✿ เรื่องย่อ:
ในสมัยของ ฉุยอวี๋เหวินฮ่องเต้ แห่งรัฐต้าเยี่ยนนั้น พระองค์กำลังจะจัดพิธีล่าสัตว์ฤดูสาทรเพื่อคัดเลือกองค์ชายรัชทายาท เนื่องจากฮองเฮาไร้ทายาท องค์ชายทุกพระองค์ล้วนมีสิทธิ์ครอบครองตำแหน่งนี้เท่าๆกัน สำหรับ อ๋องเคอ กำลังวิเคราะห์ว่าจะหนุน องค์ชายหวงเย่ ซึ่งถือกำเนิดจากสนมต่างแคว้นเป็นรัชทายาท เนื่องจากองค์ชายไร้ฐานอำนาจในราชสำนัก หากให้การสนับสนุนคงควบคุมง่ายและเชื่อฟังเขาแน่นอน นอกจากนี้ยังยกลูกสาว ซั่วหลัน ให้เป็นพระชายาได้อีกด้วย
ครั้นฮ่องเต้ประกาศว่าผู้ที่ได้อันดับแรกในการล่าสัตว์จะได้แต่งตั้งเป็นรัชทายาท เหล่าองค์ชายจึงแสดงการขี่ม้ายิงธนูล่าสัตว์กันอย่างสุดฝีมือ จากนั้นก็มีเหตุการณ์ให้องค์ชายหวงเย่ช่วยเหลือเด็กเลี้ยงม้าของจวนอ๋องเคอ เคอเว่ยชิง จากเสือเขี้ยวดาบโดยบังเอิญ เว่ยชิงที่รอดตายอย่างหวุดหวิดราวกับได้เกิดใหม่ และอบอุ่นหัวใจจนอยากรับใช้หวงเย่ไปตลอดชีวิต นี่เป็นครั้งแรกที่เว่ยชิงมีเป้าหมายในชีวิต ส่วนหวงเย่ที่ระวังตัวมาตลอดเพราะมีศัตรูรอบด้าน กลับรู้สึกพิเศษและเชื่อใจเด็กคนนี้เป็นอย่างมาก
ส่วนองค์ชายใหญ่โดนชิงเสือเขี้ยวดาบไปก็โกรธแค้นมาก เขาวางแผนกำจัดหวงเย่แต่เว่ยชิงดันช่วยหวงเย่ไว้ได้และยังมีส่วนในการพลิกสถานการณ์ให้ฮ่องเต้ชื่นชมหวงเย่อีก ในที่สุดหวงเย่ก็ได้รับเลือกเป็นองค์ชายรัชทายาท จากนั้นเขาให้อ๋องเคอรับเว่ยชิงเป็นบุตรบุญธรรมเพื่อให้เว่ยชิงอยู่ในวังหลวงได้ จากเด็กเลี้ยงม้าฐานะต่ำต้อย ตอนนี้เว่ยชิงกลายเป็นองค์ชายจวนอ๋องแล้วค่ะ
หลังจากเว่ยชิงเข้าวังก็ซุกซนตามประสาเด็ก ถูกโบยจนต้องไปรักษาที่สำนักหมอหลวงบ่อยครั้ง สุดท้ายถูกหวงเย่เตะออกมาจากตำหนักตงกงให้มาเรียนที่สำนักหมอหลวง เว่ยชิงหลงใหลการเรียนรู้ และตั้งใจทำงานสารพัดเพื่อวันนึงจะได้รับใช้หวงเย่ได้อย่างเต็มภาคภูมิ ระหว่างนี้องค์ชายสิบ หย่งหลิน ปลอมตัวเป็นทหารน้อยเดินเที่ยวเล่น เมื่อพบเว่ยชิงจึงพากันไปเล่นจนเกิดความสนิทสนม และเริ่มสนใจเว่ยชิงในที่สุด
ขณะที่กลางวันศึกษาเล่าเรียนในสำนักหมอหลวง กลางคืนเว่ยชิงก็มาฝึกยุทธ์และเรียนวิชากระบี่กับหวงเย่ เรียกได้ว่าหวงเย่ได้ถือเอาเว่ยชิงเป็นสรณะแล้วค่ะ เขาพยายามทุ่มเทฝึกฝนเว่ยชิงให้กลายเป็นคนเข้มแข็งและมีความสามารถ อีกทั้งพูดคุยราชกิจให้ฟังเสมอ เพื่อวันข้างหน้าเว่ยชิงจะได้เป็นหมากตัวสำคัญบนกระดานของเขา
ต่อมาฮ่องเต้ไปออกศึกสงครามได้รับบาดเจ็บสาหัส องค์ชายใหญ่จึงร่วมมือกับไทเฮาและขุนนางจำนวนหนึ่งลุกฮือขึ้นก่อกบฏแต่ก็ถูกหวงเย่จัดการถอนรากถอนโคนจนหมดสิ้น ก่อนฮ่องเต้สิ้นพระชนม์ได้สั่งเสียให้หวงเย่ฆ่าล้างเผ่าอูเชว่ให้สิ้นซาก หลังจากหวงเย่ขึ้นครองราชย์ได้ส่งเว่ยชิงออกจากวังไปสืบสถานการณ์ทางการทหารของรัฐอื่นๆ และการไปครั้งนี้กินเวลาถึงสามปี...
