(fem! Jihoon x fem! Jinyoung)
“วันนี้พี่ออกร้านนะคะ”
เบ้บมองแฟนสาวของตัวเองที่ยังอยู่ในหน้าสดเปลือยเปล่าโชว์ผิวเนียนใสกับสายเดี่ยวตัวจิ๋วและกางเกงขาสั้นที่คุ้นๆว่าเป็นของเธอ – แต่ก็นั่นแหละเราใส่เสื้อผ้าปนกันนานแล้วนับตั้งแต่มาอยู่ด้วยกัน เหลือแค่ชั้นในเท่านั้นมั้งที่ไม่เคยใส่ปนกัน
ไม่ได้ฉงนที่ไม่รู้ว่าออกร้านที่ว่านั่นน่ะร้านเหล้า แต่ฉงนว่าพี่น้ำผึ้งของเธอจะไปทำอะไรที่ร้านเหล้าทั้งที่ปกติไม่ได้ชอบไปเสียหน่อย
“ค่ะ ไอ้อัพขึ้นมากรุงเทพฯ เลยนัดกัน”
“เอ้า” เป็นเบ้บเองที่ส่งเสียงร้องขึ้นมาบ้าง “พี่อัพขึ้นมาเหรอ”
พี่อัพที่ว่าก็เป็นพี่คนหนึ่งในกลุ่มของพี่น้ำผึ้งสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ทั้งยังพ่วงตำแหน่งพี่รหัสคนดังของเธอมาตลอด ว่ากันตามจริง ถ้าไม่มีไอ้พี่อัพสักคนตอนนี้เบ้บก็คงเป็นโสดอยู่ยันทุกวันนี้นี่แหละ
“ค่ะ”
“ทำไมพี่อัพไม่บอกเบ้บอ่ะ”
“มันรู้ไงคะว่ายังไงพี่ก็ต้องบอก”
พี่ผึ้งวาดยิ้มหวานบนใบหน้าเอื้อมมือไปหยิบกิ๊บปากเป็ดมาจัดแจงผมยาวสยายของตนเอง เผยให้เห็นต้นคอระหงส์
เบ้บกลืนน้ำลายเล็กน้อยขณะที่เหลือบตามองแฟนของเธอ – รู้แล้วเหยียบไว้เชียว เบ้บชอบมองเวลาอีกฝ่ายรวบผมขึ้นเป็นมวยยุ่งๆแบบนั้นที่สุด
“ไปไหมคะ”
“ฮะ?” เธอหลุดจากภวังค์ ประมวลผลนิดหน่อยก่อนจะปฏิเสธ “ไม่เอาอ่ะ มีแต่เพื่อนๆ พี่”
“ก็คุ้นๆ หน้ากันอยู่แล้วไงคะ”
เบ้บลังเลนิดหน่อยถามว่าอยากไปหรือเปล่า ก็อยากเพราะไม่ได้เจอพี่ๆ คนอื่นนานแล้วแต่ก็รู้สึกประดักประเดิดไปหน่อย บางทีเธอแค่ไม่รู้ว่าจะทำหน้ายังไงเวลาโดนคนในกลุ่มเพื่อนพี่ผึ้งแซว
เหมือนคนพี่จะรู้ว่าเธอลังเล แม่บิ้วตี้บล็อกเกอร์คนดังเลยหันหน้ามาหาเธอที่ยังนอนอยู่บนเตียง “นะคะ หนูไม่อยากไปคุมพี่เหรอ”
“จะให้ไปคุมอะไรเล่า”
“เนี่ย ถ้าหนูไม่ไปหนูก็จะงอแงให้พี่กลับเร็ว”
พี่ผึ้งกวาดวงแขนมากอดเอวของเธอหลวมๆเอาแก้มแนบกับหัวไหล่ของเธอ ช้อนตามองกันแบบออดอ้อนตามด้วยการจุมพิตที่ปลายคางเธอเบาๆ
“ไปด้วยกันนะคะ น้องเบ้บ”
เบ้บทำหน้าไม่ถูกผ่านมานานแล้วนับตั้งแต่คบกัน ถึงเนื้อถึงตัวกันนับครั้งไม่ถ้วน พี่น้ำผึ้งเองก็ยังทำให้เธอใจเต้นได้เหมือนครั้งแรกที่เจ้าหล่อนทำแบบนี้ทุกที
