แม่นาค (2553) ฉบับ Dream Box
สำหรับเรื่องแม่นาค แหวกแนวมากค่ะสำหรับเวอร์ชันดรีมบอกซ์ เพราะทุกค่ายไม่ว่าจะเป็นค่ายไหนโฟกัสไปที่ความน่ากลัวของนาคหรือความโหดร้ายจากการไม่ปล่อยวางของผีแม่นาค แต่เวอร์ชันนี้กลับเสนอความน่ากลัวโหดร้ายของคน แล้วพอลองมานั่งคิดดู เออว่ะ ความโหดร้ายของคนแม่งน่ากลัวกว่าผีอีกนะ ผีแม่นาคในถึงจุดหนึ่งคือตอนใกล้ๆ จบของทุกเวอร์ชัน ทุกอย่างคลี่คลายลงก็จะไปเกิดใหม่ หรืออยู่อย่างสงบในโลกของตัวเองไป แต่เป็นคนมากกว่าที่จะพยาบาท หาทางทำร้ายกันต่อไป เขียนเอาเท่ๆ คือ เราต้องระวังคนเอาไว้ และรู้รักษาตัวอย่าเป็นคนแบบที่เราไม่ชอบ เพราะ เราอาจจะร้ายเหมือนตัวละครที่เราเขียนวิจารณ์ก็ได้ แหม่ แม่นาคเดอะมิวสิคัลจึงมีความเป็นมนุษย์สูงเลยนะและสะท้อนความน่ากลัวในจิตใจมนุษย์ได้อย่างชัดเจนอีกเรื่องเลย
จริงๆ ปีนั้นมีเรื่องพีคๆ คือสงครามแม่นาค แถ่นแท๊นนน
แม่นาคพระขโนง เดอะมิวสิคัล ของ Scenario Vs แม่นาค เดอะมิวสิคัล ของ Dream Box theatre นั่นเอง ฟาดๆ กันไปเลย จริงๆ เวอร์ชันนัท มีเรียกับอาร์ เดอะสตาร์ก็เพราะนะเฮ้ย
เครดิตภาพ : คุณ mi-mien
(http://topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/03/C7632935/C7632935.html)
เรื่องย่อฉบับดรีมบ๊อกซ์
จริงๆ เรื่องราวมันเริ่มต้นจากอีกเพลงค่ะ555 แต่หาไม่เจอ
เรื่องย่อคร่าวๆ
เหตุการณ์ต่างๆในแม่นาคนั้นเกิดขึ้นในสมัยรัชกาลที่สี่ตั้งแต่เดือนห้าจนถึงเดือนหกปีต่อมา
นาคเป็นบุตรีของขุนศรีประจันและแม่ทองคำ นาคติดตามคนรักก็คือมากมาจากจังหวัดอยุธยาบ้านเกิดเพื่อมาเริ่มต้นชีวิตคู่ และครองเรือนกันที่ท้องทุ่งพระขโนง ความรักที่ทั้งคู่มีต่อกันทำให้นาคพยายามปรับตัวเข้ากับวิถีชีวิตใหม่จากเดิมที่เป็นคุณหนูลูกขุนนางให้อยู่กับเหมือนซึ่งเป็นชาวบ้านได้ เหมือนนั้นผิดหวังอย่างมากที่ลูกชายของตนเป็นคว้าหญิงอื่นมาเป็นคู่ครองแทนสายหยุดที่ตั้งมั่นตั้งใจไว้ตั้งแต่เด็กว่าจะให้เป็นคู่ครองกันแล้วก็เลี้ยงดูตนเองยามแก่เฒ่า เหมือนนั้นเกลียดชังและขัดแย้งกับนาคเป็นอย่างมาก กลั่นแกล้งทุกทางทำให้สองสามีภรรยาตัดสินใจย้ายออกไปอยู่กันตามลำพังที่บ้านริมคลองพระโขนง ดงตะเคียนซึ่งอยู่ท้ายหมู่บ้าน ไม่มีใครอยู่แถวนั้นแน่นอน เมื่อใกล้คลอด ทางหลวงออกหมายเกณฑ์ไพร่ไปทำศึกสงคราม