ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปี เดือน วัน ฉันไม่เคยลืมมัน

มันเป็นอดีตที่คอยตามหลอกหลอนฉันมาตลอด

เพียงเพราะความปากไวของฉัน ไม่เคยคิดก่อนตัดสินใจพูดอะไร

ทำไปแค่ตามใจตัวเอง หรือแค่ช่วงเวลามันพาให้ฉัน  ทำในสิ่งที่ตัวเอง

เชื่อมาตลอด เพียงเเค่การกระทำเดียวที่อารมณ์เหงามันทำให้เรา.....

คิดสิ่งที่ผิดกับตัวเองมาตลอด เพียงเเค่ลืมคำสัญญาของตัวเองชั่ววูบ

ฉันได้เอ่ยคำนั้นออกไปทั้งๆที่ ใจเคยเจ็บ ครั้งเเล้วครั้งเล่า

"เราเหงาว่ะ" เพียงคำสั้นๆ เเต่มันทำให้การกระทำของคนที่รับฟังเรา

มาตลอดนั้นเปลี่ยนไป  จากตอบเเชทเร็วขึ้น กับขึ้นเเจ้งเตือนว่าเห็นแล้ว

อ่านเเล้ว  เดินผ่านหน้ากัน ก็เเค่มองตา หรือเเค่ไหล่กระทบกัน ไม่มีเเม้เเต่

คำทักทายที่มีให้เหมือนเดิม  รอยยิ้มของคนที่สดใส ถูกทลายความเชื่อใจ

ลงเพียงเเค่คำว่าเหงา................

ทั้งนี้เราไม่สามารถแก้ไขมันได้ หากเเต่จะมีนาฬิกาที่หมุนเข็มย้อนไป ไม่ให้

เราได้ทำแบบนั้นกับคนที่รักเราเเละอยู่ข้างเราได้หายไป ออกมาจากความเหงา

อย่าเอาประโยคที่บอกว่าตัวเองเหงา ทั้งๆที่เเค่เบื่อหรือไม่เต็มใจ 

ไปบอกคนที่เขาอยู่ข้างเรามาตลอด มันจะไม่สามารถกลับไปแก้ไขอะไรเดิมๆได้อีกตลอดไป..............