นบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปที่เธอชอบกินลอยมาตามลม

แต่ในทุกครั้ง ฉันวาดหวังไว้เสมอ ว่าเมื่อฉันลืมตาขึ้นในเวลาที่สายลมสงบแล้ว...

ฉันอยากจะเห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้าฉันนะ :)