เขียนโดย prpng

เรียบเรียงโดย whenwehavetime

1

คุณมักเดินอยู่ข้างหลังเสมอ
โดยให้เหตุผลว่าชอบที่จะมองฉันผ่านมุมนี้
ฉันไม่เคยมัดรวบผมขึ้น เพราะรำคาญและคิดว่ามันไม่รับกับใบหน้า
เส้นผมที่โดนรวบ เผยให้เห็นต้นคอที่เต็มใบ ซึ่งคุณชอบมองบ่อยๆ เวลาคุณเฝ้ามองจากด้านหลัง

โดยให้เหตุผลว่าชอบที่จะมองฉันผ่านมุมนี้

ฉันชอบใส่เสื้อผ้าเนื้อบาง เพราะอากาศที่ร้อนอยู่แทบทุกฤดูกาล
เสื้อโปร่งสีสะอาดเผยให้เห็นส่วนโค้งเว้าของเอวและสะโพก
ฉันขอให้คุณจับมันทุกครั้งด้วยสองมือเวลาฉันเล่นอยู่บนตัวคุณ
โดยให้เหตุผลว่าชอบที่จะมองฉันผ่านมุมนี้
...

ฉันเคยชิน และคิดว่าเวลาหันกลับไปจะพบคุณยิ้มรับอยู่ตรงนั้นทุกครั้ง
ฉันหันกลับไปพบกับความว่างเปล่า
จู่ๆ คุณก็อันตรธานหายไป

ฉันรู้คุณไม่ได้หลงวนอยู่ในฝูงชน และรู้ว่าคุณจะไม่โผล่มาอีกแล้ว
คุณรักฉัน แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับความโดดเดี่ยวที่เรียกร้องคุณจากภายใน
คุณเสพติดมัน และเฝ้ารอวันที่มันจะกลืนกินชีวิตคุณอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
อยู่กับฉัน มันจะไม่มีทางเกิดขึ้น

คุณถึงไป
มันเป็นความพอใจของคุณ

และที่ว่าชอบมองฉันจากด้านหลัง
มันก็เป็นเพียงข้ออ้างที่ไตร่ตรองมาดีแล้วแต่ทีแรก เท่านั้นเอง…

คุณมักเดินอยู่ข้างหลังเสมอ

แต่เปล่าเลย
ในวันหนึ่ง
คุณหลบหายไปใช้ชีวิตอยู่กับความอ้างว้าง