My answer... yes.

เหมือนปีนี้จะย่ำแย่กว่าปีที่แล้วอย่างมหาศาล ปีที่แล้ว เรายังสามารถเข้าไปเรียนในมหาลัยได้ เพียงแค่ใส่แมสก์ป้องกัน วัดอุณหภูมิ และล้างมือตามจุดต่างๆบ่อยๆ

แต่มาปีนี้ เรากลับทำอะไรไม่ได้เลย กลายเป็นว่าต้องเรียนออนไลน์มาตลอดหนึ่งเทอม ซึ่งมันส่งผลกระทบต่อเราอย่างหนึ่งก็คือ สายตาที่เปลี่ยนไป ใช่แล้ว เราได้ตัดแว่นครั้งแรกในชีวิต และคงต้องใส่ไปตลอด

มันน่าเศร้ามากเลยนะ เราเคยรู้สึกดีใจที่ตัวเองไม่เคยต้องได้ใส่แว่นเหมือนกับคนอื่นๆ แต่พอมาวันนี้ แค่ห่างไปเพียงไม่กี่เมตร เราก็มองไม่ชัดเจนแล้ว ฟีลลิ่งมันเหมือนกับคนอกหักเลย ตอนนี้ก็เริ่มทำใจได้นิดหน่อย :(

เสียดายโอกาสหลายๆอย่างที่เกือบจะได้ทำ โควิดในปีนี้พรากหลายอย่างไปจากเรา และคงกับคนอื่นๆด้วย เหมือนกับว่า ประเทศเราไม่ได้ก้าวไปไหนเลย แต่กลับถอยหลังไปมากกว่าเดิม เราได้แต่อิจฉาประเทศอื่นๆที่ชีวิตเริ่มกลับไปเป็นปกติ ตัดภาพมาที่ตัวเอง... เซฟที่สุดก็คืออยู่ห้อง และสั่งอาหาร delivery วนไป...

ดูจากสถานการณ์แล้ว อีกนานเลยล่ะ นานมากจริงๆ กว่าชีวิตของเราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม หรือต่อให้ new-normal ก็ยังต้องผ่านจุดจุดนี้ไปให้ได้กันก่อน ไม่รู้ว่าเมื่อไรเหมือนกันเนอะ...