มากจึงฝากฝังเมียไว้กับป้า่แกหมอตำแยและตาอ่ำ สองผัวเมียที่รักและเอ็นดูนาค โชคร้ายที่คืนนาคเจ็บท้องทั้งคู่เมาเหล้าที่มาจากกการวางแผนของเหมือน การวางแผนของเหมือนทำให้นาคคนั้นต้องเจ็บท้องและตายทั้งกลมในคืนนั้นนั่นเอง ชาวบ้านมาพบศพนาคอีกครั้งในวันต่อมา วิญญาณของหน้าที่ต้องทุกข์ทนทรมานอย่างเดียวดายก่อนสิ้นใจจึงตัดสินใจเลือกเส้นทางของตัวเองโดยปฏิเสธความตายด้วยปณิธานอันแรงกล้าว่า"ข้ายังไม่พร้อมจะยอมตาย "
ตัวละครเหมือนนั้นเมื่อวิเคราะห์จากเพลงต่างๆ ในเรื่องจะสรุปได้ว่า เหมือนนั้นเป็นแม่ที่รักลูกมาก และผูกติดความหวังตนเองไว้กับลูก จากเนื้อเพลงเกณฑ์ไพร่พลไปทำศึก เหมือนนั้นได้รำพึงว่า “โอ้อนิจจา เคยป้อนข้าวป้อนปลามาแต่ไหน เติบโตแล้วก็เป็นของคนอื่นไป ยังไม่ตายก็เหมือนตายจากกัน” มีค่านิยมว่าลูกจะต้องเลี้ยงดูพ่อแม่ตอนแก่ จึงมีความต้องการสูงสุด ดังเนื้อเพลง “แม่ก็อยากได้คนไว้ใจไว้ดูแล ในยามแม่แก่เจ็บไข้ใครเหลียวมอง” เหมือนเป็นแม่ที่เอาแต่ใจ ต้องการควบคุมทุกอย่างให้เป็นไปตามความต้องการของตน เป็นคนที่เลือดเย็นทำทุกอย่างเพื่อความต้องการของตนเองโดยไม่สนใจศีลธรรม จะเห็นได้จากเนื้อเพลงที่ว่า “เมื่อทำผิดแล้วก็ไม่สำนึกผิด ประกอบกับการที่เหมือนนั้นเลี้ยงดูสายให้เป็นเสมือนผู้ติดตามของตน ทำให้ไม่สามารถห้ามปรามการกระทำของเหมือนที่คิดร้ายต่อนาคได้
เหมือนทำการกระทำที่สำคัญในเรื่องคือเพลงลูกหมาลูกควายคลอดได้เอง และเพลงฮิห่ะๆ คือ เหมือนสั่งให้สายหยุดนำเหล้าไปวางที่บ้านป้าแก่ที่เป็นหมอตำแยเพื่อที่จะไม่ให้นาคคลอดลูกได้อย่างปลอดภัยทำให้ป้าแก่และตาฉ่ำนั้นซึ่งพื้นหลังนั้นเป็นพวกขี้เมาและไม่ได้ไปช่วยทำคลอดให้นาคและนาคซึ่งเป็นลูกสะใภ้ของตนเสียชีวิตและกลายเป็นผี
เมื่อนาคและลูกตายด้วยแผนการของตนแล้ว เหมือนก็ยังใช้ป้าแก่และตาฉ่ำเป็นเครื่องมือของตนเพื่อกำจัดนาคที่ตายไปแล้วและลูกออกไปจากชีวิตของตน แสดงให้เห็นว่าเหมือนนั้นฉลาด วางแผนเก่ง เจ้าคิดเจ้าแค้น ดังเห็นจาก เพลงไม่ใช่คน เหมือนนั้นปากร้าย เจ้าคิดเจ้าแค้น “ระวังตัวให้ดีอีฉิบหาย กูจะจองล้างมึงให้บรรลัย” เหมือนเป็นชาวบ้านธรรมดามีรักโดยเฉพาะรักตัวเองมากๆ และรักลูก ดังจะเห็นจากเนื้อเพลง รักป้าเหมือนรักพี่มากกว่าใคร “หวังจะพึ่งเอ็งยามแก่ชรา