แต่ว่า
“
—
ร้านที่พวกพี่ๆนัดกันเป็นร้านเหล้าไฟนีออนบรรยากาศดี มีดนตรีสด ไม่ใช่ผับเต้นนัวๆให้เธอเหนื่อยใจ ทันทีที่มาถึงเพื่อนๆ ของพี่น้ำผึ้งที่มากันเกือบครบแล้วก็ยกมือทักทายกัน
“อ่ะ คนดัง เซเลบคนฟอลแสน”
“แซวเก่ง” พี่น้ำผึ้งหัวเราะ
“แต่งหน้านานปะจ๊ะ”
บิ้วตี้บล็อกเกอร์คนดังวางกระเป๋าราคาแพงลงบนโต๊ะจับเอวเธอไปนั่งข้างๆ ที่พี่ๆ เขาอุตส่าห์ขยับที่ให้ขณะที่หันไปยื่นหน้าให้เพื่อนสนิท
“ก็เบาๆ อ่ะค่ะ สวยอยู่แล้ว”
“มั่นหน้าเก่ง”
บทสนทนาลื่นไหลอย่างเป็นธรรมชาติกลุ่มเพื่อนของพี่ผึ้งมีห้าคน ผู้ชายสอง ผู้หญิงสาม แต่ในโต๊ะมีอยู่เจ็ดคน เอาเป็นว่ารู้กันว่าผู้ชายที่เธอไม่คุ้นหน้าน่าจะเป็นแฟนของใครสักคน
“เป็นไงบ้างไอ้เห็ด”
“เลิกเรียกเบ้บเห็ดสักทีได้เปล่า”
คนแรกที่ทักทายเธอคือพี่อัพพี่รหัสของเธอ – พี่อัพเป็นผู้ชายหน้าตาดีแต่ดันรับตำแหน่งสันทนาการ เรียกได้ว่าเบ้าหน้าดีแต่ภาพลักษณ์ในคณะป่นปี้ไม่มีเหลือ ปากหมาที่หนึ่งกวนตีนที่สอง ส่วนไอ้ฉายาเห็ดของเธอเนี่ยก็ได้มาจากตอนที่เพิ่งเข้าคณะใหม่ๆเบ้บยังตัดผมสั้น หน้าม้าเต่อ จนตอนนี้เธอเปลี่ยนทรงผมมาหลายปีก็ยังไม่เลิกเรียกเสียที
“มองผ่านๆ นึกว่าไอ้ผึ้งมากับน้องสาว”
“ก็น้องสาวปะ” คนโดนพาดพิงหันมาสวนเพื่อนสนิททันที ก่อนจะกระชับมือที่เอวเธออีกหน่อย “ใช่ไหมคะ”
“กวนตีนเก่ง” ได้แต่ออกแรงหยิกหลังมือแฟนสาวคนสวยไปเบาๆ แต่เจ้าหล่อนกลับหัวเราะร่า
ก็สมควรจะเป็นอย่างนั้นอยู่หรอก ในเมื่อเธอเองก็สวมแค่กางเกงยีนส์ขาสั้นกับเสื้อยืดสกรีนลายโง่ๆ หน้าตาก็แต่งมาภายในเวลาห้านาที ในขณะที่พี่ผึ้งฟาดทั้งลิปสติกสีแดง สโมกกี้อายแถมยังสวมเกาะอกโชว์เนินอกกับไหปลาร้าที่มีเสน่ห์นั้นอีกต่างหาก
“อ่ะ” พี่รหัสที่นั่งอีกข้างของเธอยกแก้วเติมน้ำแข็งมาให้ “ผสมเองปะ หรือให้พี่ผสมให้”
“ผสมเอง”
“
“ไอ้พี่อัพ
เบ้บจำตอนที่ตัวเองยังเป็นเฟรชแมนโดนพี่รหัสรับน้องด้วยการผสมเหล้าให้ได้ สรุปวันนั้นเธอภาพตัดตั้งแต่ห้าแก้วแรก ตื่นมาเจอรอยเป็นจ้ำที่ขา เข้ากรุ๊ปไลน์ถึงกับตกใจ เมื่อมีคนถ่ายคลิปเธอไปเต้นบนโต๊ะกับเพื่อนๆก่อนจะแลนด์ลงพื้นอย่างสวยงาม เป็นที่โจษจันกันไปเป็นเดือน มีการกินเหล้ากี่ครั้งๆ ประเด็นนี้ก็วกเวียนมาหาเบ้บไม่จบไม่สิ้น
