ความเดิมตอนที่แล้ว โกวเฉินตัวปลอมต้องอาศัยพลังของต้นหลิ่วบรรพกาลมาใช้ในการฝึกสามอาคมต้องห้าม แต่พลังของเขายังไม่แข็งแกร่งพอที่จะควบคุมสิ่งมีชีวิต เขาจึงสังหารทุกชีวิตในสระจินเฉิงก่อน แล้วค่อยสะกดด้วยอาคม กลหมากเจินหลง ให้กลายเป็นหมากดำที่เขาสั่งการได้ และสร้างสถานการณ์เพื่อใช้โม่หรานเป็นเครื่องสังเวยแก่ต้นหลิ่ว แต่การตื่นขึ้นมาของแส้หลิ่วเทียนเวิ่น และเจี้ยนกุ่ย กลับปลุกร่างวิญญาณของต้นหลิ่วบรรพกาล ไจซินหลิ่ว ที่ถูกควบคุมด้วยกลหมากเจินหลงขึ้นมา เหตุการณ์หลังจากนี้จะเป็นอย่างไรและน่าตื่นเต้นแค่ไหน พวกเขาจะทำลายอาคมและออกจากที่แห่งนี้ได้อย่างไร มาติดตามกันค่า
เซวียเหมิง น้องซือนี่ และโม่หราน! Cr. Pic by Weibo: @Sheng3_3
การมาเยือนของเผ่าวิหคนั้นเป็นจุดเริ่มต้นความตายของซือเม่ยในชาติที่แล้ว ทว่าเหตุการณ์กลับเกิดขึ้นเร็วกว่าเดิม อีกทั้งคนที่ถูกคัดเลือกไปฝึกอาคมที่แดนธารดอกท้อก็ไม่เหมือนเดิม นอกจากโม่หรานและซือเม่ยแล้ว ผู้ที่มาแทนฉู่หว่านหนิงกลับเป็น ซย่าซือนี่ ศิษย์ตัวน้อยของผู้อาวุโสเสวียนจี รวมถึง เซวียเหมิิง อีกด้วย!
ส่วนเหตุการณ์ในเผ่าวิหกจะดำเนินไปตามเหตุการณ์เดิมหรือไม่ต้องมาติดตามกันนะคะ แต่ตอนนี้ศิษย์พี่โม่หรานกับศิษย์น้องซือนี่ตัวติดกันมากๆเลยค่ะ (ღ˘⌣˘ღ) ก็น้องซือนี่ทั้งน่ารักน่าเอ็นดู แม้จะเงียบขรึม ไม่ออดอ้อน และชอบทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ แต่ความห่วงใยจริงใจที่น้องซือนี่แสดงออกอย่างตรงไปตรงมานั้นกลับทำให้โม่หรานซาบซึ้งมาก เพราะเป็นสิ่งที่เขาไม่เคยได้รับมาก่อนตลอดสองชาติภพ!
เนื่องจากน้องซือนี่กับอาจารย์ฉู่มาจากเมืองเดียวกัน แถมชอบกินของหวานเหมือนกันอีก งานเลี้ยงเด็กน้อยจึงหมูมากสำหรับโม่หราน อาจารย์ชอบอะไรก็เลี้ยงน้องซือนี่แบบนั้นเลยไง o(≧▽≦)o เวลาเบื่อๆยังจับน้องมาผูกผมหางม้าและซื้อรัดเกล้าผีเสื้อทองให้น้องอีก โอย น่ารักอบอุ่นที่สุดเลย จนซือนี่ถึงกับเอ่ยขึ้นว่า…ท่านดียิ่งนัก! หลังๆน้องซือนี่ก็รู้วิธีออดอ้อนศิษย์พี่แล้วนะคะ อิอิ พี่ชาย~
ส่วนบททดสอบการฝึกอาคมในแดนธารดอกท้อแห่งนี้จะเป็นอะไร พวกเขาจะสอบผ่านหรือไม่? ต้องมาลุ้นกันนะคะ รับรองว่าสนุกมากๆจนวางไม่ลงเลย หลังจบการทดสอบแล้วอาจารย์ฉู่ก็มาปรากฎตัวที่แดนธารดอกท้อแห่งนี้ ตอนนี้เรื่องราวทุกอย่างเต็มไปด้วยปริศนาเชื่อมโยง ตัวละครและสิ่งของต่างๆในชาติก่อนค่อยๆเผยโฉมออกมาให้เห็นกันแล้ว รวมถึงรัดเกล้าผีเสื้อทองของน้องซือนี่กลับไปอยู่ที่อาจารย์ฉู่อีก หรือที่อาจารย์ฉู่บอกว่าโม่หรานว่าซย่าซือนี่คือบุตรนอกสมรสของเขาจะเป็นเรื่องจริง!!? ต้องมาติดตามกันน้า ต้วข้าหึงยิ่งนัก!!