เมื่อเว่ยชิงกลับมาถึงเมืองหลวงก็ได้ข่าวว่าซั่วหลันกำลังจะเข้าวังมาเป็นพระสนม ลึกๆเขาเจ็บปวดหัวใจเมื่อรู้ว่าหวงเย่ไม่ใช่ของตนเพียงคนเดียว และพยายามบอกตัวเองว่าแค่ได้ถวายรับใช้หวงเย่แบบนี้ก็ควรพอใจได้แล้ว… ต่อมาหวงเย่บังเอิญเห็นเว่ยชิงกับหย่งหลินเล่นปาหิมะกันอย่างสนุกสนานจึงเกิดอาการหึงหวงเพราะรู้ว่าหย่งหลินชอบเว่ยชิง เขาจึงพระราชทานบรรดาศักดิ์อ๋องให้หย่งหลินออกไปปกครองเมืองอื่นเสียเลย หย่งหลินทั้งอาลัยอาวรณ์เว่ยชิง และแน่ใจว่าหวงเย่นั้นรักเว่ยชิงเหมือนเขา
หวงเย่นั้นอยากจะครอบครองเว่ยชิงทั้งตัวและหัวใจ จึงให้เว่ยชิงมาถวายรับใช้ที่ห้องบรรทม เช้ามาเว่ยชิงก็สลบไสลเป็นไข้ ยังดีได้หมอหลวงหน้าใหม่อย่าง เป่ยโต้ว มาช่วยดูแล เป่ยโต้วนั้นหลงใหลในเผ่าอูเชว่มาก เมื่อเห็นลวดลายคล้ายปีกหงส์ที่ต้นแขนก็รู้ทันทีว่าเว่ยชิงเป็นชาวอูเชว่ที่สามารถตั้งท้องได้ ส่วนหวงเย่เมื่อรู้เรื่องนี้ก็เอาแล้ว…ชนเผ่ามหัศจรรย์!! อีกทั้งไม่ได้สนใจเรื่องที่อดีตฮ่องเต้สั่งเสียไว้ด้วย อยากมีลูกกับเว่ยชิงมาก ส่วนนึงก็อยากใช้ลูกผูกเว่ยชิงไว้ข้างกาย ส่วนเว่ยชิงจะตอบหวงเย่อย่างไร มาติดตามกันต่อในเล่มนะคะ เพราะหนทางนี้อีกยาวไกล เล่าไม่ไหวแล้ว 555
- ตรงนี้เล่าสรุปแต่ละเล่มค่ะ -
สำหรับ เล่มหนึ่ง เป็นการปูเรื่องราวของตัวละคร ฮ่องเต้จัดพิธีล่าสัตว์ขึ้นเพื่อคัดเลือกองค์ชายรัชทายาท ระหว่างล่าสัตว์องค์ชายหวงเย่ช่วยเหลือเคอเว่ยชิงจากสัตว์ร้าย และเกิดความรู้สึกพิเศษและผูกพันธ์ต่อกัน ด้วยความฉลาดและเฉียบคมของหวงเย่ทำให้เขาสามารถช่วงชิงตำแหน่งรัชทายาทได้ อีกทั้งยังปูทางให้เว่ยชิงสามารถเคียงข้างเขาในวันข้างหน้า ส่วนความผูกพันที่เขามีต่อเว่ยชิงนั้นพัฒนาเป็นความยึดติด อยากให้เว่ยชิงรักตัวเองคนเดียว ส่วนเว่ยชิงก็เป็นเด็กน้อยใสซื่อไร้เดียงสา มีเป้าอยู่อย่างเดียวคือโตขึ้นต้องอยู่รับใช้เคียงข้างหวงเย่ให้ได้ เลยทำให้เขาขยันหมั่นเพียรทั้งการเรียนและฝึกยุทธ์ แต่ลึกๆแล้วเว่ยชิงก็น้อยใจและไม่เข้าใจที่หวงเย่ให้เขาไปอยู่สำนักหมอหลวง ทั้งๆที่เขามีตำแหน่งเป็นองค์รักษ์ส่วนพระองค์ และยังไม่รู้ตัวว่าหลงรักหวงเย่เข้าซะแล้ว
