ข  :  แค่คิดว่า  มันก็ตลกดีนะแก

  ก  :  เรื่อง?

  ข  :  ทุกวันนี้มีเพื่อนเดินมาหาชั้น  ขอให้ชั้นดูดวงให้เขาเยอะขึ้นมาก  นี่ยังดูให้ไม่ครบเลย

  ก  :  ตลกตรงไหน  ตั้งแต่รู้จักกันก็เป็นงั้นบ่อยไป

  ข  :  ชั้นไม่ได้ตลกตรงที่เขามาขอให้ดูดวง  ชั้นตลกปฏิกิริยาของเขามากกว่า

  ก  :  ที่เห็นแกเป็นหมอดูอ่ะเหรอ

  ข  :  ปฏิกิริยาก่อนและหลังที่รู้ว่าชั้นดูดวงได้ตะหาก  ตอนแรกๆที่เขาไม่รู้  หลายคนมองผ่านชั้นอย่างกะหมูกะหมา  บางที  เวลาชั้นทำอะไรคนเดียวหรืออะไรแปลกๆ  ก็มีคนแอบมอง  แอบยิ้มเยาะ

  ก  :  มึงก็ชอบทำตัวประหลาดจริง

  ข  :  ห่านนน  กูไม่ได้ขอความเห็น

  ก  :  จะไปรู้เรอะ  เอ้า  แล้วไงต่อ

  ข  :  แต่พอพวกเขารู้ว่าชั้นดูดวงได้เท่านั้นแหละ  หลายคนเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง  ขอให้ดูถามโน่นนี่นั่นกันใหญ่  ราวกับหน้ามือเป็น...

  ก  :  หลังตีน

  ข  :  มึงพูดเองนะ  แต่เออนั่นแหละ  เหมือนกับว่าถ้าชั้นไม่มีความสามารถตรงนี้  จะไม่มีใครอยากเป็นเพื่อนกับชั้นอย่างนั้นแหละ

  ก  :  ชั้นว่าชั้นกับแกไม่ได้สนิทกันเพราะเรื่องดูดวงนะ...

  ข  :  (เหลือบมอง)  แล้วตั้งแต่รู้จักกัน  แกว่าคนที่ญาติดีกับชั้นตั้งแต่ยังไม่รู้ว่าชั้นมีอะไร  กับคนที่ญาติดีกับชั้น  หลังจากรู้ว่าชั้นมีอะไร  แบบไหนเยอะกว่ากัน

  ก  :  พูดเหมือนเคียดแค้น  

  ข  :  ก็ไม่ถึงขนาดนั้น

  ก  :  แต่ชั้นเห็นแกก็ดูให้เขาทุกทีนี่หว่า  ไม่เห็นขัดอะไรเลย

  ข  :  ก็ชั้นคิดว่า  ในเมื่อเรามีความสามารถที่คนอื่นไม่มี  เราก็ควรจะใช้มันเพื่อประโยชน์ของคนอื่นเสียบ้าง  อีกอย่าง  ชั้นถือคติว่า  ใครดีมาเราดีตอบ  เมื่อเขาเป็นมิตรมา  ย่อมไม่มีเหตุผลที่จะร้ายใส่

  ก  :  แกมันก็น่ารักตรงนี้แหละ  แกก็คิดซะว่าการมีความสามารถด้านการดูดวงนั้นเป็นใบเบิกทางให้แกหาเพื่อนสนิทได้ง่ายขึ้นก็แล้วกัน

  ข  :  ไม่ล่ะ

  ก  :  อะไรของมึงอีกเนี่ย?

  ข  :  ใช่  ชั้นพอใจจะใช้ความสามารถด้านการทำนายในการหาเพื่อน  แต่ชั้นอาจจะไม่เรียกคนที่มาสนิทกับชั้นเพราะเรื่องนี้ว่า  เพื่อนสนิท  ก็ได้

  ก  :  ทำไมล่ะ

  ข  :  ........ชั้นคิดว่า  ถ้าเทียบแล้ว  ชั้นคงให้ค่ากับคนที่เข้ามาอย่างเป็นมิตรกับชั้นตั้งแต่แรก  ตั้งแต่ที่ยังไม่รู้ว่าชั้นมีอะไรเลยมากกว่า  เพราะชั้นรู้สึกว่า  คนกลุ่มนี้ต่างหาก  ที่อยากเป็นเพื่อนกับชั้นอย่างแท้จริง  ไม่ใช่เป็นเพราะชั้น  "มี"  อะไร

  ก  :  (ยิ้ม)  มึงอ่ะคิดมากกก

  ข  :  (ยิ้ม)  มึงควรขอบคุณกูดิ  

  ก  :  เรื่อง?

  ข  :  อ้าว  ก็ถ้ากูไม่คิดแบบนี้  มึงอาจไม่ได้อยู่ในลิสเพื่อนสนิทกูก็ได้ไง  555 

  ก  :  ห่านนน  ผ่านอะไรด้วยกันมาขนาดนี้  มึงก็ลองลบกูออกจากลิสมึงดูดิ  หึ  

  ข  :  55555555555555555555555555

  ก  :  เป็นอะไรของมึงอีกเนี่ย  

  ข  :  เป็นเพื่อนมึงไง  สนิทมั้ยไม่รู้  

  ก  :  มึงควรรู้ป้ะ  ว่าถ้ากูพูดกับมึงด้วยภาษาแบบเนี้ย  คือกูสนิทกะมึงแล้วแหละ  (เอื้อมมือตบหัว)

  ข  :  (เอี้ยวตัวหลบ  ยิ้ม)  กูว่า..................กูรู้ว่ะ  

              ก   (:        :)   ข