(´,,•ω•,,)♡ โอย...น่ารักทัชใจกับน้องซือนี่และศิษย์พี่โม่หราน
Cr. Weibo @sue柒灵 และ @嗨无可嗨 (^人<)〜
เล่มสองนี้จะบอกเล่าความรู้สึกของฉู่หว่านหนิงเยอะมาก ทั้งอารมณ์ความรู้สึกที่ขัดแย้งกันในใจ ความรักอันลึกซึ้ง ความเจ็บปวด หึงหวง โศกเศร้า อัดอั้น โดดเดี่ยวอ้างว้าง ขนออกมาเพียบเลยค่ะ แม้ฉู่หว่านหนิงจะรู้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่มีทางเป็นไปได้ แต่พอเห็นแสงแห่งความหวังรำไรๆก็พร้อมจะกระโจนเข้าไปหาตลอด นี่คือต้นแบบของคนเจ็บแล้วไม่จำค่ะ 555 ถึงครอบครองไม่ได้แต่ขอลองหน่อยก็ยังดี อ่านแล้วก็อยากรู้ว่าฉู่หว่านหนิงจะทนกับความเจ็บปวดที่ไม่มีใครรับรู้นี้แบบนี้ต่อไปได้นานแค่ไหนกันนะ ฮือๆ (ノ_<。)
เราชอบบทบรรยายความรู้สึกในเล่มนี้มาก ค่อยๆกะเทาะเปลือกที่ห่อหุ้มหัวใจของฉู่หว่านหนิงออกมาให้ดูว่าแต่ละชั้นมันเต็มไปด้วยความรู้สึกแบบไหน ทั้งสิ่งที่เขารู้สึกกับสิ่งที่แสดงออกมามค่อนข้างลึกซึ้ง ดำดิ่ง และทำให้คล้อยไปตามความรู้สึกของตัวละครได้ดีเลยค่ะ จนถึงจุดๆนึงที่ฉู่หว่านหนิงทนไม่ไหวจนต้องระเบิดอารมณ์ออกมา โอย มันบีบคั้นอารมณ์มากจนน้ำตาซึมเลยค่ะ บรรยายอะไรได้ดีอย่างนี้นะ!