เล่มสอง หลังจากเว่ยชิงถวายตัวก็กลายเป็นบุรุษคนโปรด จนนางสนมทั้งวังหลังต่างชิงชังเขามาก เว่ยชิงจึงหันมายึดหลักการ ขุนนางติดตามฮ่องเต้ได้ชั่วชีวิต แต่บุรุษคน...โปรดสักวันย่อมเสียความโปรดปราน จึงอยู่ที่ค่ายทหารเพื่อหลบหน้าหวงเย่ แถมยังหนีไปแต่งงานอีก หวงเย่โมโหมากเลยให้เว่ยชิงเป็นแม่งานวันแต่งตั้งซั่วหลันเป็นเจ้าจอมเสียเลย แต่คืนวันเข้าหอที่ซั่วหลันรอคอยกลับพังไม่เป็นท่าเพราะเหตุการณ์บางอย่าง เรื่องราวอิรุงตุงนังและสนุกสุดๆ ตอนนี้ดราม่ายังไม่มาก อยากให้ติดตามกันนะคะ นี่แค่น้ำจิ้ม 555 เพราะนางร้ายอย่างซั่วหลันต้องการกำจัดเว่ยชิงอย่างถอนรากถอนโคนเลยทีเดียว ขอเปลือกทุเรียนให้ซั่วหลันหน่อยค่ะ (◡̀_◡́҂)
เล่มสาม เรียกว่าดราม่ามาตรึม เรื่องราวเหมือนจะดีอยู่แล้วแต่มีเหตุการณ์ที่ทำให้หวงเย่คิดว่าเว่ยชิงทรยศหักหลัง มันทำลายความรักความเชื่อใจทั้งหมดที่เขามอบให้ อีกทั้งคิดว่าเว่ยชิงชอบหย่งหลินอีก นี่เลยเป็นจุดเปลี่ยนให้หวงเย่กลายเป็นไบโพล่าเต็มตัวค่ะ 555 ไม่นานเว่ยชิงตั้งท้องลูกคนแรก ส่วนซั่วหลันก็ท้องลูกคนแรกเหมือนกันและวางแผนสารพัดจนเว่ยชิงเกือบตาย นอกจากนี้ยังมีเรื่องราวเกี่ยวกับเผ่าอู่เชว่ และความลับของอดีตฮ่องเต้ว่าทำไมต้องฆ่าล้างเผ่าพันธ์ุนี้ด้วย เรื่องราวจะเป็นอย่างไรมาติดตามกันนะคะ สนุกมากค่ะ
ส่วน เล่มสี่ ใกล้แล้วค่ะ ทั้งเว่ยชิงและซั่วหลันต่างคลอดลูกชายให้หวงเย่ ซั่วหลันวางแผนจนเว่ยชิงโดยเนรเทศไปใช้แรงงานที่นอกเมือง แต่เว่ยชิงเหมือนมีเก้าชีวิตกลับมาวังหลวงอีกจนได้ 555 และคลอดลูกชายคนที่สองให้หวงเย่ด้วย เรื่องราวเป็นไปตามที่เว่ยชิงคิดไว้คือ ทั้งเขาและลูกต้องทำให้ราชสำนักปั่นป่วน สุดท้ายแล้วเว่ยชิงจะหาทางออกอย่างไรเพื่อให้หวงเย่ไม่ต้องขัดแย้งรุนแรงกับเหล่าขุนนาง นางร้ายอย่างซั่วหลันจะมีบทสรุปอย่างไร มาติดตามกันนะคะ ส่วนความรักของหวงเย่กับเว่ยชิงจะลงเอยกันอย่างไร เข้าใจกันได้เมื่อไหร่ มาเอาใจช่วยพวกเขากันค่ะ
สำหรับ ตอนพิเศษ มีหลายตอนเลยน่ารักดีค่ะ มีทั้งหวงเย่พาเว่ยชิงกับลูกๆออกไปเที่ยวนอกวัง และช่วงหลังจากหวงเย่สละราชสมบัติให้น้องอ้ายชิง จากนั้นก็พาเว่ยชิงไปรักษาตัวนอกวัง ยังมีตอนที่เกี่ยวกับวิญญาณสองตนที่พลัดพรากกันด้วยแต่เรื่องราวเป็นอย่างไร มาติดตามนะคะ
