เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
เฉลิมบุรีสินีมาปลาหมึกแถวล่าง
ไม่เป็นอย่างที่คิดไว้...
  • กะว่าการมาทำงานในโรงหนังจะเป็นการได้ดูหนังเข้าใหม่ฟรีๆ
    กลับกลายเป็นว่าไม่ได้ดูเฉย
    ทำงานมาครึ่งเดือนยังไม่ได้ดูเลยสักเรื่องเดียว

    จริงๆ เจ้านายก็บอกให้ดูได้นะ แต่คือว่าไม่รู้จะดูรอบไหน
    เกรงใจน้องหน้านิ่งเพื่อนร่วมงานด้วย
    ประมาณว่าถ้าเราไปดูหนัง เขาก็ต้องทำงานสองอย่าง
    คือทั้งที่หน้า Box Office และซุ้มข้าวโพดคั่วร้อนๆ จ้า
    แต่เฮ้ย รอบที่ไปดูก็เป็นรอบที่คนไม่เยอะนี่ ทำไมฉันไปดูไม่ได้ล่ะหือ?
    เอาเถอะ สักวันคงมีโอกาสได้ดู

    งานที่ทำอยู่นี้ไม่ให้ความรู้สึกว่าเป็นการทำงานเลย
    คือการตื่นเช้าขึ้นมาก็ไม่ได้รู้สึกทุกข์ทรมานเท่างานที่เก่า
    กลับรู้สึกอยากออกมาทำงาน ไม่ได้รู้สึกว่าอยากหยุดนานๆ หรือท้อแท้ในอะไร
    งี้ก็เท่ากับว่างานนี้มันดีอะสิ
    เรามีความสุขกับงาน
    เพื่อนร่วมงานดี (อันนี้ไม่แน่ใจ)
    หัวหน้าดี (งานดี :P)
    เสียอย่างเดียว คือเงินไม่ดี

    พูดถึงเรื่อเงิน คือได้เงินเป็นรายวันเป็นค่าจ้างที่เหมือนว่าจะไม่ได้จ้างมาทำอะไรอันน้อยนิด
    แต่นี่คือวันนึงกูกินเครปแผ่นละ 50 บาท
    กินข้าวราดแกงเบๆ อีก 50 บาท
    คือค่าจ้างกูนี่ก็จะหมดแล้ว
    แต่พอเห็นรายได้ของโรงในวันธรรมดา นี่ก็รู้สึกเกรงใจจนอยากทำงานให้ฟรีๆ

    เราไม่อยากจะคิดถึงเรื่องเงิน
    แต่ทุกสิ่งทุกอย่างที่รายล้อมตัวเราอยู่มันมีแต่เรื่องเงินมาเกี่ยวข้อง
    ไม่คิดถึงเรื่องเงินเมื่อทำงานก็ดูตอแหลไป
    ถ้ายังใช้รอยยิ้มซื้อกับข้าวกินไม่ได้

    เอาเป็นว่าตอนนี้มีความสุขกับการมาทำงานอะ
    ไม่อยากเชื่อว่าจะมี moment เกิดขึ้นในชีวิต
    และตอนนี้ก็เจอคนรู้จักเยอะมาก
    อยากจะกรีดร้องเป็นภาษาฝรั่งเศสสำเนียงป้าอูแปร์ผสมกับโดลองด์พร้อมๆ กัน

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in