เอาคุณสู่เคอมายัดไว้ที่เดียวกันเลยละกัน
เอาพานพบอีกครายามบุปผาโปรยปรายก่อน
ลองอ่านตัวอย่างบวกโปรยแล้วมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีต่อพระเอก
สุดท้ายถ้าซื้อหวยคือถูกเลขท้าย รำคาญพระเอกจริงๆ ด้วย 555555555
คืออ่านแล้วสงสัยว่าฮีต้องการอะไรจากโลกนี้ เดี๋ยวเอา เดี๋ยวไม่เอา ไม่ใช่เลือกซื้อกระเป๋านะคะ จะได้ตัดสินใจกลับไปกลับมาได้ สงสัยเนืองๆ ว่าเป็นโรคบุคลิกแตกแยกหรือเปล่าฟะ
นางเอกก็ไม่ได้ทำตัวน่ารักขนาดนั้น ตรงจุดดีมีแหละ หลายจุดเป็นไทป์แบบที่เราควรจะชอบ แต่เขาก็จะมีจุดบางอย่างที่มาขัดความชอบ ทำให้อ่านไปหงุดหงิดไป
เนื้อเรื่องไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่ก็ไม่ได้ดี เห็นอยู่ว่าเป้าประสงค์ของเรื่องคืออะไร
แต่โดยสตอรี่เองมันก็ไม่มีจุดว้าวขึ้นมาแหละ ก็เลยพูดยาก มันมีวัตถุดิบที่ดีนะ เทพเซียน พระเอกคือเซียนผู้สูงส่ง นางเอกเป็นเพียงดอกไม้น้อยๆ ที่หลงรักพระเอก
ตอนอ่านโปรย/เรื่องย่อเราสนใจมากเลยนะ
พอได้อ่านจริงวิธีการดำเนินทำเอาเหวอไปหลายจุด อาจจะเพราะเขาไม่เรียงการเล่าตามลำดับเวลาด้วย มันเลยยิ่งทำให้ภาพรวมมันสะเปะสะปะ แต่ไม่ถึงกับแย่ แค่มันก็ไม่ค่อยดี
มองว่างานชิ้นนี้หลักๆ เราติดปัญหาที่ตัวละครมากกว่า และวิธีจบ
ตอนท้ายคือแบบ อ้อ เอางี้โนะ เออ ง่ายดีโนะ ขมวดจบแบบนี้เลย อะไรงี้ ก็ไม่ได้แย่ แต่ก็แบบ อะไรของแกวะพระเอก เหมือนนึกได้แล้วว่าเป็นพระเอก นึกได้แล้วว่าจะเอานางเอก
นี่ชอบพระรองอื่นหมดเลย ถึงงั้นก็ไม่ค่อยเก็ตอะนะถึงความรักจะเป็นจะตายของพระรอง คิดว่าความรักเรื่องนี้ไม่ค่อยมีมิติเท่าไหร่ อ่านแล้วมันจะรู้สึกแบนๆ ไปนิด
ตอนเฉลยปมในอดีตก็อ่านแล้วก็ไม่ได้อะไรมาก
เอาว่ารวมๆ อ่านได้ เพราะความรำคาญตัวละครนี่น่าจะเกิดแค่กะเรา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in