จริงๆก็สามารถเข้าใจได้ง่ายๆความความหมายของคำ ก็คือ มีอาการซึม แล้วก็มีอาการเศร้า แต่พวกหมอก็มักจะบอกเราว่า ไม่ใช่ว่าคนที่มีอาการซึม หรือว่าอาการเศร้า จะเป็น 'โรคซึมเศร้า' กันทุกคนนะเว้ย ไม่งั้นคนปกติที่ยังมีอารมณ์ความรู้สึก ก็เป็นซึมเศร้ากันหมดทุกคนทั้งโลกเลยน่ะสิ

โรคซึมเศร้า ว่าตามคำนิยามที่เราเองเข้าใจเลยคือ โรคที่คนเรามีสารสื่อประสาทน้อยกว่าปกติ มาจากสาเหตุสภาวะด้านอารมณ์ที่เคร่งเครียด หรือมีความทุกข์ใจเป็นเวลานาน จนร่างกายก็ตอบสนองใจของเรา ทำให้สารสื่อประสาทในสมองเราน้อยลง เราจะได้เศร้าให้เต็มที่ เราจะได้ เสพสมกับความโศกาได้เต็มที่ 

แต่เดี๋ยวก่อน พอร่างกายมันเคยชินกับการหลั่งออกมาน้อยๆแล้ว พอตอนอยากกลับมามีความสุข มันก็ดันลืมว่าต้องสร้างสารสื่อประสาทที่มีความสุขออกมามากๆยังไงวะ? ฉันไม่ได้สร้างนานอ่ะ ฉันทำไม่เป็นนน แงงงง...

ก็เลยทำให้เราเศร้าอย่างกู่ไม่กล้ับ จนกลายเป็นโรค ที่มีชื่อว่า "ซึมเศร้า" นิยามทางฝั่งหมอคือ โรคที่สารสื่อประสาทหลั่งมาน้อยกว่าปกติ ซึ่งก็จะทำให้เรามีความสุขในแต่ละวันลดลง

เพราะงั้น ก็อาจจะเคยได้ยินกันมาบ้างว่า โรคซึมเศร้า ถ้าไม่กินยาก็ไม่หาย 

จริงๆมันก็ ใช่แหละ แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด

โรคซึมเศร้ามันก็คืออาการอ่ะ มีเป็นมากเป็นน้อย รักษากันตามอาการไป 

คนเป็นน้อยๆ ก็ไม่จำเป็นต้องกินยาก็ได้ เขายังไม่ได้เศร้าฝังลึก เศร้ายาวนาน พอรีเฟรชความคิด เปลี่ยนมุมมองชีวิต เพิ่มกิจกกรมให้ตัวเอง ออกกำลังกาย ปรับเปลี่ยนไลฟ์สไตล์  เขาก็จะสามารถกู้หัวใจของตัวเองกลับมาจากความทุกข์ได้ หายจากซึมเศร้าแล้ว เย้!

ส่วนคนที่เป็นมากๆ เป็นหนักเลย เศร้ามากๆ  ทุกข์หนักมากๆ กู่ไม่กลับ แถมบางคนอยากจะฆ่าตัวตายอีก ชีวิตมันช่างสิ้นหวัง หมดหนทาง ท้อแท้สิ้นดี 

จะไปออกกำลังกายก็ขี้เกียจไป ไม่อยากทำอะไรเลย บังคับตัวเองก็ไม่ได้ อยากนอนอยู่เฉยๆ ไม่ทำอะไร หิวก็กิน ไม่หิวก็กิน >>อ้วน น้ำหนักขึ้น หรือคนที่ ไม่มีกระจิตกระใจจะทำอะไร แค่หาข้าวกินก็ไม่อยาก>>  ผอม น้ำหนักลดฮวบฮาบ

แต่เราก็มักเจอคนที่ น้ำหนักขึ้นมากกว่า เพราะเวลากิน มันก็ยังพอทำให้มีความสุขอยู่บ้าง คนที่โหยหาความสุขอย่างพวกเขา ก็เลยกินเยอะเกินไปจนอ้วน

สำหรับเราแล้ว เรากำลังสงสัยตัวเอง ว่าเรากำลังมีอาการซึมเศร้าอยู่หรือเปล่า 

หากใครที่สงสัยตัวเอง คุณลองไปนะเมินตัวเองคร่าวๆจากแบบประเมินซึมเศร้า คำถาม 9Q มีคำถาม9ข้อ เพื่อประเมินเราคร่าวๆว่าเรามีอาการหรือเปล่า มีอาการขั้นไหน ควบคุมตัวเองได้ไหม

เรานะ เวลาเราเป็นช่วงแรกๆ เราก็ไม่รู้ตัวว่าเป็น แค่อารมณ์เราจะดาวน์มาก อยากหลุดพ้นจากนรกนี่สักที ความจำก็เริ่มแย่ลง การพูดการจา ก็ดูติดขัด ไม่มั่นใจในตัวเองเหมือนเมื่อก่อน เป็นคนเก็บตัวมากขึ้น

ถึงจะรู้ว่าเป็นซึมเศร้า แต่เราคิดว่าเรา control อาการตัวเองได้ เราคิดว่าเราสามารถกู้หัวใจอันอ่อนล้าของตัวเองกลับมาได้ เราเลยไม่ไปหาหมอ ไม่กินยา

รู้ป่ะ ยาแก้ซึมเศร้า พอกินแล้ว มันไม่ได้หายเลยภายในวันสองวันนะ  มันกินนานมาก กินเป็นปี 2-5 ปีเลย แล้วแต่คน แถมผลข้างเคียงก็เป็นสิ่งที่เราค่อนข้างรำคาญ ปากแห้งอกรอบที่แห้งจริงๆ ต้องคอยจิบน้ำบ่อยๆ คอแห้งผาก ท้องผูก ขี้ไม่ออก อาจจะต้องกินยาถ่าย  ปัสสาวะคั่ง 

หรือบางตัว ก็ทำให้ใจสั่น ตอนกินยาก็ต้องระวังเรื่องยาตีกันกับยาอื่นอีก 

เราคิดได้แบบนั้นก็แบบ แม่ง ยุ่งยากจริงๆนะ

ไม่กินแม่ง 

ตื่นเช้ามาออกกำลังกายยังง่ายกว่าอีก อดทนอีกหน่อย 

หรือไม่ก็หาทางให้ตัวเองอารมณ์ดี เปลี่ยนบรรยากาศ 

อ่านหนังสือ อ่านนิยาย ดูยูทูป ฟังนิทานก่อนนอนลุงไนท์ เล่มเกมส์ หาเพื่อนคุยออนไลน์ 

เคยฟังเพลงหลับตา ของ August band ป่ะ 

เราฟังตอนมีเรื่องทุกข์ใจ แล้วเราร้องให้นะ แบบเหมือนเขียนมาจากชีวิตเราเลยว่ะ