ส่วนโม่หร่านยังคงน่าเขกกระโหลกเหมือนเดิม 555 แม้เวลาจะเริ่มสลายความอาฆาตแค้นที่เขามีต่อฉู่หว่านหนิงให้เบาบางลง จนเริ่มมองเห็นความเสียสละของอาจารย์ที่ปกป้องเขามาตลอด แต่โม่หรานก็คือโม่หรานค่ะ 555 ถึงจะเริ่มฉลาดและเข้าใจความรู้สึกของตัวเองขึ้นมานิดหน่อย แต่ก็ยังไม่คลายความยึดมั่นที่ตัวเองสร้างขึ้นมาอยู่ พยายามหาเหตุผลต่างๆมาบอกกับตัวเองว่าต้องชอบอะไรและควรเกลียดอะไร จริงๆโม่หรานค่อนข้างใส่ใจและรู้จักตัวตนของฉู่หว่านหนิงมากนะคะ แต่ความเย็นชาที่ฉู่หว่านหนิงแสดงออกมาทำให้โม่หรานติดอยู่กับสิ่งที่เห็นตรงหน้าเท่านั้น ในเล่มนี้เราชอบพวกซีน ’เผลอๆ’ ของโม่หรานมากเลยค่ะ มันเป็นความคุ้นเคยที่เขาแสดงออกมาแบบไม่รู้ตัว สงสารก็แต่ฉู่หว่านหนิงที่หัวใจเต้นตึกตักและสับสนตลอดเลย อิอิ ก็ได้แต่หวังว่าหมาโง่จะรู้ใจตัวเองเร็วๆเสียที
เรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาในอดีต ก็เริ่มมีเฉลยเรื่อยๆแล้วว่าอะไรเป็นจุดเริ่มต้นของความคับแค้นใจที่โม่หรานมีต่อฉู่หวานหนิง เราค่อนข้างเซอร์ไพรส์กับความรู้สึกของโม่หรานในตอนแรกกับสิ่งที่เขาตั้งใจทำมากนะคะ ส่วนฉู่หว่านหนิงหลังจากรับรู้มุมมองที่ลูกศิษย์มีต่อตนเอง ก็รู้สึกตัวแล้วว่าที่ผ่านมาตนเองปฏิบัติต่อโม่หรานด้วยความเย็นชาไปเสียหน่อย ตอนนี้เลยเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองจนโม่หรานเริ่มแปลกใจที่อาจารย์ใจดีและไม่ผลักไสเหมือนเดิมแล้ว อิอิ
เหตุการณ์ต่างๆในเล่มนี้ เริ่มสะท้อนให้โม่หรานตระหนักถึงการกระทำอันเหี้ยมโหดมากมายที่ได้ทำไว้เมื่อชาติก่อนแล้วค่ะ ทั้งฆ่าล้างเมือง เข่นฆ่าผู้บริสุทธิ์มากมาย รวมถึงบีบบังคับอาจารย์ให้ทำเรื่องเช่นนั้นกับตนเอง ยิ่งโม่หรานเห็นผ่านตาตัวเองมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเจ็บปวด ไม่เข้าใจและหวาดกลัวกับการยึดมั่นในความคิดของตนเองในตอนนั้นมาก มาเอาใจช่วยโม่หรานให้ผ่านเรื่องราวในอดีตให้ได้กันนะคะ
เล่มนี้ยังแปลดีมากตามมาตรฐานเล่มหนึ่งเลยค่ะ ส่วนตัวคิดว่าเป็นเรื่องนี้เป็นแปลจีนโบราณที่มีความละเมียดละไมในการเลือกใช้คำในภาษาไทยได้ดีสุดๆ ทั้งกระชับ ไม่เวิ่นเว้อ และอ่านแล้วไม่มีสะดุดเลย ชอบมากจริงๆค่ะ การผูกเรื่องและทิ้งปริศนาต่างๆไว้ตามทางทำให้อ่านแล้วก็อยากรู้ๆ ตื่นเต้นในการค้นหาคำตอบไปพร้อมกับตัวละครมาก แต่ละอย่างก็เซอร์ไพรส์และคาดเดาไม่ถูกจริงๆเลย และที่ชอบมากๆอีกอย่างคือความแฟนตาซีในเรื่องนี้ค่ะ เป็นเรื่องที่บรรยายแล้วเราเห็นภาพแบบมีสีสัน และดีเทลแบบทันตามาก อยากให้ได้อ่านกันจังเลยไม่รู้วาทุกคนจะเป็นเหมือนเราไหม 555 สำหรับเรื่องนี้ใครลังเลก็ไม่ต้องลังเลแล้วค่ะ ดีมากจริงๆ รับรองเต็มอิ่มทั้งเนื้อเรื่องและอารมณ์เลยค่ะ
ฮัสกี้หน้าโง่กับอาจารย์เหมียวขาวของเขา เล่ม 2《二哈和他的白猫师尊》
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in