เรื่องนี้อ่านไปก็ลุ้นไปว่าเมื่อไหร่หวงเย่และเว่ยชิงจะเข้าใจกันได้เสียที มีลูกด้วยกันหลายคนก็ยังไม่หมดดราม่า ตอนที่ทุกอย่างดีขึ้นแต่ก็มีอะไรมาทำให้แย่ลงตลอด จนมันเป็นความเข้าใจผิดที่สะสมกันมาเรื่อยๆ เรื่องราวเลยอิรุงตุงนังสุดๆ แต่มันสนุกค่ะ 555 แรกๆเล่าละเอียดเพราะต้องปูพื้นกันหน่อย หลังๆดีเทลจะเยอะกว่านี้มากค่ะ ถ้าเราเล่าเยอะเดี๋ยวอ่านเองจะไม่ตื่นเต้นกัน
พระเอก ฉุยอวี๋หวงเย่ เรียกได้ว่าเก่งทุกอย่างจริงๆ ทั้งฉลาดรอบรู้ มีเล่ห์เหลี่ยมทันคน บริหารบ้านเมืองเก่งมาก ชำนานการศึก และมองปัญหาเฉียบขาดทุกอย่าง ยกเว้นปัญหารักของตัวเอง 555 และมีจุดเปลี่ยนให้กลายเป็นฮ่องเต้ไบโพล่า เจ้าอารมณ์ ไร้เหตุผล เดี๋ยวดี เดี๋ยวร้าย จนกลายเป็นยุคเผด็จการปกครองเว่ยชิงเพียงผู้เดียว 555 ทั้งหมดเพราะเค้ายึดติดและผูกพันกับเว่ยชิงมากไปค่ะ ทั้งชีวิตของหวงเย่ท่องไว้เสมอว่ามีเพียงเว่ยชิงที่จะไม่หักหลังเขา พอเข้าใจเว่ยชิงผิดไปจากรักดีๆจึงกลายเป็นรักแบบร้ายๆ แต่ก็รักนะคะ รักคนเดียวหมดหัวใจจริงๆ
ส่วน เคอเว่ยชิง คนงามจากเผ่าอูเชว่ที่ทนถึก มีอะไรก็เก็บไว้ทุกข์ตรมขมขื่นอยู่คนเดียว ขอมอบโล่และสายสะพายให้เลยค่ะ ภายนอกดูเงียบๆ ไม่ค่อยพูด ไม่แสดงออก แต่ซื่อสัตย์ หัวอ่อน จิตใจดี มีความรู้หลายด้านทั้งการแพทย์และการศึก ช่วยหวงเย่ออกรบได้รับชัยชนะหลายครั้งจนได้รับตำแหน่งแม่ทัพ แต่ชีวิตของเว่ยชิงเรียกได้ว่าราหูเข้าออกบ่อยมาก กว่าจะสบายก็นู้น…เล่มสี่ค่ะ 555 ทั้งนี้ก็เพราะมีความคิดต่อต้านไปนิดนึงปากแข็งไปหน่อย คิดแต่จะเสียสละและทำตามหน้าที่จนทำให้หวงเย่โมโห ถ้าเว่ยชิงทำตามหัวใจตัวเองสักนิดก็คงสบายไปนานแล้วค่ะ
เนื่องจากทั้งคู่ผูกพันกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว ความรักของเว่ยชิงเริ่มจากความศรัทธาที่มีต่อผู้มีพระคุณ จนหลังๆเริ่มพัฒนาเป็นความรักแบบไม่รู้ตัว แต่ด้วยคำว่าขุนนาง ค้ำคอไว้ จึงต้องกลืนคำว่ารักลงไป และไม่ให้หวงเย่รับรู้ ส่วนหวงเย่นั้นทั้งรัก และหลงใหลเว่ยชิงสุดๆแต่เพิ่งมารู้ตัวก็ช่วงที่เว่ยชิงออกจากวังไปสามปี ความสุขเพียงหนึ่งเดียวของเขาคือเว่ยชิงจริงๆค่ะ แต่ก็เข้าใจผิดว่าเว่ยชิงรักคนอื่นมากกว่า 555 เลยไม่ยอม เว่ยชิงต้องเป็นของเจิ้นคนเดียวเท่านั้น แม้ไม่ได้หัวใจ ได้ตัวไว้ก็ยังดี!?