ว่าจะได้ตบแต่งไปกับลูกของข้า” มีโลภ โกรธและมีโมหะครอบงำจิตใจของตนเองจึงหลงอยู่ในความหลงผิดที่ว่าทำเช่นนี้แล้ว โดยเหมือนนั้นแท้จริงทำลงไปด้วยความต้องการของตนคือ ต้องการให้มากนั้นเชื่อฟังตนเองและกลับมาทำตามตนเองต้องการคือเลี้ยงดูตนเองยากแก่เฒ่า เพราะนาคไม่ว่าเป็นหรือตายสำหรับเหมือนก็มีอิทธิพลต่อมาก แย่งความรักจากมากไป และทำให้มากนั้นขบถต่อเหมือนถึงขั้นทิ้งเหมือนออกไปอยู่กับภรรยาตนเอง และเมื่อเรื่องราวของนาคจบลง มากก็หนีออกจากพระโขนงไปในที่สุด
โดยเหมือนนั้นเมื่อวิเคราะห์จากเพลง “ผู้หญิงมีค่าน้อยกว่าควาย” ค่านิยมที่เหมือนยึดถือและเชื่อมั่นอย่างที่สุดนั้นคือค่านิยมไทยโบราณที่กดขี่ดูถูกดูแคลนผู้หญิงว่ามีค่าน้อยกว่าควาย ดังนั้น ผู้หญิงที่ดีเหมาะสมกับมากในสายตาของสายหยุดจะต้องเป็นผู้หญิงที่ทำงานหนัก เชื่อฟัง ก้มหน้าก้มตารับใช้สามีและพ่อแม่ของสามีอย่างไม่มีบ่น ในทางกลับกัน นาคกลับเป็นผู้หญิงที่อ่านออกเขียนได้ซึ่งไม่ค่าในสายตาเหมือน เพราะจาก “อ่านเขียนได้ แต่ต้อนควายไม่ได้” นั่นหมายความว่า เหมือนจึงไม่ให้ค่ากับการกระทำที่นาคถนัดอย่างอ่านออกเขียนได้ ทำให้เหมือนนั้นดูเป็นคนที่ยึดมั่น ถือมั่น หัวแข็ง ไม่เปิดใจรับลูกสะใภ้ หรือก็สามารถตีความได้ว่า เหมือนนั้นเป็นคนรุ่นเก่า แต่นาคนั้นเปรียบเสมือนวัฒนธรรมใหม่ๆ ที่เหมือนไม่คุ้นเคยและปิดใจไม่ยอมรับ
ประเด็นที่น่าสนใจในเรื่องนี้คือ “คนร้ายกว่าผี” นาคนั้นได้พูดซึ่งเป็นเรื่องที่น่าสะเทือนใจ ผู้คนในคลองพระโขนงนั้นยอมรับความรุนแรงเป็นเรื่องปกติอย่างการที่นาคนั้นโดนสายหยุดและเหมือนรังแก เหมือนเจ้าคิดเจ้าแค้น และส่งต่อความคิดที่ไม่ดีอย่างการไม่ปล่อยวาง ยึดติดกับมากไปและถ่ายทอดความคิดที่ไม่ดีความคิดเกลียดนาค ความพยาบาทไปสู่ความคิดสายหยุด เป็นเหตุให้สายหยุดเกลียดนาคด้วยส่วนหนึ่ง คนในคลองพระโขนงนั้นก็เช่นเดียวกัน หากมีเรื่องอะไรที่น่ากลัวหรือเป็นปริศนา แทนที่ชาวบ้านจะพยายามใช้วิจารณญาณกลับเปลี่ยนเรื่องลึกลับให้เป็นตำนาน ซึ่งตำนานแม่นาคพระโขนงในเรื่องนี้จริงๆ ก็แต่งเติมกันมาซะเยอะนะ เรื่องหลักๆ ก็มาจากจิตใจของมนุษย์นี่แหละที่หวาดกลัวไปเอง อีกทั้งความอาฆาตพยาบาทของเหมือนที่ไม่เหลือใครก็เป็นเหตุให้เกิดเหตุการณ์ที่น่าสลดและเป็นตำนานผีแม่นาคพระโขนงที่โหดร้ายฆ่าคน ทั้งๆ ที่คนในเรื่องนั้นคิดไปเอง ร่ำลือกันไปเองเสียด้วยซ้ำ
