เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
วิธีดูแลลูกมนุษย์ โดย แดร์เรน ไคท์hbrxnct
day eight : teeth



  • teeth (n.) — ฟัน



    เพราะรู้ดีว่าการเดินเข้าป่าลึกมากจนเกินไปไม่ใช่กิจกรรมที่เหมาะสมกับเด็ก การเก็บสมุนไพรในครั้งนี้จึงเป็นการเก็บสมุนไพรที่เร็วที่สุดที่เคยเกิดขึ้นในชีวิตของแดร์เรน

    "ฟ้าใกล้มืดแล้ว" พ่อมดหนุ่มมองท้องฟ้าที่ค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นสีส้มอมแดง ก่อนจะหันไปเอ่ยกับเด็กชายที่วิ่งวนตามพุ่มเบอร์รี่อยู่รอบ ๆ กาย "ป่าในตอนค่ำไม่ปลอดภัย ข้าว่าเรารีบกลับบ้านกันดีกว่า เจ้าเก็บเบอร์รี่พอแล้วใช่ไหม? หรือยังอยากเก็บเพิ่มต่ออีกนิด"

    โจเอลก้มมองตะกร้าใส่เบอร์รี่ที่คล้องอยู่กับแขนของตน ผลผลิตจากแรงที่ใช้ในการเดินวนไปมารอบพุ่มเบอร์รี่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากแดร์เรนเท่าไหร่ตลอดทั้งบ่ายของเขานั้นเรียกได้ว่าน่าพึงพอใจอยู่ไม่น้อย ในตะกร้าของเขาต็มไปด้วยเบอร์รี่หลากชนิด เขาเงยหน้ามองท้องฟ้าตามอีกฝ่าย ก่อนจะพยักหน้าตอบอย่างว่าง่าย

    "พอแล้วขอรับ"



    พ่อมดหนุ่มและเด็กชายกลับมาถึงบ้านในช่วงย่ำค่ำพอดิบพอดี อุณหภูมิรอบบ้านลดต่ำลงจนทำให้มองเห็นลมหายใจที่พ่นออกมาของทั้งคู่เป็นควันขาว แดร์เรนจัดแจงก่อไฟในเตาผิงให้เด็กชายที่กำลังหนาวสั่นจนได้ยินเสียงฟันกระทบกันดังกึก ๆ ก่อนจะผลุบหายเข้าไปในครัวเพื่อตระเตรียมมื้อค่ำ

    โจเอลซุกตัวอยู่ในผ้าห่ม มือเล็กทั้งสองข้างกุมแก้วใส่นมร้อนผสมน้ำผึ้งที่พ่อมดหนุ่มเพิ่งทำมาให้เมื่อครู่ เขาได้ยินเสียงฟืนแตกดังเปรี้ยะ เปลวไฟที่กำลังเริงระบำอยู่ในเตาผิงนั้นอาบย้อมให้ห้องนั่งเล่นแห่งนี้กลายเป็นสีส้มเข้ม เด็กชายใช้ริมฝีปากเล็ก ๆ ของตนเป่านมน้ำผึ้งในมือก่อนจะจิบมันอย่างระมัดระวังตามที่พ่อมดหนุ่มเอ่ยเตือน ในยามนี้เขารู้สึกอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย

    เวลาผ่านไปไม่นานนักเด็กชายก็เริ่มได้กลิ่นหอมของอาหารลอยมา อาการหนาวสั่นเมื่อครู่ของเขาเริ่มบรรเทาลงแล้ว เขาดื่มนมจนหมดแก้ว เฝ้ารอช่วงเวลาที่แดร์เรนจะเรียกตัวให้ไปช่วยจัดโต๊ะอาหารอย่างกระตือรือร้น

    โจเอลไม่ใช่เด็กช่างพูดเลยแม้แต่น้อย เด็กชายไม่เคยเป็นฝ่ายเปิดบทสนทนาขึ้นก่อน และทุกครั้งที่เขาโต้ตอบพูดคุยกับผู้อื่นนั้นก็แทบจะเรียกได้ว่าเป็นการถามคำตอบคำ แต่ถ้าหากว่ามีความช่างสังเกตอยู่สักหน่อยจะรู้ได้ในทันทีว่าเด็กชายไม่ใช่เด็กที่อ่านยากเลยสักนิด เพราะทั้งแววตาไปจนถึงการกระทำของเด็กชายนั้นเป็นอะไรที่แสนจะซื่อตรง และมันก็ชัดเจนเสียยิ่งกว่าคำพูดใด

    "วันนี้มีเนื้ออบ ส่วนของหวานเป็นทาร์ตเบอร์รี่ที่เจ้าเก็บมานะ" แดร์เรนว่า ขณะวางจานเนื้ออบขนาดสองคนทานและตะกร้าขนมปังลงบนโต๊ะอาหาร "เจ้าเก็บเบอร์รี่มาได้เยอะมาก ข้าเลยแบ่งบางส่วนไปทำแยมด้วย เจ้าชอบแยมเบอร์รี่ไหมโจเอล?"

    "ชอบขอรับ"

    เด็กชายตอบพร้อมกับรอยยิ้มกว้าง

    เขาชอบ—ชอบทุกสิ่งทุกอย่างที่แดร์เรนทำให้



    [tbc.]
    ________________________________________
    #วิธีดูแลลูกมนุษย์จด

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in
Gift N. T. (@giftnt1402)
เพิ่งได้ตามอ่านเลยค่ะ คิดถึงงานคุณเบลมาก ทั้งเอ็นดูทั้งสงสารโจเอล อยากให้คนสนใจแล้วยังเจออะไรมาเยอะเลย ยังไงก็เป็นหนึ่งในเด็กตามคำพยากรณ์แน่ แต่จะเป็นเด็กต้องสาปหรือเด็กแห่งพร แล้วถึงเป็นอย่างหลังก็อาจจะโดนทำร้ายได้อยู่ดี T_T แต่ตอนนี้ดีใจไปก่อนละกันที่เจอพ่อมดใจดี