เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
I write, therefore I am.whenwehavetime
บทเพลง
  • 1.
    หญิงสาวมักแต่งเพลงให้หลายคนฟัง 
    เพื่อสื่อสารกับคนเพียงคนเดียว 

    คนที่เป็นทั้งดวงใจ ดวงจันทร์ และดวงตะวัน แต่ทั้งหมดทุกดวงนั้นลาลับ
    คุณเป็นเพียงธุลีที่ปลิวว่อนบนมหาสมุทร ลมลำเพยพัดพาสู่ที่ต่ำและที่สูง

    เพลงแล้ว เพลงเล่า
    ในกระดาษ ถูกสร้างเพื่อทนแทนสามารถที่เธอไร้การสื่อสารทางคำพูด

     คุณไม่อยู่นานพอจะได้ฟังเสียงทำนอง เพลงฉบับสมบูรณ์ที่จะไม่มีวันสมบูรณ์ 
    ทั้งคำร้องและทำนองก่อเกิดจากความทรงจำในวันที่คุณเคียงข้าง 

    ฟังคุณจับคอร์ด ฟังคุณเล่นเปียโน ช่วยแก้เนื้อ และหลับลงบนตัก หญิงสาวเป็นนักวิจารณ์มือหนึ่งของคุณ 
    เป็นของคุณเพียงคนเดียว เป็นหนึ่งเดียวยามคุณพริ้มตาร้องเพลงแล้วจะนึกถึง 

    และเป็นเธอ
    หญิงสาวที่สูญสลายโดยโลกทั้งใบก็มิอาจรั้งรอ

    จึงไม่เคยมีบทเพลงใดของหญิงสาว
    ถูกเอื้อนเอ่ยเป็นทำนอง ใครได้ยิน
  • 2.

    เธอร้องไห้ให้บทเพลง ฉันร้องไห้ให้ท้องฟ้า
    เราร้องไห้ด้วยเต็มตื้น ทั้งจากสุขและเศร้า

    ความงดงามของเธอคือตัวโน้ตในดนตรีแสนสั้นสามนาที
    ความงดงามของฉันคือสีสันแต่งแต้มแสนกว้างใหญ่ตอนอัสดง

    แล้วเมื่อเรานำทั้งสองอย่างของทั้งสองคนมารวมกัน
    เพลงของเธอบรรเลงโน้ต ฟ้าของฉันบรรเลงสี
    เราใจหายและวูบไหวให้กับชีวิต

    เราสำนึกได้ว่าเมื่อวานนี้และวันพรุ่งนี้จะไม่เป็นของเรา
    เรามีแต่วันนี้ วันนี้ และวันนี้

    เรากอดก่าย กรีดร้อง สัมผัสที่แก้ม ใบหู กอดเกี่ยววันเวลา กอดเกี่ยวด้วยสองมือ เราร้องไห้ เรารัก เราจงเกลียดจงชัง 

    เกิดขึ้นซ้ำๆ พบพาและพรากจาก 
    เรายิ้มใต้น้ำตา เสียงเพลง และสีของฟ้า
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in