กลับมาอีกครั้งกับผลงานของพี่เต๋อครั้งนี้พูดถึงเรื่องของความตาย ผ่านหนังสั้น(มั้ง) ฟุตเทจต่างๆ และบทสัมภาษณ์ที่ร้อยเรียงต่อกัน มีนักแสดงมากหน้าหลายตาเราเคยเห็นปรากฎในงานของพี่เต๋อมาแล้วกลับมารวมตัวกันอีกครั้งจะว่าว่าเป็นงานคืนสู่เหย้าเล็กๆในกับสถาบันการกำกับ/เขียนบทของผู้ชายคนนี้ก็ไม่น่าผิด

         พี่เต๋อเป็นมนุษย์ที่โคตรคูล เจ๋งที่สุดเท่าที่เคยเจอในฐานะของครีเอทเตอร์คนนึง เวลาพี่เต๋อออกหนังใหม่ สำหรับผมนะ แกกำลังวางกาแลคซี่ใหม่ให้กับจักรวาลของตัวเองโดยมีหนังเป็นตัวชูโรงในการเชื้อชวนในเกิดสิ่งมากมายมาโคจรและรอการค้นพบไปไม่รู้จบทุกครั้ง รู้สึกทึ่ง ประทับใจ และชื่นชมกับปรากฎการณ์นี้ ผู้ชายคนนี้แม่ง larger than life จริงๆ

         75 นาที ในโรงหนังทำให้ผมหลงรักเมโกะอีกครั้ง ทึ่งกับน้องมรรค และเซอไพร้ส์ปนฮากับน้าค่อม/คุณโรส หนังนำเสนอคอนเซปแข็งแรงภาพที่สวยหมดจด แต่อย่างที่ผมบอก หนังพี่เต๋อเป็นแค่ส่วนหนึ่งของกาแลคซี่เท่านั้น

         DIE TOMORROW ค่อยๆ แผลงฤทธิ์ครอบครองพื่นที่ในจิตใจเราด้วยการพีอาร์ระดับเทพตั้งแต่คลิปของน้องเบสท์ที่ถูกถามเกี่ยวกับเรื่องความตายผู้ซึ่งตอบได้ฮาและน่ารักมากการทำ merchandise มากมายตั้งแต่หนังสือเรื่องราวและรูปภาพเบื้องหลังโปสเตอร์ หนังสือ ถุงผ้า (พี่เต๋อเป็นคนออกแบบทั้งหมด)นี่ยังไม่นับ viral เรื่องการตั้งรูปโปรไฟล์เป็นปีเกิด- จนแบรนด์มากมาย เอาไปล้อเลียนละโฆษณาทางอ้อมให้หนังไปอีก

คลิปน้องเบสท์

สินค้าต่างๆ

         พอหนังฉายพี่แกก็ยังไม่จบ ทยอยลงเรื่องราว behind the scene ต่างๆว่าด้วย interaction ของตัวดาราเรื่องบังเอิญหรือความยุ่งยากทางเทคนิก ที่อ่านสนุกมากเป็นการเพิ่มความลึกของหนังไปในตัว ตอนแรกก็สกิปนี้หมดเลย กลัวโดนสปอยล์แต่พอดูเสร็จแล้วจะกลับตามไปอ่านก็ยากมากบางทีก็รู้สึกว่าไม่มีทางตามอ่านหมดแน่นอน (ฮา)

         สิ่งที่หน้าชื่นชมอีกหนึ่งอย่างคือเรารู้สึกว่าเขาเป็นคนจัดเก็บข้อมูลได้ดีมากซึ่งสิ่งนี้แม่งโคตรมีสเน่ห์เวลามันมีความเป็นระเบียบหรือรายละเอียดสะท้อนออกมาให้เราเห็นมันเพิ่มระดับความสำคัญของงานและความรู้สึกพิเศษขึ้นไปอีก สุดท้ายที่ต้องก้มกราบคือการ ‘หยิบจับ’ เอาแม่เหล็กบางอย่างของสังคมมาวกใช้ในการโฆษณายกตัวอย่างเช่นทวีตของเต้ย ที่บอกว่า ‘ดูเสร็จแล้วอย่างพึ่งรีบตัดสินหนังมันมี after effect ของมันอยู่’ พี่เต๋อเลยหยิบเอาคำว่า after effect นี่แหละมาเป็นหัวจั่วในการการรวบรวมทวีตที่พูดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับคนทั่วไปหนังดูหนังเสร็จ(เช่นโทรไปขอโทษแฟนเก่า แชทไปบอกรักแม่) ดูสิ ทุกสิ่งที่อย่างแม่งเป็นเหมือนดาวเคราะห์ ดาวฤกษ์ ดาวหางอุกาบาตนับไม่ถ้วนที่โคจรอยู่ในกาแลกซี่ DIE TOMORROW นี้ตอนแรกดูแค่หนังอาจจะรู้สึกเฉยๆ แต่พอได้เริ่มค้นพบข้อมูลอื่นที่สัมพันธ์กับหนังเราก็จะยิ่งรู้สึกชอบมันมากขึ้นไม่มีที่สิ้นสุด

เริ่มที่เต้ย

ตามด้วยเต๋อ

         เอดวินฮับเบิล พิสูจน์เอาไว้ว่า ในทุกวินาที จักวาลของเรากำลังขยายตัวใหญ่ขึ้นเรื่อยๆมันทำให้ผมรู้สึกว่าการนิยามคำว่า ‘จักรวาลนวพล’ในกับทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่เต๋อสร้างขึ้น มันช่างแม่นยำเหลือเกิน

ขอต้อนรับสู่จักรวาลนะครับ