ไง...... ฉัน เบธทานีย์ บลูเวล  ฉันอาศัยอยู่บนเกาะห่างไกลจากผู้คน เอาเป็นว่าผู้คนส่วนใหญ่ไม่ค่อยมาที่นี่กันเยอะนัก ฉันอายุ22ปี เกิดวันที่ 8 กรกฎาคม ปี 1996 ลุงแวนเขียนให้ฉันดูแบบนี้บนกระดาษห่อขนมปังตอนที่ฉัน6ขวบ ฉันไม่รู้จักแม่ ไม่รู้จักพ่อ ไม่รู้ว่ามีญาติพี่น้องกี่คน เท่าที่จำได้ฉันรู้จักลุงแวนเป็นคนแรก ฉันกับลุงแวนอาศัยอยู่ในกระท่อมสร้างด้วยอิฐสีเปลือกไข่ทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าบนเนินเล็กๆข้างถนนดินที่ตัดผ่านทอดยาวออกไป  ฉันกับลุงแวนเราสื่อสารกันด้วยกระดาษและภาษามือ เราไม่เคยคุยกันหรอก หมายถึง..คุยแบบมีเสียง 

พวกเธออาจจะคิดว่าฉันบ้า  ไม่หรอกฉันปกติดีทุกอย่าง 

ฉันชอบสี เหลืองมากที่สุด ชอบสีชมพูน้อยที่สุด 

ฉันชอบ อ่านหนังสือ วาดรูป ฟังเพลงแจ๊ส และ เดินเล่น  

และ..ฉันชอบอะไรอีกหลายอย่าง

....................

ฉันไม่ชอบ หัวหอมและมะเขือม่วง  

ฉันไม่ชอบ  เพลงร็อค 

ฉันไม่ชอบ ตุ๊กแก 

ฉันไม่ชอบ.....อะไรอีกหลายอย่าง

แต่ฉันก็ชอบ......มองท้องฟ้า ภูเขา กับ ทะเล 

งานของฉันคือเขียนหนังสือนิทานเด็ก  สะสมใบไม้และดอกไม้แห้ง ได้เงินไม่ค่อยดีแต่ฉันก็รักที่จะทำมัน