ไม่ว่าจะทิศทางไหน เราก็เหงา อุณหภูมิในร่างกายเริ่มแปรปรวณ

ทำให้เกิดความคิดที่อยากจะทิ้งดิ่งความเศร้า ให้จมลงไปกับตัวตนที่

ไม่มีความสุข เพียงเพราะเริ่มหาความสุขได้มานั้นไม่ใช่ความสุขจริง

แม้แต่น้อย  เราเคยมีเพื่อนเล่าให้ฟังว่า บางทีการมีเงินเดือน มีแฟน

ได้กินอาหารดีๆ ไม่มีหนี้สิน เเต่ไม่เลยที่จะมีความสุข ทั้งๆที่เรามีทุกอย่าง

กิ่งก้านความเหงามันแผ่ขยายไปถึงรากเหง้าของหัวใจ ไม่ใช่มีทุกอย่าง

เเล้วเราจะมีความสุข ห่างจากความเหงา  

สิ่งรอบข้างสร้างความเหงาขึ้นมาให้เราไม่ได้ มีเเต่เรานั้นที่สร้างมันขึ้นมาเอง

อย่าเอาความเหงาไปลบล้างความสุขที่มี ให้เรามองว่าความเหงามันเเค่เรื่องตลก

ที่วันนึงเราไม่ไปเติมเต็มมัน มันก็ไม่เเตกกิ่งก้านสาขาออกไป เหมือนต้นไม้ที่ขาดน้ำ

จงทำให้กิ่งก้านความเหงา มันได้ตายและร่วงลงสู่พื้น......