เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ธีสิสที่ร้าก(เหรอ)zaar
พวกเด็กนมผง พี่มาแล้ว!
  •      เป็นอันรู้กันดีว่าก่อนจบปี 4 พวกเราจะต้องทำธีสิสคนละชิ้น สามารถเลือกทำในสิ่งที่ตนเองถนัดหรืออยากจะทำได้เลย ไม่ว่าจะเป็นหนังสือภาพ บอร์ดเกม สื่อผ้า สื่อการเรียนรู้ หรือแม้กระทั่งวรรณกรรม ต้องเท้าความก่อนว่าตอนแรกเราสนใจเอกนี้เพราะธีสิสของรุ่นพี่คนหนึ่ง รุ่นพี่คนนั้นทำธีสิสเกี่ยวกับสื่อผ้าเสริมพัฒนาการสำหรับเด็กเรื่องหมูกระทะ ตอนเราเห็นแล้วรู้สึกว้าวมากและอยากทำงานแบบนั้นบ้างเพราะมันน่ารักดี แต่ไป ๆ มา ๆ เราดันอยากทำงานจบเป็นหนังสือภาพสำหรับเด็กวัย 4-6 ปีซะได้ ตอนแรกเราลังเลระหว่างหนังสือภาพและสื่อผ้า แต่สุดท้ายก็คิดว่าเอาวะ อยากมีหนังสือเป็นของตัวเองสักเล่ม อยากสร้างสรรค์หนังสือดี ๆ สักเล่มเพื่อไปอ่านให้เด็ก ๆ ฟัง เวลาเด็กฟังนิทาน ตาของเด็กจะแป๋วซึ่งมันน่ารักมากกกกt-t
         
         พอมีเป้าหมาย ต่อมาก็ต้องลงมือทำ โดยการเสนอหัวข้อที่อยากทำให้อาจารย์ฟัง จากนั้นพวกเราจะได้อาจารย์ที่ปรึกษาเป็นของตัวเอง หลังจากรู้ผลแล้วก็เริ่มนำเสนอไอเดียที่มีให้อาจารย์ที่ปรึกษาฟัง ไฟในร่างกายมันลุกโชน เราแต่งเรื่องไปเสนออาจารย์ทั้งหมด 3 เรื่อง ผู้อ่านคงจะคิดว่าผ่านแน่ ๆ ตั้งสามเรื่อง ยังไงก็ต้องผ่าน แป่ว ทั้งสามเรื่องที่เราแต่งไปล้วนโตเกินกลุ่มเป้าหมายที่เราจะทำทั้งสิ้น อาจารย์บอกว่ามันไปในทางเด็กโตมากกว่า แต่เป้าหมายของเราคือเด็กเล็ก! ตอนนั้นเพื่อนในกลุ่มพากันเดินหน้าแล้ว แต่เรายังอยู่ที่เดิม ยอมรับว่าตอนนั้นเริ่มกังวลแล้วเพราะเราแต่งไปตั้ง 3 เรื่องแต่ไม่มีเรื่องไหนใช้ได้เลย อาจารย์จึงถามว่ามีเรื่องอะไรที่อยากทำอีกมั้ย หรือจะเปลี่ยนกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กโต แต่เรารั้น ไม่ว่ายังไงก็จะเอาเด็กเล็ก สุดท้ายก็ปิ๊งขึ้นมาว่างั้นเปลี่ยนไปทำสื่อผ้าดีกว่าเพราะตอนปี 3 เราก็เคยเรียนมา แต่จะมาปั่นเอาตอนใกล้ ๆ ส่งไม่ได้นะ นี่มันธีสิส งานเราต้องยิ่งใหญ่ สุดท้ายจึงตัดสินใจเลือกทำสื่อผ้าเสริมพัฒนาการสำหรับเด็กวัย 4-6 ปี

           แต่เลือกแล้วก็ไม่ได้จบแค่นั้น เราต้องคิดต่อว่าจะทำสื่อผ้าเกี่ยวกับอะไร ชิ้นงานของเราแตกต่างจากในท้องตลาดอย่างไร ตอนแรกก็คิดได้แบบตื้น ๆ เพราะคิดจะทำสื่อผ้าที่เป็นหนังสือพาเด็ก ๆ ไปเที่ยวสวนสนุกไม่ก็สวนสัตว์ หรือไม่ก็สอนเด็ก ๆ แต่งตัว เข้าห้องน้ำ ในหัวคือคิดได้อย่างสวยหรู แต่พอทำจริงมันไม่สามารถทำตามในหัวคิดได้ อาจารย์จึงถามอีกว่ามีเรื่องไหนอยากจะทำอีกมั้ย สุดท้ายจึงคิดว่างั้นทำสื่อผ้าเรื่องซุปเปอร์มาร์เก็ตแล้วกัน ที่พากันเข็นรถ ถือตะกร้าไปเลือกผัก ผลไม้ ขนม เครื่องดื่ม แล้วนำไปคิดเงิน เพราะตอนเด็ก ๆ เราก็ชอบเล่นพวกนี้ เราก็เคยผ่านวัยเด็กมา และคิดว่าเด็ก ๆ ก็คงชอบ ไม่ว่ายังไงสื่อที่เกี่ยวกับการค้าขายก็เล่นได้สนุก ต่อมาเราต้องไปทำการสำรวจว่าในซุปเปอร์มาร์เก็ตมีอะไรบ้าง และซุปเปอร์มาร์เก็ตของเราจะมีอะไรบ้าง ต้องทำการสำรวจและนำไปเสนออาจารย์ที่ปรึกษาว่าจะเย็บอะไร และแต่ละชิ้นขนาดเท่าไหร่ ซุปเปอร์เราจะใหญ่เท่าไหน ชั้นวางของขนาดกี่เซน พอเจอโจทย์นี้ไปมึนตึ้บ นี่สินะของจริง ตอนนั้นโหวงมากเพราะในหัวไม่รู้เลยว่าจะสเกลเท่าไหร่ดี และยังคิดอีกว่าเลือกถูกแล้วจริง ๆ หรือเปล่า แต่มาถึงขนาดนี้แล้ว ยังไงก็ไม่คิดเปลี่ยน ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้ เพื่อน ๆ เริ่มเป็นรูปเป็นร่างแล้วว่าจะไปทางไหน เพราะฉะนั้นจึงตาเราที่จะเฉิดฉายบ้างแล้ว ลุยเลย!

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in