สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราจะเขียนต่อไปนี้ เราอยากให้กำลังใจใครหลายๆคน ที่มีความฝันอยากติดปีกบิน ทำงานบนฟ้า ... เส้นทางการเป็นแอร์สำหรับเราไม่ใช่เรื่องง่ายเลยค่ะ เพราะอย่างที่ทุกคนรู้ การจะเป็นได้นั้นนอกจากบุคลิกภาพแล้ว ทัศนคติที่ดี ภาษาก็เป็นสิ่งสำคัญด้วย ซึ่ง ไอบุคลิก กะทัศนคติ ค่อยว่ากัน เพราะมีเรื่องภาษาเนี่ยล่ะค่ะที่ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมกูอ๋องงจังงว่ะ 555 ตั้งแต่เราเรียนมา ภาษาอังกฤษดีสุดก็ตอนประถมเนี่ยล่ะคะ ที่ได้เกรด 4 หลังจากนั้น ไม่ต้องพูดถึงค่ะ ขึ้นมัธยม เกรด1บ้าง 1.5 บ้าง 2 นี้คือที่สุดในชีวิตและสำหรับตอนมัธยม มหาลัยยิ่งหนักค่ะ หนังสือเรียนภาษาอังกฤษไม่มีค่ะ ยืมเพื่อน แถมได้ D บ้าง D+ บ้าง คือไม่ดร็อปเรียนตอนนั้นคือบุญแล้ว เรียกว่า ภาษาอังกฤษกับเรานี้ ไม่ได้เข้าพวกกันเลยค่ะ เพราะเราเรียนภาษาญี่ปุ่นตั้งแต่มัธยมจนมหาลัย เป็นหลัก และแน่นอน ถ้าใครเรียน ทั้งอังกฤษและญี่ปุ่น จะพบว่าความแตกต่างของไวยากรณ์ ช่วงนั้นแม่ถึงกับพูดกับเราว่า "ลูกพูดอะไรหนะ ไปเรียงประโยคมาให้ถูกต้องก่อนสิ๊" ค่ะ อังกฤษก็ง่อย ไทยก็เรียงประโยคผิดๆถูกๆ ความฝันที่จะเป็นแอร์ห่างไกลเหลือเกิน  บวกกับ บุคลิกเราซึ่งทุกคนมักจะแบบ คงคิดในใจว่า จะเป็นได้หรอ เราเป็นผู้หญิงแมนๆ ชอบเตะบอลค่ะ(หลอกกก)  ไม่มีใครเชื่อเราเลยตอนนั้น และเราก็คิดว่าเออ มันดูไกลจากเราจริงๆนะ 555555