เธอเป็นคนเท
ไม่ทันจะยกแก้วขึ้นมาดื่มแม่คนดังที่อยู่ข้างๆ ก็โน้มใบหน้าจนมาริมฝีปากแทบจะประทับอยู่บนแก้มเธอพูดสู้เสียงดนตรีที่กำลังดังอยู่
“ผสมให้พี่ด้วยสิคะ”
“เอาให้เมาเลยดีไหม”
“เมาแล้วคนเหนื่อยก็หนูนะคะ”
“
แต่สิ่งที่แม่คนดังทำคือไม่รู้สึกรู้สา ซ้ำยังล้วงลงไปในถังน้ำแข็ง ปาใส่คนพูดอีกต่างหาก “เงียบๆ ไป๊”
ทุกอย่างถูกเบรกเมื่อมีคนแบกกีต้าร์ขึ้นมาบนเวทีตำแหน่งโต๊ะนี่ก็ดีเสียเหลือเกินจริงๆ อยู่ซะแทบจะข้างลำโพงเพลงแรกมายังไม่เท่าไหร่ พอเพลงที่สองเพลงที่สามก็เหมือนคนทั้งร้านกลายร่างเป็นคนอกหักอินกับเพลงดราม่าน้ำตาแตก ยกแก้วขึ้นชนทุกท่อนฮุค ยิ่งคนในโต๊ะยิ่งถือคติหมดแก้วทุกครั้งที่ชนพอผ่านไปสักสองชั่วโมงก็ได้ที่ทั้งโต๊ะ พี่เจนนี่วิ่งไปอ้วกแล้วหนึ่งคน ส่วนพี่แดนไทก็ถึงกับฟุบลงกับโต๊ะไปเรียบร้อย
แล้วคนสวยของเธอน่ะเหรอตอนนี้ก็ยังนั่งพูดคุยกับเธอเสียงอ่อนเสียงหวานเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือดวงตาที่เยิ้มหน่อยๆ
“น้องเบ้บคะ”
“หื้ม”
“ไหวไหมเนี่ย”
“ไหว”
คนถูกถามตอบเสียงแผ่วเมื่อเจ้าของไหล่บางที่ให้เธอพิงหัวหนักๆก้มลงมาถามเธอจนเกือบจะจรดริมฝีปากเคลือบลิปสติกนั่นลงมาแล้วเชียว
อยากจะเค้นเสียงให้มากกว่านั้นหน่อยหรือตอบพี่น้ำผึ้งกลับมากกว่านี้สักนิด แต่ดูเหมือนหัวเธอก็หนัก แถมปากเธอยังพูดอะไรไม่ค่อยออกอีกต่างหาก
อา
“น้องเบ้บคะ” คนข้างกายเรียกชื่อเธอเสียงหวาน ดึงแก้วที่พร่องไปไม่ถึงครึ่งไปจากมืออย่างถือวิสาสะ “พี่ไม่ให้กินแล้วนะคะ”
“อื้อ”
พอเป็นตอนเมาก็ว่าง่ายกว่าปกติทุกที น้องเบ้บก้มหน้างุดกับไหล่เปลือยเปล่าของหล่อนเล่นเอาพี่น้ำผึ้งเอ็นดูไม่หยอก นานๆครั้งจะเห็นเพราะเราไม่ค่อยได้ดื่มกันเท่าไหร่
บนโต๊ะน็อกไปกว่าครึ่งแล้วและนั่น – เพื่อนเธอกำลังจูบดูดดื่มกับแฟนคนใหม่ อยากจะถ่ายคลิปไว้เหมือนกันแต่เกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดี น้ำผึ้งยกมือข้างที่ว่างขึ้นมายกแก้วของตนเข้าปากบ้าง
“เชื่อเลยให้กูไปส่งไหม”
