กล้องฟิล์มสมัยประถม - ถือกล้องแล้วออกไปถ่ายรูปกัน

ว่างๆ ก็นั่งรื้อตู้ในบ้าน เจอกล้องฟิล์มตัวนึง กล้องฟิล์มที่ว่านี่ไม่ใช่แบบที่เขาฮิตๆ กันนะ หน้าตาหล่อๆ เป็นโครเมียม แตกต่างอย่างสิ้นเชิง เจ้าตัวนี้เป็นกล้องฟิล์มพลาสติก ไม่มีอะไรให้ปรับ ทำได้แค่กดชัตเตอร์แล้วก็เสร็จ มีแฟลชให้ด้วย เท่ใช่ไหมล่า อิอิ

"ป๊า กล้องนี้มันยังใช้ได้ใช่ปะ"

"ก็คงใช้ได้แหละ ลองใส่ถ่านดู"

"โอเคคคคค"

ใส่ถ่าน ใส่ฟิล์ม ลืมวิธีใช้ไปหมดแล้ว ประเดิมม้วนแรก

ต่อจากนี้จะเป็นรูปที่ใช้ได้ ไม่นับรูปเพื่อนๆ ที่ขอไม่ลง จาก 36 รูปในหนึ่งม้วน

                                กดแชะ แฟลชสาด แล้วไงต่อ ไม่รู้ว่ารูปเป็นไง ล้างออกมาก็ไม่แย่นี่หว่า

                                            กลายเป็นแมวเรืองแสงกันไปหมด ซอรี่นะเจ้าเหมียว
                           ชอบรูปนี้มากกกก ตอนล้างออกมาแล้วให้อารมณ์อนุสาวรีย์ฯ สมัยคุณแม่สาวๆ อะ55555
                                กำลังขึ้นบันไดเลื่อน แต่เวลานี้คนน้อยแล้วนะเลยถ่ายได้ ลั่นชัตเตอร์เลย
                                 ทดลองกับทางเดินหน้าตึกที่คณะ ช่วงกำลังเย็นๆ จำได้ว่าน่าจะสี่โมงกว่าๆ
                        ม้วนแรกลืมระยะโฟกัสว่าต้องห่างขนาดไหน ผลที่ได้จากการเอากล้องเข้าใกล้ชั้นวางหนังสือ
เป็นรูปที่ชอบมากอีกรูปนึงเลย ระยะพอดี ไม่เบลอ เราว่ามันโอเคมากจากรูปเพื่อนๆ หลายรูปในม้วนนี้ แต่ไม่ขอเอามาลงแล้วกันนะ แหะๆ

หมดแล้วสำหรับม้วนแรก ถือเป็นม้วนที่ใช้เวลานานในการถ่ายให้ครบ 36 รูปมาก กินเวลาไปประมาณสองเดือนเพราะเปิดเทอมและไม่ค่อยจะว่างสักเท่าไหร่ ม้วนนี้มีแต่รูปเพื่อนๆ วิวน้อย ไว้เจอกันม้วนหน้านะคะ <3