เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
20v is not we but me
'cause me too young
  • 26 July 2017 5.19 p.m.

    'แค่เพื่อนก็พอ แฟนไม่ได้จำเป็น'

    นี่เป็นความรู้สึกที่มักเกิดขึ้นหลังจากที่เราสนุกกับเพื่อนอย่างสุดเหวี่ยง
    เพราะเรามักจะรู้สึกว่าชีวิตเราถูกเติมเต็มด้วยเพื่อนเหล่านี้แล้ว
    มันโอเคมากกับการที่มีชีวิตแต่ละวันไปกับพวกมัน ไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
    ซึ่งทุกครั้งที่เรารู้สึกแบบนี้ สมองก็จะบอกกับเรากลับมาว่า..

    'เพราะเรายังเด็ก เราเลยต้องการแค่นี้
    ..เรายังไม่โตพอเลยรู้สึกว่านี่มันพอแล้ว'  

    ตลกดีอ่ะความคิดนี้ แต่มันไม่ได้พึ่งเกิดขึ้นนะ เรารู้สึกแบบนี้มานานแล้ว
    ไม่รู้ว่าประสบการณ์ตอนไหนที่ทำให้เรามีชุดความคิดแบบนี้ขึ้นมา
    เราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมสมองถึงสั่งให้เราคิดแบบนี้ได้

    อาจเพราะเราคิดว่า คนที่เค้าโตแล้วก็ต้องอยากมีแฟน มีความรักกันทั้งนั้น
    เพื่อนที่มันคอยสนุกไปกับเรา มันก็ต้องอยากจะไปมีแฟนเหมือนกัน
    ซึ่งทุกวันนี้เพื่อนเราก็มีแฟนกันบ้างแล้ว หลายคนก็รู้สึกว่าอยากมีแฟนแล้ว

    แต่เรากลับไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเท่าไหร่ ก็อาจจะมีบางครั้งที่รู้สึกเหงาๆ 
    อยากมีใครซักคนแต่พอเอาเข้าจริงก็รู้สึกว่ามันไม่ได้อยากจะมีจริงๆ จังๆ 
    พอเราได้ใช้เวลากับเพื่อน เราก็ไม่ได้สนใจอะไรไปมากกว่านั้น

    คนอาจจะมองว่าเราติดเพื่อนซึ่งมันก็อาจจะจริง เราเต็มที่ทุกครั้งที่อยู่กับเพื่อน
    แต่เราไม่ใช่คนขาดเพื่อนไม่ได้นะ เราอยู่ได้ปกติและก็ออกจะบ่อยด้วยซ้ำไป
    แต่แค่การที่เรา'รู้สึกถึงการมีเพื่อนอยู่' มันเติมเราให้เต็มอยู่ตลอดก็เท่านั้น

    พอเรามีความคิดแบบนี้มันทำให้เราไม่ได้ไปคิดถึงความสัมพันธ์ในรูปแบบแฟน
    เราชอบการเป็นเพื่อนมากกว่าด้วยซ้ำ เราว่ามันได้เห็นตัวตนของเค้าอย่างแท้จริง
    เราสบายใจที่จะทำอะไรต่อกันไม่ต้องอึดอัดหรือคอยระวังท่าทีอะไร เล่าอะไรให้ฟังได้อย่างเต็มที่
    เราชอบที่จะได้รู้จักและสัมผัสกับตัวตนของอีกฝ่ายอย่างจริงใจ เราว่าการเป็นเพื่อนมันตอบโจทย์แล้ว
    และนั่นมันก็เพียงพอที่จะทำให้เราไม่รู้สึกขาดอะไรไป หรือต้องการอะไรไปมากกว่านั้นอ่ะ

    เราไม่รู้หรอกว่าที่เราคิดแบบนี้มันแปลกรึเปล่า มันถูกหรือผิดยังไง

    แต่ความคิดนี้ทำให้เรารู้สึกว่า เราเป็นแค่เด็กน้อยที่ยังไม่ค่อยเข้าใจอะไร อยู่เหมือนกัน
    และเรายอมรับว่าเราไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ แต่เราก็คงต้องยอมรับมันแหละ

    เราก็ไม่รู้อีกเหมือนกันว่าเราจะคิดอย่างนี้ไปจนถึงเมื่อไหร่
    แต่ก็หวังว่าซักวันนึงเราคงจะโตพอที่จะเข้าใจอะไรซักอย่าง..

    ไม่เรื่องที่เรารู้สึกว่าการมีแค่เพื่อนก็เพียงพอแล้ว
    ก็เรื่องที่เรามองว่าความคิดนี้มันเด็กน้อย
    ไม่เรื่องไหนก็คงซักเรื่องแหละ เราหวังว่าจะเป็นอย่างนั้น.

    we.

Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in