คนไข้เอ่ยกับฉัน ที่นั่งอยู่เก้าอี้ตรวจฝั่งตรงกันข้าม ผู้รับฟังความทุกข์ในใจเธอที่ได้ระบายออกมา จากคราบน้ำตาค่อยๆเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มน้อยๆ ฉันเองก็โล่งใจเช่นกันที่ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นบ้าง 

      เธอ….. เป็นนักศึกษาวัยรุ่นคนนึง เธอเล่าให้ฟังว่าตนเองนั้นเครียดเรื่องสอบ และพึ่งเลิกกับแฟนไปเมื่อไม่นานมานี้ แต่ก็ต้องทนมาเจอหน้ากันเพราะเรียนคณะเดียวกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ อีกทั้งพ่อแม่ก็ไม่ใช่ comfort zone ที่จะมาเข้าใจหรือคอยรับฟังได้ ไหนจะเพื่อนที่มีปัญหาเป็นของตัวเองทำให้เธอขาดที่พึ่งทางใจ 

        ฉันพยายามฟังเรื่องราวที่พรั่งพรูออกมาทั้งน้ำตาอย่างเปิดกว้างและไม่ตัดสินมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ น้ำเสียงของเธอ เต็มไปด้วยความเจ็บปวดของเด็กผู้สาวที่ยังไม่สามารถรับมือกับปัญหาและความกดดันที่ถาโถมเข้ามาในช่วงนี้ 

     สิ่งที่เธอต้องการคือแนวทางแก้ไขปัญหา ได้พูดคุยระบาย ขอกำลังใจ และยารักษาอาการซึมเศร้า ซึ่งฉันก็ยินดีที่จะช่วยเหลือเธอเช่นกัน ในฐานะที่ฉันได้เป็นคนรู้เรื่องราวอันเจ็บปวด ซึ่งเป็นเรื่องที่ส่วนตัวมากๆของคนๆนึง

      หลังจากพูดจบ ฉันก็ได้ลองพูดคุยให้กำลังใจ และลองบอกวิธีที่จะเยียวยาจิตใจในช่วงนี้เท่าที่ได้ สังเกตุได้ว่าหลังเธอพูดจบ ก็ดูสบายใจขึ้นพอสมควร ฉันบอกให้เธอลองคิดถึงความเป็นจริงของเรื่องราวที่เกิดขึ้น และคิดในมุมมองอื่นๆที่อาจจะเป็นไปได้ต่อจากนี้ 

      มีบางช่วงที่ฉันพูดแนวติดตลก จนเธอยิ้มออกมาได้บ้าง

      ในตอนท้ายสุดแล้วเธอก็พูดประโยคนึงขึ้นมา ที่ทำให้ฉันรู้สึกซึ้งใจอย่างบอกไม่ถูก

      “ ขอบคุณมากค่ะ หนูก็ขอให้คุณหมอมีความสุขมากๆ ในทุกๆวันเช่นกันนะคะ”

       นั่นก็คงเป็นสิ่งที่คนไข้เองก็คงอยากได้ยินเหมือนกัน ถึงได้พูดคำนี้ออกมา 

      พอมานึกย้อนพลับไป ฉันเองเมื่อสองปีก่อน ก็เคยนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ใบหน้าตอนนั้นดูเศร้าหมอง เต็มไปด้วยปัญหาชีวิต เป็นคนที่ร้องไห้ฟูมฟาย ทุกข์กับเรื่องราวที่ไม่เป็นตามหวัง คิดอยากจะจากโลกนี้ไป และถามหาคุณค่าของชีวิตไม่ต่างอะไรจากผู้หญิงตรงหน้าเลย…

    ….แต่ตอนนี้ฉันก็ยังมีชีวิตอยู่ ชีวิตในช่วงนี้ผ่านไปได้แบบชิวๆ

      ฉันหัวเราะเมื่อ ดีใจ ฉันร้องไห้เมื่อเศร้ามากๆ 

      ฉันก็ขอให้เธอได้มีวันที่ดีขึ้นในสักวันเช่นกัน ….

    “หมอก็ดีใจนะคะที่ทำให้น้องรู้สึกโล่งใจได้บ้าง” ฉันตอบแบบเขินๆ 

    นี่เป็นคนไข้ทางจิตใจ คนที่สองแล้วที่พูดกับฉันแบบนี้ 

    ขนาดบาดแผลทางกาย ไม่ว่าจะแผลมีดบาดหรือกระดูกหัก ยังต้องใช้เวลาพักฟื้นดูแลนานเลยนับประสาอะไรกับใจคน ก็ไม่ต่างกัน แค่มันเป็นบาดแผลที่มองไม่เห็นเฉยๆ 

     ฉันเองก็ขอให้สักวันเธอเจอวันที่ดี จนรู้สึกว่าโชคดีจังที่ยังมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องดีแค่ว่าท้องฟ้าสวย หรือการได้ทำสิ่งเล็กๆน้อยๆในวันนี้สำเร็จ ก็ยังดี…