“ไม่อ่ะ” เธอปฏิเสธความหวังดีจากเพื่อนผู้เป็นพี่รหัสของแฟนเด็ก “กูเอารถมาเหมือนกันนี่ก็ไม่ได้เมาด้วย”
“แบกน้องมันขึ้นห้องยังไงวะ”
“แบกได้น้องเบ้บว่าง่ายมากตอนเมา”
“เมาเบาๆ อ่ะสิว่าง่าย” อัพหัวเราะ “อย่าให้ถึงขั้นวาร์ปเลย เต้นแบบกูเหนื่อยใจ”
น้ำผึ้งเหลือบตามองหญิงสาวอายุน้อยกว่า ไล้ปลายนิ้วลงบนหลังมือของแฟนสาวตัวเองอย่างนึกหวงแหน “คิดว่ากูจะยอมปล่อยให้น้องเบ้บไปเต้นเหรอ ฝันเถอะ”
สิ่งที่ได้รับกลับมามีเพียงการผิวปากจากเพื่อนหนุ่ม “เอาตรงๆ ว่ะผึ้ง ตอนกูเจอมึงครั้งแรก กูไม่นึกว่ามึงแต่งหน้าไว้ล่อเหยื่อ”
“สัส”
“เอ้า กูพูดผิดอะไรล่ะ”
เด็กแต่ละคนของแม่บิ้วตี้บล็อกเกอร์คนนี้สวยแจ่มกว่าแต่ละคนที่เขาเคยหาได้ซะอีก เหมือนจริงๆ ตีเนียนคุยเรื่องลิปสติกกับเครื่องสำอางไปงั้นๆ สักพักเหยื่อก็ลงกลเฉย
“จากปกติควงสาวแซ่บๆด้วยกัน มาสอยอะไรเด็กเห็ดนี่วะ”
น้ำผึ้งกำลังจะอ้าปากตอบอยู่หรอก ถ้าไม่ติดว่าคนที่ใช้ไหล่ของเธอต่างหมอนชะโงกหัวเข้ามาร่วมบทสนทนาด้วยการชี้หน้าพี่รหัสตัวเอง
“ไอ้พี่อัพ เลิกเรียกเบ้บเห็ดเหอะ”
“อ่ะ ต่อปากต่อคำเก่งด้วยนะมึง”
น้ำผึ้งหัวเราะกับบทสนทนาของสายรหัส เวลาน้องเอาแก้มเนียนๆ มาโดนไหล่เธอนี่มันน่าจะก้มลงกดจูบบนแก้มอีกข้างเคยไหมรู้สึกว่าอีกฝ่ายน่ารักจนอยากจะนั่งมอง คอยตามใจ
หล่อนยกแก้วจิบอีกครั้งหนึ่งก่อนจะกระแทกแก้วลงบนโต๊ะเมื่อมันหมดดันไปตรงหน้าไอ้อัพให้มันผสมให้เสียหน่อย
“ขอโทษนะคะ”
น้ำผึ้งเงยหน้าขึ้นตามเสียงเรียกพร้อมกับสัมผัสเบาๆที่ต้นแขนอีกข้าง หันไปก็เจอหญิงสาวหน้าตาจิ้มลิ้มกำลังยกยิ้มให้เธอ อื้ม
“คะ” แม่สาวคนดังตอบกลับในขณะที่แฟนสาวของเธอเลิกเช็กอินพื้นที่บนหัวไหล่มาเป็นนั่งหลังตรงบ้าง
“เพื่อนเค้าฝากมาถามว่ามีแฟนรึยังน่ะค่ะ”
ไม่ว่าเปล่าคนที่เดินมาทักทายหล่อนก็ยกนิ้วขึ้นชี้โต๊ะหนึ่งที่อยู่ห่างไปไม่ไกล มีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งยกแก้วชูให้เธอเป็นอันรู้กันว่าใครเป็นคนสนใจ
น้ำผึ้งส่ายหน้าให้เล็กน้อย “ขอโทษค่ะ มีแฟนแล้ว”
“อ๋อ โอเคค่ะ” ว่าง่ายกว่าที่เห็น เกือบจะดีแล้วเชียวถ้าแม่สาวคนนั้นไม่หันไปหาไอ้อัพที่อยู่ข้างๆน้ำผึ้ง “ขอโทษนะคะ”
