อาทิตย์สุดท้ายกับการฝึกงานของฉันและเพื่อนอีกสองคนนั้นตรงกับพิธีวันไหว้ครูพอดี ครูและเด็ก ๆ ใช้เวลาช่วงเช้าของวันที่ 27 สิงหาคม หมดไปกับพิธีการไหว้ครู เด็กหลาย ๆ คนดูยังคงไม่เข้าใจว่าตนกำลังมาทำอะไรที่หอใหญ่แห่งนี้ แต่หลาย ๆ คนก็ตั้งใจดี นั่งนิ่งตามที่คุณครูบอก แต่ก็มีเด็กอีกหลายคนที่ขยับยุกยิกนั่งนิ่งไม่ได้ แต่จะว่าอะไรเด็กได้ ขนาดเราโตกว่าตั้งเยอะยังเบื่อการต้องนั่งรอนิ่ง ๆ เลย ยิ่งต้องนั่งพับเพียบอีก เมื่อยขาเป็นบ้า

ฉันตื่นเต้นมาก ๆ เกร็งและลนไปหมด เพราะในชีวิตนี้ไม่เคยถูกกราบมาก่อนเลยสักครั้ง ฉันรู้สึกเกรงใจ และรู้สึกแปลก ๆ กับการที่ต้องถูกเด็ก ๆ กราบ แต่รู้สึกอบอุ่นใจกับการที่มีเด็กหลาย ๆ คนนำดอกไม้มามอบให้และบอกว่ารักฉัน นั่นเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในการฝึกงานแล้วล่ะ ดอกกุหลาบที่น้องนำมาให้ ฉันยังเก็บเอาไว้จนถึงทุกวันนี้อยู่เลย?