เคยรู้สึกเจ็บปวดในสิ่งที่ถูกสังคมตีกรอบตามจารีตประเพณี ถ้าทำผิดพลาดโดยที่คุณจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม
หรือหากคุณมีความแตกต่างจากทุกคน จะถูกสังคมเหยียบซ้ำ โดนตราหน้าแบบไร้เหตุผลใดๆทั้งสิ้น
เพียงเพราะถูกผู้คนในสังคมตีกรอบที่มีค่านิยมที่มีทิศทางบังคับเหมือนกันจากกลุ่มใหญ่ จนบางครั้งการที่จำยอมทำตามข้อบังคับโดยไม่มีสิทธิ์ในการสงสัยหรือคำโต้แย้งใดๆเสียเลย
และแล้วสุดท้ายก็เดินหลงทางแบบไร้จุดหมายอย่างไม่มีที่สุด เพราะที่ผ่านมานั้น สังคมตั้งกฎข้อบังคับที่ไร้อิสรภาพทางความคิดเห็นต่างเพราะเพียงแค่ไม่ถูกใจสำหรับคนบางกลุ่มที่มีตำแหน่งสูงกว่าแต่ต้องการปิดกั้นและมักจะสอนให้เรารู้จักคำว่า "กฎข้อบังคับ" แต่ไม่รู้จักการ "การรักษาสิทธิและอิสรภาพ" ของตนเอง
จนสุดท้าย เราก็กลายเป็นคนที่ถูกชักจูงให้เขาชี้นกชี้ไม้อยู่ร่ำไปราวกับว่าเราคือหุ่นยนต์หรือนกที่เฉาอยู่ในกรงขังนั้นเอง
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in