ทุกสิ่งของลูกสาวถูกพ่วงด้วยการแต่งงานเสมอ
เรือนร่างของลูกสาวถูกตีราคา
ยิ่งปกปิดมากยิ่งดี แต่เมื่อยิ่งเปิดเผยเท่าไหร่จะถูกตีว่าไร้ค่าไร้ราคามากเท่านั้น
การเป็นลูกสาวกลายเป็นกรงขังที่แม้เพียงการเป็นเจ้าของ ร่างกาย เลือดเนื้อ และจิตวิญญาณของตัวเองก็เป็นเรื่องที่ไม่ง่าย ทุกย่างก้าว ทุกลมหายใจ
เต็มไปด้วยความระแวดระวังเสมอ
รวมไปถึงความรัก ที่เธอมักถูกโดนคนในความสัมพันธ์เอาเปรียบ เด็กผู้หญิงโง่เง่าจะลุกขึ้นยืนเพื่อตัวเองได้อย่างไร หากต้องอยู่ในสังคมที่พร้อมโบยตีเธอ ตาชั่งสังคมและจารีตมันเอียงไปอีกฝั่งเสมอ
ฉันเองก็เป็นคนหนึ่งที่โง่งม คิดว่าตัวเองไร้ค่า เชื่อคำพูดตำหนิติเตียนจนไม่อาจยืนหยัดเพื่อตัวเองได้
แต่เมื่อเวลาผ่านไป
วันที่ความรู้สึกเหล่านั้นจางไป กลับมีสิ่งนึงที่ชัดเจนมากขึ้น
ฉันไม่ได้ไร้ค่าเลยนี่นา ไม่ใช่ความผิดของฉันเลย
แต่กระนั้นฉันก้ไม่รู้จะโทษใคร ตัวเขาที่มีความคิดบิดเบี้ยว ตัวฉันที่อาจจะคิดมากไป ความอ่อนแอ หรือค่านิยมในสังคมที่อนุญาตให้เขาทำหรือพูดสิ่งนั้นมาได้โดยไม่ผิดแผกอะไร
กว่าที่ฉันจะรู้ ว่าใครเป็นคนอนุญาตให้เขาสามารถทำแบบนั้นได้เขามีอีกชื่อนึงว่าปิตาธิปไตย
เคยมีคนพูดไว้ว่าอาจจะมีวันเผด็จการหมดไป
แต่ปิตาธิปไตยคงจะอยู่ต่อไป
คอยกักขังฉันและเธอไวั
แต่ภายใต้กรงขังเดียวกัน กลับเป็นเธอ ที่ไม่ได้ตระหนักรู้ตัว หลงคิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของโลกทั้งใบ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in