เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
I write, therefore I am.whenwehavetime
สนทนา
  • 1.
    "เราตกหลุมรักกันตอนไหนนะ" 
    เธอถามคุณหลังจากร้องไห้และเมามาย ขณะที่คอนโดฝั่งตรงข้ามแทบไม่เหลือแสงไฟแล้ว 

    คนเหงาบางคนคงนอนคนเดียว 
    และคนเหงาบางคนคงพร้อมจะหาคู่นอนมาค้างเพื่อให้ผ่านคืนวันอันโหดร้าย

    "ตอนที่คุณเดินเข้ามาในงานแต่ง สายตามองหาคนรู้จัก แต่ไม่พบ นั่นคือเสี้ยววินาทีของเรา"
    "คุณไม่เคยตอบแบบนี้"
    "วันนี้เราคงพร้อมจะสารภาพทุกอย่าง ถ้าคุณไม่คิดว่านั่นคือคำโกหก"
    "ความจริงทั้งหมดจะมีค่าอะไร... ในเมื่อพรุ่งนี้ไม่มีทางเปลี่ยน"
    "ไม่ต้องมีค่าสำหรับโลกใบนี้หรือความสัมพันธ์ของเราก็ได้ แค่อยากให้คุณได้รู้ไว้"

    "ในวันที่เราจะต้องเลิกกันแล้วน่ะหรอ"

    คุณมองเธอกลับด้วยสายตาปวดร้าว 
    เหมือนจะหลั่งน้ำตาแต่กล้ำกลืนมันกลับลงไป

    "ถ้าคุณไม่อยากฟั..."
    "เอาสิ ฉันจะฟัง ฉันจะฟังว่าคุณตกหลุมรักฉันในงานแต่งงานนั้น ในวันที่คุณยังสวมแหวนวงเก่าไว้ตลอดเวลา "


    2.

    “คุณไม่รู้เหรอว่าไม่ควรรักเขา”
    “เราไม่มีทางรู้หรอกว่าเราไม่ควรรักใครบ้าง”
    “คุณจะเลิกรักเขาได้ไหม”
    “ทำไม”
    “ทำไมด้วยคำถามแบบไหน”
    “ทำไมถึงต้องเลิก”
    “มันสร้างความเจ็บปวดให้คุณไม่ใช่หรือ”
    “คุณหลีกหนีความเจ็บปวดไม่พ้นหรอกรู้ไหม”
    “แต่บางที...”
    “แค่ไม่ใช่ในทีนี้”


    3.

    “คิดอะไรอยู่”
    “คิดว่าที่เป็นอยู่มันดีมากๆ จนเผลอเศร้า”
    “ทำไมล่ะ”
    “เพราะวันข้างหน้าเราอาจเสียทุกอย่างไป”
    “เป็นเรื่องธรรมดาของทุกๆ สิ่งแหละ”
    “เข้าใจ แต่ก็เศร้าอยู่ดี”
    “ฉกฉวยทุกอย่างตอนนี้ไว้”
    “ฉกฉวยรอยยิ้มและอ้อมกอดของเรา”
    “ไหนมากอดให้แน่นๆ หน่อยสิ” 


    4. 

    “แก้วที่สามแล้ว คุณเป็นไง”
    “ผมคิดถึงช่วงเวลาที่เราห่างกัน”
    “มันดีหรือร้าย”
    “ทั้งสอง”
    “คิดถึงไหม”
    “ผมไม่พูด คุณก็คงรู้อยู่แล้ว”



  • 5.

    "แต่ถ้าอยู่กับคนที่เรารัก เราก็จะได้เห็นส่วนที่ไม่ดีของเขาด้วยนะ 
    แถมต้องทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง ถ้าอยู่ด้วยกัน แล้วมีแต่เรื่องแบบนี้ทุกวัน 
    แรกๆ ก็คงรักกันดี แต่พออยู่ไปๆ หลายสิบปีต่อมา ก็คงจะหมดรักกันไปเอง"

    เธอพูดด้วยท่าทางมั่นใจ

    "มองโลกในแง่ร้ายจัง"
    "คุณไม่คิดอย่างนั้นเหรอ?"

