เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
Sweet potato in the potflowerinshade
[แจ่มใส] บันไดหยกงาม


  • เปิดศักราชก็ต้องเรื่องนี้ ฮา 

    ในบรรดาเรื่องของแจ่มใสที่เราอ่านมาเยอะแยะ เรตสิบหยิบหนึ่ง (คือหยิบสิบชอบหนึ่ง) เรื่องนี้คือ "หนึ่ง" ในนั้น

    ตัวเรื่องเล่าง่ายๆ คือเรื่องของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในวังมาตั้งแต่เด็ก แต่งาน มีรัก ถูกพรากรัก มีลูก ถูกพรากลูก ดังนั้นนางจึงอยู่เพื่อแก้แค้น

    เราชอบนางเอกตรงที่นางแค้น และนางเย็นพอจะค่อยๆ อ่านสถานการณ์และสุดท้ายก็ตลบแก้แค้นได้ 

    คือนางค่อยๆ จัดการกับเรื่องราวในราชสำนัก ซึ่งสุดท้ายนำไปสู่ฉากตบหน้าที่โคตรดี ชัดมากอะ 

    ฟีลมันแบบ "ถ้าวันนี้ข้าผิด แล้วจะต่างอะไรกับที่ท่านทำในวันนั้น"มันเป็นเรื่องราวของการติดกระดุมผิดตั้งแต่แรกที่แท้ทรู นางเอกที่น้ำตาตกในเพราะมันสายเกินไปแล้ว มันผิดแต่แรกแล้ว คือแบบ แม่งเอ๊ยยยยยย เจ็บกว่าตบหน้าอะ บอกตรงนี้

    จะบอกว่าจบไม่แฮปปี้ มันก็เป็นวิธีจบที่ดีที่สุด อ่านแล้วประทับอยู่ในใจ

    ฉากที่ชอบตลอดกาลคือฉากที่นางเอกผู้มาถึงจุดที่ "แก้แค้นสำเร็จ" ค่อยๆ เยื้องย่าง ไม่รีบไม่ร้อน เป็นสาวชาววังผู้งดงามเยือกเย็น ขึ้น "บันไดหยก" มา เป็นฉากที่สวยงามมาก ใจเต้นตึกตักเลยตอนอ่าน

    อนึ่ง ตอนพิเศษนี่อ่านแล้วร้องไห้ด้วย อ่านกี่รอบก็ร้องไห้แม่งทุกรอบ TvT

    เอาว่าเป็นงานที่ดีใจที่ได้อ่านอะ

    เขียนได้ไม่เยอะเพราะเดี๋ยวสปอยล์ ชอบจนไม่อยากสปอยล์ แต่ละเหตุการณ์มันค่อยๆ เล่า แต่ก็พาคืบไปข้างหน้า ช้าๆ แต่มั่นคง

    เครดิตภาพ ของแจ่มใส --- ใครคิดคำโปรยว่า "เรื่องราวในวังหลวงที่มีครบถ้วนทุกอรรถรสทั้งความสุขล้ำฉ่ำหวานชวนให้ต้องยิ้มตาม" ฟะ 

    .

    ฉากที่ชอบ *มีสปอยล์*

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    .

    ฉากที่นางเอกโดนให้สาบานว่าจะไม่ทำร้ายฮ่องเต้เด็ดขาด ตรงนั้นคือเราชอบมากกกกกก นางเอกตกลงจะไม่ทำร้าย "ร่างกาย" แต่ไม่ได้สัญญาว่าจะไม่ทำร้าย "จิตใจ" 

    คือบางครั้งทำร้ายร่างกายหรือจะสู้ทำร้ายจิตใจ

    ฉากเฉลยกันตอนท้ายก็จี๊ดมากที่แบบ "เป็นท่านที่สอนข้ามาแบบนี้"

    อีกจุดที่ชอบคือตอนที่ให้ออกความเห็นถึงฮ่องเต้ตอนยังเป็นองค์ชาย แล้วนางเอกแบบ "น้ำกลิ้งบนใบบอน" ก็เป็นคำบรรยายที่ดี

    แต่สุดท้ายก็เป็นเรื่องราวของกระดุมที่ผิดเม็ดแหละนะ

    ปกติเราไม่ชอบงานที่นางเอกต้องสวมหน้ากากไปตลอดกาล (แบบว่าด้วยอาชีพนางสนมและเรื่องอื่นๆ ของคนเขียนเดียวกัน) เรารู้สึกไม่จริงใจ แต่เรื่องนี้วิธีเล่าทำได้ดี ตอนบอกความจริงให้ฮ่องเต้รู้ก็คือเออ เนี่ย เก็บกดมานาน

    และสุดท้ายความแค้นก็เป็นเพียงความว่างเปล่า ไม่เหลืออะไรเลย


Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in