ฉากที่นาครำพึงในเพลงโลกของนาค จากเนื้อเพลงจะเห็นได้ว่า โลกภายนอกนั้นโหดร้ายกับผู้หญิงที่ต้องจากบ้านมาไกลเพราะตามหัวใจตนเองมา ในโลกของนาคนั้นแตกต่างจากความจริงที่ว่าผู้คนที่คลองพระโขนงนั้นโหดร้าย เมื่อเกลียดใครก็จะเกลียดกันตาม มีเรื่องราวข่าวลือก็เชื่อกันอย่างไม่มีวิจารณญาณหรือเอะใจใดๆ เพลงเฮี้ยนสามารถอธิบายเหตุการณ์นี้ได้เป็นอย่างดี ในเพลงเฮี้ยน มีเนื้อร้องว่า “หมอตำแยตายไปเพราะใครเอ่ย นางนาคมันแค้นนักหักคอเลย” ทั้งๆ ที่นาคเพียงอยู่ในโลกของตน ป้าแก่นั้นตายจากสาเหตุที่ไม่เกี่ยวข้องกับผีใดๆ เลย แต่ทุกคนก็เชื่อและไม่พิสูจน์ โยนความผิดให้สิ่งลี้ลับ ทำให้ชื่อของนาคเสียหายแม้จะตายไปแล้ว อีกทั้งเมื่อสายหยุดหวาดกลัวสีแดงจากการที่เห็นนาคตายจากแผนที่เหมือนให้ตนมาทำ
เรื่องราวของผู้คนในคลองพระโขนงนั้นยอมรับความรุนแรงเป็นเรื่องปกติอย่างการที่นาคนั้นโดนสายหยุดและเหมือนรังแก ดังจะเห็นได้จากเพลงผู้ดีตีนแดงตะแคงตีนเดิน ความแตกต่างที่นาคเป็นผู้ดีก็เอามาเป็นประเด็นให้นาคถูกรังแก แม้นาคจะพยายามปรับตัวให้เข้ากับสังคม แต่ทั้งเหมือนและสายหยุด รวมถึงชาวบ้านที่อยู่ฝั่งสองคนนั้นก็ปิดใจไม่ยอมรับ อีกทั้งเออออไปตามสายหยุดและเหมือน ไม่เข้ามาห้ามปรามเหมือนป้าแก่ แต่ป้าแก่ก็ไม่สามาถปกป้องนาคได้เช่นกัน เพราะลักษณะนิสัยของคนที่น่ากลัวกว่าผี อย่างการเสพติดของมึนเมาก็เป็นอีกความรุนแรงที่ทำให้นาคจบชีวิตลง
คนร้ายกว่าผีนะในความคิดเราในด้านความเจ้าคิดเจ้าแค้น มันก็มีแหละว่าผีมาเอาชีวิต แต่เปอร์เซ็นที่ตายจากผีมันวัดไม่ได้ด้วยซ้ำ ในขณะที่เดินออกไปนอกบ้าน ถ้าโจรเมากาวมาปาดคอเรา เราก็ตายแล้ว มนุษย์เป็นสปีชีส์เดียวด้วยซ้ำมั้งที่มีความโหดร้ายทารุณ ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง เหมือนเป็นตัวแทนได้ดีในประเด็นนี้
แม่เหมือนนั้นเมื่อนาคตายไปแล้วก็ไปสรรหาหมอผีมาปราบ ทั้งๆ ที่นาคก็ไม่ได้ระรานใครเลยหลังจากตาย เหมือนนั้นเกลียดนาคจับใจ ดังจะเห็นได้จากคำพูด “ กูจะจองล้างมึงให้บรรลัย ให้มึงทุรนทุรายชั่วกัปกัลป์” หรือ “ กูจะให้หมอผีมาจัดการ กำจัดมึงอีจัณฑาลคอยดู” จิตใจของคนที่เต็มไปด้วยความพยาบาท อาฆาตจองเวรแม้กระทั่งคนที่ตายไปแล้วนั้นน่ากลัวกว่าผีที่ไม่ได้ทำอะไรกับคนเลย