ไอ้อัพขมวดคิ้วทำหน้าตาเหรอหรา ไม่ทันจะอธิบายอะไรแม่สาวคนนั้นก็เดินกลับโต๊ะไปเสียแล้ว
“เดินไปโต๊ะนั้นเลยไหม”
น้ำผึ้งสะดุ้งอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆ คนเมาของเธอก็ไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงเมามายเหมือนก่อน แต่มองหล่อนตาเขม็ง
“โอ๋น้องเบ้บคะ” น้ำผึ้งคลี่ยิ้มแหย “ก็รู้ว่าพี่ไม่สนใจผู้ชาย”
คนอายุน้อยกว่าหรี่ตาก่อนจะเอื้อมมือมาหยิกหูเธอพร้อมกับบิดเบาๆ พูดเสียงเขียวแบบที่ปกติจะไม่กล้าแสดงออกในที่สาธารณะเท่าไหร่นัก
“เบ้บรู้ว่าพี่ไม่สนใจผู้ชาย”
“โอ๊ยน้องเบ้บขา พี่เจ็บบ”
“แต่มองผู้หญิงคนที่มาถามตาเป็นมันเชียวชอบนักนะ ไทป์อกภูเขาไฟเนี่ย”
เชี่ย รู้ด้วยนะ
จะเถียงแฟนก็ไม่ได้ในเมื่อน้องเบ้บเล่นรู้ทันเธอขนาดนั้น แถมเมื่อกี้ตัวเองยังเผลอมองไปจริงๆ อีกต่างหาก ไม่ได้ถึงขั้นมองตามขนาดนั้นแต่ก็มองอยู่ดี
เบ้บยกมือขึ้นมากอดอก “เบ้บรู้นะ”
“งั้นเหรอคะ”
พี่ผึ้งวาดยิ้มบนริมฝีปากเคลือบลิปสติก มองจริงก็ไม่คิดเถียง แต่พอเห็นแฟนตัวเองหึงหวงแบบที่ไม่ได้แสดงออกให้เห็นบ่อยนักก็อดเอ็นดูไม่ได้
“งั้นรู้ไหมคะ ว่าพี่เนี่ยชอบน้องจังเลยค่ะ”
คนฟังนิ่งไปชั่วครู่ก่อนจะลุกขึ้นยืนแหกปากลั่นสู้กับเสียงเพลง “พี่ผึ้ง!”
“เมาแล้วนะคะ นั่งดีๆ” เจ้าของชื่อหัวเราะร่า ลากปลายนิ้วลงบนเอวบางของอีกคน กระชับแขนเข้ามาให้คนรักแนบชิดกับตัวเองมากขึ้นอีกนิด
“ฮึ่ย
“ไหน ใครบอกว่าพี่จะเมาแล้วตัวเองจะลำบาก” เย้าแหย่ก่อนจะกระซิบถ้อยคำที่ควรจะได้ยินกันแค่สองคน “คืนนี้พี่ไม่เมา แต่น้องเบ้บก็ลำบากค่ะ บอกเลย”
“พี่ผึ้ง
อัพมองน้องรหัสตัวเองกับเพื่อนสนิทในกลุ่มตัวเองหยอกล้อกันแบบที่แม่บิ้วตี้บล็อกเกอร์คนดังแทบจะจับแฟนสาวคนนั้นมาฟัดให้เห็นกันทั้งร้านพลางยกแก้วเหล้าของตัวเองจิบเบาๆ
—
----------------------------------
บอกแล้วว่าชอบเขียน fem x fem สนุกดี
ขอบคุณทุกคนที่ชอบพี่น้ำผึ้งค่ะ เป็นกำลังใจและข้ออ้างในการเขียนต่อที่ดีมาก แงง
เยิ้บเยิ้บ
หวีดในแท็ก #nandnsf นะคะ
<3
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in