ในวันแรกที่มาถึงออฟฟิศเล็กๆ ที่นี่บรรยากาศจะชิลๆ ทำให้เรารู้สึกเหมือนไม่ได้มาทำงานเท่าไหร่

เหมือนมานั่งเมาท์มอยและช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ แค่นั้น

ด้วยความที่เป็นแฟนสำนักพิมพ์แซลมอนมานาน พ่วงกับการได้รู้จักบันบุ๊คส์ไปด้วย 

ทำให้เราได้ติดตามข่าวสารของสำนักพิมพ์หลายๆ ช่องทาง 

และบังเอิญเราก็เรียนสาย

มา แล้วก็บังเอิญอีกที ที่เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือ และค่อนข้างมีความสุขกับการดูเลย์เอาท์ 

ทำกันอย่างหนักหน่วงเหมือนไหล่กับต้นคอจะด้านชาไปเลย สุดท้ายหลังจากแซลมอนประกาศ ก็นึกว่าตัวเองไม่ได้แล้ว แต่ขณะที่เรียนวิชาไทโปอยู่ ก็มีเบอร์แปลกโทรเข้ามา ปลายสายเป็นเสียงผู้หญิงหวานๆ ติดต่อเข้ามาเรื่องว่าเรายังจะสนใจฝึกงานกับบันบุ๊คส์อยู่รึเปล่า 

จังหวะนั้นนี่งงไปเลย เลยตอบกลับอย่างงงๆ ว่า อ่าว หนูได้ด้วยหรอ

ภายในพอร์ตก็รวมๆ งานที่เราจัดเลย์เอาท์เอาไว้ในวิชาเรียน แล้วก็พวกคาแรคเตอร์แล้วก็งานออกแบบที่เราคิดว่าดีสุดของเรา รวมๆ เข้าไปจัดเป็นหนังสือย่อยๆ ไม่รู้ว่าพี่เค้าเลือกจากอะไรเหมือนกัน ฮ่าๆ

ย้อนกลับไปพูดถึงวันแรกที่มา

เรามาสายไปประมาณสิบกว่านาที พอรู้ตัวว่าสายเลยโทรหาพี่แพร (คนที่ติดต่อเด็กฝึกงานบันบุ๊คส์) บอกว่าไปสายแต่ใกล้ถึงแล้วอยู่หน้าฟอร์จูน

นี่ก็ไม่สายนะ ก็ประมาณนี้แหละ อืม ออฟฟิศนี้มันชิลอย่างงี้สินะ

เข้ามาในออฟฟิศก็เจอกับแก๊งเด็กฝึกงานด้วยกัน

ตอนแรกนึกว่าเราจะเข้ากับใครไม่ได้แล้ว แต่ผลที่ออกมาคือ เราพูดมากกว่าตอนอยู่กับเพื่อนที่มออีก ฮ่าๆ ยังรู้สึกงงๆ กับตัวเองอยู่

หน้าที่หลักๆ ของการเป็น กราฟิกดีไซน์ก็คือ การจัดภาพและตัวหนังสือให้มันออกมาสวยนั่นแหละ จะใช้ลูกเล่นเทคนิคยังไงก็แล้วแต่สะดวกเลย

สิ่งที่แย่ที่สุดในการฝึกงานก็คงเป็นตอนซื้อข้าวกลางวันแล้วไม่อร่อยนี่แหละ