ก่อนที่ความปรารถนาดีของผมจะพังทลายลงไป

ผมน่าจะบอกเธอไปให้หมดทุกอย่าง

ทั้งชีวิตที่จางหายไปในยามค่ำคืน

ทั้งความรู้สึกที่ยุ่งเหยิงเหมือนกับโคมไฟที่แสงริบหรี่เช่นนี้

ทั้งเหงา ทั้งอยากร้องไห้ แต่ก็ต้องซ่อนไว้

น่ารำคาญจังเลย การที่มันไม่ชัดเจนแบบนี้

ความทรงจำนั้นแสนเปราะบาง

เพราะงั้นในคืนที่แสงพระจันทร์มืดมิดเช่นนี้ แสงไฟก็กลับบิดเบี้ยว

พรุ่งนี้จะไปไหนดี

======================================================

僕の善意が壊れてゆく前に
君に全部告げるべきだった
夜が降りて解けての生活に
混濁した気持ち掠れる燈

ก่อนที่ความปรารถนาดีของผมจะพังทลายลงไป

ผมน่าจะบอกเธอไปให้หมดทุกอย่าง

ทั้งชีวิตที่จางหายไปในยามค่ำคืน

ทั้งความรู้สึกที่ยุ่งเหยิงเหมือนกับโคมไฟที่แสงริบหรี่เช่นนี้

仕方がないと受け入れるのなら
それまでだってわかっても
なんだか割に合わないの、意義が
ないなんて
ถึงจะรู้ตัวดี แต่ถ้าต้องยอมรับกับสิ่งที่เป็นอย่างช่วยไม่ได้
ก็ไม่คุ้มเลย ไม่มีความหมายอะไรเลย

เหมือนว่าผู้พูดจะต้องยอมรับกับสถานการณ์ที่เป็นอย่างช่วยไม่ได้แม้มันจะขัดกับสิ่งที่ตัวเองคิดก็ตาม เขาจึงรู้สึกว่าที่ผ่านมาทั้งหมดไม่มีความหมายอะไรเลย

何処にでもあるようなものが
ここにしかないことに気づく　
くだらない話でもよくて
赤らめた顔また見せて
สิ่งที่เคยคิดว่าจะหาจากที่ไหนได้
แต่เพิ่งรู้สึกตัวว่ามีอยู่แค่ที่นี่เท่านั้น
จะพูดอะไรไร้สาระก็เอาเถอะ
แต่ช่วยให้ผมได้เห็นใบหน้าเขินอายของเธออีกครั้งที

故に月は暗い　頭flight
今日は櫂を持って
探し物がない　揺れる愛
隠し持って生きる
故に月は暗い　頭flight
今日は何処も行けず
眠る、眠る　新品の朝へ
孤独 under crying
めんどくさい　線引きのない
記憶は儚い　
昨日にまるで用はない
故に月は暗い　歪むLight
明日は何処行こう
傷ついてる心がわかるのに
なぜ傷つけてしまうおんなじ跡
エゴといって一括りにしていた
僕とあなたの本当　透明に燃えて
เพราะงั้นในคืนที่แสงพระจันทร์มืดมิดเช่นนี้ หัวของผมก็โลดแล่นไป
วันนี้จะถือไม้พายไว้
ไม่ต้องตามหาสิ่งใด มีแต่ความรักที่สั่นคลอนนี้ที่อยู่กับเรา
ซ่อนมันไว้ แล้วใช้ชีวิตต่อไป
เพราะงั้นในคืนที่แสงพระจันทร์มืดมิดเช่นนี้ หัวของผมก็ท่องเที่ยวไป
แต่วันนี้ไปไหนไม่ได้
ก็เลยต้องนอนหลับ ให้วันพรุ่งนี้มาถึง
ทั้งเหงา ทั้งอยากร้องไห้ แต่ก็ต้องซ่อนไว้
น่ารำคาญจังเลย การที่มันไม่ชัดเจนแบบนี้
ความทรงจำนั้นแสนเปราะบาง
เรื่องในวันวานไม่มีประโยชน์เลย
เพราะงั้นในคืนที่แสงพระจันทร์มืดมิดเช่นนี้ แสงไฟก็กลับบิดเบี้ยว
พรุ่งนี้จะไปไหนดี
ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ดีว่าทำให้หัวใจเจ็บปวด
แต่ทำไมถึงยังสร้างแผลที่เดิมอยู่ได้นะ
ทุกอย่างคงเป็นเพราะอีโก้ล่ะมั้ง
ทั้งเธอทั้งผมต่างโดนเผาไหม้ไปแล้ว

変わりたくって変わらない気持ち
形だけ崩れてく
希望の手　離さない　君の幽霊と
ความรู้สึกที่อยากให้อะไรๆ เปลี่ยนไป แต่ก็เปลี่ยนไม่ได้
มีแค่เปลือกนอกเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลง
ผมจะไม่ปล่อยมือแห่งความหวังนี้จากวิญญาณของเธอเด็ดขาด

แต่ก็ทำไม่ได้ จนสุดท้ายก็เกิดการจากลากัน และเขาเองก็ตั้งใจว่าจะไม่เลิกหวัง จะไม่ล้มเลิกเรื่องของเธอแม้ว่าจะจากกันไปแล้วก็ตาม

孤独から日々を数えたら
ひとつの涙に溺れてた
くだらないならいっそ壊して
歌の中で自由に生きるから
พอมานับวันเวลาตั้งแต่อยู่คนเดียวมานี้
น้ำตาก็ไหลลงมาหยดหนึ่ง
ถ้ามันไร้สาระนักก็ทำลายมันไปเลยสิ
ยังไงผมก็มีชีวิตอย่างอิสระอยู่ในเพลงอยู่แล้ว

จริงๆ คือแปลเพลงนี้ไปก็ร้องไห้ไป T - T ไม่ได้นึกถึงโกะเกะด้วย แต่ความที่เพลงมันเศร้ามาก แล้วมัน relate กับชีวิตเราพอสมควร รู้สึกดาวน์ไปเลย 

ไว้เจอกันใหม่นะคะ