แต่ใช่ว่าหวงเย่เค้าร้ายมาตั้งแต่ต้นนะคะ แรกๆก็รักและอ่อนโยน ขี้หึงขี้หวงสุดๆ ใครก็ห้ามแตะ ไม่ยอมให้ใครได้เห็นขาอ่อนเว่ยชิงเลยทีเดียว จนมาถึงจุดเปลี่ยนที่ทำลายความเชื่อใจทั้งหมดของหวงเย่ เมื่อรักมากจึงแค้นมาก หลังๆจึงไม่ค่อยจะอ่อนโยนแล้วค่ะ บวกกับการแสดงออกของเว่ยชิงที่ภายนอกดูเข้มแข็งและเฉยชา จึงเหมือนการบอกหวงเย่กลายๆว่าเอาตัวฉันไปได้..แต่เอาใจฉันไปใม่ได้หรอก ซึ่งจริงๆแล้วเขารักหวงเย่มาก และรู้ว่าบางเรื่องที่ตัวเองทำไปนั้นทำให้หวงเย่โกรธ เลยยอมทุกอย่าง เพราะยอมแล้วอาจทำให้ความโกรธของหวงเย่ลดลงได้ ดังนั้นที่ทนก็เพราะรักนี่แหละค่ะ เราคิดว่าถ้าต่างคนต่างบอกรักกัน เรื่องราวมันคงไม่บานปลายขนาดนี้หรอกค่ะ
กล่าวถึง NC เรื่องนี้เอาเป็นว่าเยอะมากๆๆ หวงเย่เหมือนหมาป่าหื่นกระหายอยากขย้ำกระต่ายน้อยทุกเวลา ส่วนเว่ยชิงก็ดูต่อต้านเกือบทุกซีน มันเลยไม่ค่อยได้อารมณ์ฟินๆเท่าไหร่ แรกๆหวงเย่ก็รุนแรงแบบแฝงความรักความอ่อนโยนแต่ซีนหลังๆค่อนข้างรุนแรงเพราะแฝงความแค้นไว้ด้วย 555 มีทั้งการใช้เชือก อุปกรณ์ และยาวสันต์ แบบรักมากก็เลยแค้นมาก บวกกับยิ่งเว่ยชิงต่อต้านหวงเย่ยิ่งอยากเอาชนะ บางซีนเราก็รู้สึกกว่าเกินงามไปหน่อย อ่านแล้วแบบต้องขนาดนั้นเลยหรอ? (ಠ_ಠ) แต่บอกเลยว่าร่างกายเว่ยชิงดั่งเหล็กไหลมากค่ะ ยอมใจสุดๆ 555 ส่วนซีนแบบอ่อนโยนก็มีนะคะ เป็นช่วงที่เว่ยชิงขี้อ้อนและไม่ต่อต้านมากนัก เลยอบอวลไปด้วยความรักนิดนึง 555
ใครที่ชอบแนวการเมืองชิงอำนาจราชสำนัก ดราม่าวังหลัง และความเข้าใจผิดของหวงเย่และเว่ยชิงตลอดเรื่อง? เราว่าน่าจะชอบกันนะคะ เนื้อเรื่องไม่ได้ออกแนวชิงไหวชิงพริบมากมาย หนักไปทางแก้ไขปัญหาราชสำนัก คอรัปชั่นอะไรแบบนี้มากกว่า แต่อ่านเพลินๆ น้ำเน่าแบบคลาสสิกค่ะ แม้ว่าจะตัดช่วง NC ออกไปซึ่งน่าจะได้เป็นเล่ม เราก็ว่าเนื้อเรื่องมันคงยังสนุกอยู่ อยากตบนางร้ายมากๆ 555 สำหรับเรื่องแปลทำได้ดีค่ะ ลื่นไหลพอสมควร เนื้อหาอารมณ์ต่อเนื่องดีเสียจนบางทีอยากเอาหัวหวงเย่ และเรื่องนี้เป็น mpreg เรื่องแรกที่เราอ่านเลย มันเหมือนเป็นการเติมเต็มข้อจำกัดของนิยายชายรักชายเลยได้อรรถรสอีกแบบหนึ่ง สำหรับหน้าปกฉบับ Reprint ลายเส้นคุณ Leila สวยมากเลยค่ะ เหมือนไปโมหน้ามาใหม่ทั้งครอบครัวเลย 555 หากใครสนใจลองหามาอ่านกันได้นะคะ
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in