    "ถ้าเป็นเราละก็ จะมองอีกแบบหนึ่งนะ ตอนนี้ถ้ารู้สึกรักใครสักคนมากๆ อีก 10 ปีให้หลัง 
    ก็จะรักมากขึ้นกว่านั้นอีก แรกๆ ก็จะรักส่วนที่ไม่ดีของเธอด้วย 
    และพอสิบปีให้หลัง ก็น่าจะรักเส้นผมทุกเส้นของเธอด้วย"


    6.

    "เมื่อใช้ความเศร้าเขียนหนังสือ เธอก็ไม่ต่างจากมือสมัครเล่น"
    "ก็ไม่เคยเป็นตัวจริงสำหรับใครและอะไรอยู่แล้ว"


    7.

    "รู้ไหมว่าเมื่อก่อนความรักเป็นอาการป่วย"
    "ทำไม"
    "จำไม่ได้เหมือนกัน เคยได้ยินอาจารย์ธเนศพูดที่ไหนสักที่ อาจเพราะมันทำให้เราคิดถึงคนๆ หนึ่งจนแทบบ้า หลงรักใครบางคนหัวปักหัวปำ ทรมานในอกเมื่อไม่ได้เจอหน้า อะไรแบบนั้นละมั้ง"
    "ไม่ชอบเลยนะเวลาที่เป็นแบบนั้น"
    "ช่วยไม่ได้นี่"
    "แกเคยเป็นไหม"
    "ร้อยทั้งร้อย ใครๆ ก็ต้องเคย"
    "แล้วทำไงอะ"
    "จะอยากรู้ไปทำไม"
    "ก็ถามดู"
    "คุมตัวเองให้อยู่มั้ง เราเป็นคนกลัวการก้าวก่ายคนอื่นมากๆ ถ้ารู้ว่าวุ่นวายเกินพอดีเราจะเริ่มรู้สึกผิดแล้วถอยห่างออกมาเอง"
    "เพราะแบบนี้แกเลยไม่มีแฟน?"

    "อาจจะ การเข้าหาคนอื่นมันยากเกินไปหน่อยสำหรับเราว่ะ ไม่รู้ว่าต้องแค่ไหน 
    ถ้าพลาดมันก็พลาดเลย แล้วมันก็เหนื่อยด้วยที่จะต้องคอยเดาใจว่าเขาชอบเราหรือเปล่า 
    การกระทำที่ปฎิบัติต่อกันมันดูยากมาก บางคนจับมือถือแขนกันแล้วยังมาบอกคิดด้วยแค่เพื่อน มันใช่หรอวะ ทรีตแบบนั้นแล้วบอกไม่อยากให้ความหวังเนี่ยนะ"

    "ฮ่าๆๆ อินแล้วป่ะเนี่ย"
    "พูดแล้วขึ้น"

    "เราเคยชอบแก แกรู้ไหม"
    "..."

    "เราก็เคยชอบแกเหมือนกัน แล้วแกรู้ไหมล่ะ"

    "นี่เราเป็นพวกคนโง่หรอวะ"
    "โง่พอๆ กันอะ"

    แล้วเสียงหัวเราะก็กังวานไปทั่วความมืดบนดาดฟ้าวันนั้น



  • 9.

    “นี่... ถ้าเราไม่รู้จักกันมันจะดีกว่านี้ไหม”
    “คำถามยากนะ”

    “เสียใจไหมที่รู้จักกัน”
    “ไม่หรอก”
    “อื้ม”


    “แต่เสียใจที่ไม่รักษาแกไว้ให้ดีกว่านี้”
    “เราอาจจะเป็นคนรักที่ดีต่อกันไม่ได้ก็ได้ มันอาจไม่ได้ผิดที่แกหรือฉัน แค่เราไม่เหมาะกับกันและกัน”
    “แล้วเราจะยังเป็นเพื่อนกันได้?”
    “เราคงไม่ใช่เพื่อนที่จะชวนกันไปดื่มหรือกินข้าวดูหนัง มันเป็นแบบนั้นไม่ได้อยู่แล้วแกก็รู้”
    “แล้วเพื่อนแบบไหน”

    “แบบที่รอให้โลกเหวี่ยงมาเจอกัน ยิ้มน้อยๆ เพื่อทักทาย 
    สนทนาเพื่อถามไถ่ ในวันที่เราต่างเข้มแข็งและแข็งแรงมากพอจะเข้าใกล้กัน”

    “เมื่อไหร่”

    “ไม่รู้...”
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in