อีกหมอผีก็มาปราบนาคแล้วก็ตายจากสาเหตุภายในตัวเอง สิ่งที่หมอผีทำนั้น เป็นการรบกวนชีวิตในโลกหลังความตายของนาคที่มีความต้องการแค่อยู่กับคนที่ตนรัก ทั้งๆ ที่นาคไม่ได้ทำอะไรให้เลย กลับมาที่เหมือน เหมือนฆ่าสายหยุดและนาคโดยปราศจากความยับยั้งชั่งใจและละอายต่อบาป เหมือนคิดแต่ผลประโยชน์ของตนเองอย่างการกลัวสายหยุดที่สติฟั่นเฟือนไปหลังจากเหมือนใช้ให้เป็นส่วนหนึ่งในแผนการฆ่าแม่นาค
(ภาพจาก wikipedia)
จะเห็นได้ว่าความกลัวโดนจับได้ ความหลงผิด ซึ่งเป็นสิ่งบังตามนุษย์สนับสนุนให้เหมือนนั้นทำความชั่วต่อไป อีกทั้งเหมือนนั้นกลัวว่านาคจะแย่งความรักที่มากมีให้คนเองไป ขาดคนดูแลยามแก่เฒ่าจึงทำความชั่ว ฆ่าคนจนไม่เหลือใคร ในทางกลับกันผีที่ดุร้ายอย่างนาคที่คนเชื่อกันเช่นนั้นกลับไม่เคยฆ่าใคร พูดจาไพเราะกว่าเหมือน ปล่อยวาง ดังจะเห็นว่าเนื้อเพลง “ เรือมรณามารับไว้ สู่ภพใหม่ด้วยเถิดเอย” ขณะที่เหมือนยังใส่ร้ายนาคต่อไปทั้งๆ ที่ ผลลัพธ์ของการกระทำทั้งหมดเกิดจากตัวของเหมือนเอง “อีนาค อีสามานย์ มึงเอาไปทั้งลูกทั้งหลานข้า อีนาค อีนาค เอาลูกกูคืนมา มึงคนเดียวทำให้ข้าไม่เหลือใคร” ท่อนนี้ก็ยืนยันได้ดีว่า คนไม่ปล่อยวางน่ากลัวกว่าคนตาย
( ภาพจาก: topicstock.pantip.com/chalermkrung/topicstock/2009/07/C8117862/C8117862.html )
สุดท้ายคนจึงร้ายกว่าผีดังที่นาคร้องว่า “โหดร้ายนักหนา ทารุณเกินกว่าจะเข้าใจ คนเป็นโฉดชั่วช้ากว่าคนตาย” ทำให้เป็นประเด็นน่าขบคิดว่า แม่นาคพระโขนงไม่ว่าเวอร์ชันใดนำเสนอความโหดร้าย ไม่ปล่อยวางของผีแม่นาค แต่เวอร์ชันนี้กลับเสนอความน่ากลัวโหดร้ายของคน ความโหดร้ายของคนน่ากลัวกว่าผีมากนัก ผีแม่นาคในถึงจุดหนึ่งของทุกเวอร์ชัน ทุกอย่างคลี่คลายลงก็จะไปเกิดใหม่ หรืออยู่อย่างสงบ แต่คนมากกว่าที่จะพยาบาท หาทางทำร้ายกันต่อไป คนจึงร้ายกว่าผี ดงนั้นต้องระวังคนเอาไว้ และรู้รักษาตัวอย่าเป็นคนแบบที่เราไม่ชอบ เพราะ เราอาจจะร้ายเหมือนตัวละครที่เราเขียนวิจารณ์ก็ได้ แม่นาคเดอะมิวสิคัลจึงมีความเป็นมนุษย์สูงและสะท้อนความน่ากลัวในจิตใจมนุษย์ได้อย่างชัดเจน
-ว้ายยยยย ตอนพิมอยู่นี่เค้ารีสเตจอีกจริงๆ ค่ะ-
เครดิตภาพ : คุณ mi-mien
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in