จนเครื่องแลนดิ้งที่ประเทศอิตาลี จริงๆก็อยากจะมีฟีลแบบในโฆษณา ไม่ก็ในหนัง เหมือนกันนะ ที่ก้าวเท้าออกจากสนามบินแล้วยิ้มแย้มแจ่มใส ลมพัดผมปลิวพร้อมพึมพำเบาๆว่า 'ถึงแล้วสินะ'
ความเป็นจริงคือยังเมาเครื่องค้างอยู่ แล้วต้องลากกระเป๋าลากหนัก22 กิโล+สะพายเป้ที่น่าจะหนักประมาณ7โลไปมา ต่อคิวตรวจพาสปอร์ตต่างๆนาๆวุ่นวายมาก ปวดไหล่แบบไม่ไหวแล้ว นี่ดิฉันมาทรมานตนเองฤา กว่าจะได้นั่งรถบัสไปประจำที่ค่ายพักแรม สูบพลังมาก เริ่มต้นชีวิตดีดีที่อิตาลี
แต่ก็นั่นแหละ มาถึงนี่แล้ว หลังจากนี้จะเป็นการอัพเดตชีวิตที่สองของเรา ณ อิตาลี
ประเทศที่เต็มไปด้วยความรักจนบางทีเราก็รู้สึกเหงาขึ้นมาดื้อๆ
อาหารประกอบไปด้วยน้ำมันมะกอกทุกจาน และทานพาสต้าทุกกลางวัน
ผู้คนเฟรนลี่(บางคนก็เกินไป)
จะเป็นบล็อคไลฟ์อัพเดต หลังจากนี้ก็จะมาเล่าเรื่องก่อนที่ตัดสินใจมานี่ เดือนแรกที่มา นานาจิตตัง
ไม่รู้ด้วยซ้ำจะมีคนมาอ่านมั้ย แต่เราก็จะเขียนอยู่ดีนั่นแหละ :-)
13/11/17
จากสาวเมืองกรุงทั้งไทยและอิตาลีที่พิมพ์ในไอแพดจนปวดมือเพราะอยากอู้ไม่อ่านเคมี ถึงจะสอบพรุ่งนี้ก็ตาม
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in