เดือนกันยายนนี้เป็นเดือนแห่ง Top Bid ของเราค่ะ ซึ่งเป็นเดือนที่ตารางบินดีงามที่สุดในรอบ 7 เดือน เพราะขออะไรไป ทาง Rostering team ก็จะใจดียอมให้ ฮิฮิ เดือนนี้เราเลยได้ไทเปมาหนึ่งหน่วย ที่ไปกินชาบูหมาล่าและตื่นไปกินน้ำเต้าหู้ยามเช้า ไปโอ๊คแลนด์เพื่อไปเที่ยวที่ฮอบบิทตันตามที่เล่าให้อ่านกันไปในตอนที่แล้ว ได้กรุงเทพมาหนึ่งไฟล์ท และได้ นาริตะ มาสองไฟล์ทจ้ะ

ด้วยความที่เราขี้เกียจเข้าโตเกียวก็เลยเดินเล่น กินวนไปในนาริตะนั่นแหละ จึงเกิดมาเป็น ด้วยรัก...จากทะเลทราย ในตอนนี้ ที่รวบรวมร้านอร่อยในเมืองนาริตะไว้ เผื่อว่าใครจะตามรอยไปชิมกันบ้างนะเออ♡

มาค่ะ ตามมากินกันได้เล้ย!!

มาประเดิมกันที่อาหารเย็นของไฟล์ทแรกกับเซ็ตข้าวเทมปุระชุดนี้!!

?: 

AEON Mall - เดินเข้าประตูด้านหน้ามาปุ๊บจะเจอกับสตาร์บัค

ร้านอยู่ตรงข้าม เยื้องไปทางด้านซ้าย

? :

น่าจะอยู่ที่ 1,700 เยน

?: 

ที่ร้านมีให้เลือก 2 แบบคือเป็นเซ็ตข้าวหรือว่าเป็นเส้นโซบะ

ซึ่งเราก็เลือกเป็นข้าว ตามภาพที่เห็นนั่นแหละ

จริงๆเทมปุระมีมาเพิ่มอีก เป็นผักก้อนๆใหญ่ๆ ที่อร่อยมากกกกก

ความดีงามคือไม่อมน้ำมัน ทอดให้เห็นกันต่อหน้า ซู่ซ่าในอุรายิ่งนัก

เครื่องเคียงปลาหมึกซักอย่าง(จานเล็ก มุมซ้ายบน) อร่อยดี เค็มๆ คลุกข้าวแล้วฟินดี

ข้าวและน้ำซุปรีฟิล เติมได้ไม่อั้น เราเลยเต็มข้าวไปสอง ซุปไปสาม ตามสไตล์คนหิว

ถ้ากลัวจะหาไม่เจอ หน้าร้านหน้าตาเป็นแบบนี้เด้อ

เหมาะควรแก่การแวะมากินตอนหลังแลนด์แล้วช้อปปิ้งในห้างต่อ

เดินไปดองกี้และอื่นๆได้ตามสะดวก

(หากไม่อยากมาห้างก็วาร์ปตัวเองไปแถวๆ Narita Station หรือนั่งบัสฟรีไปที่สนามบินก็ได้)

และเขาว่ากินคาวไม่กินหวาน สันดานไพร่

คนจนๆอย่างเราที่อยากจะเก็บ allowance ไว้ช้อปปิ้งแต่ก็ริอยากจะกินขนม

โปรดจงมาที่ร้าน Ginza Cozy Corner เด้อ

นี่คือร้านขนมสุดโปรดของข้าพเจ้าเองจ้ะ

หน้าตาสิ่งที่ได้มาจากหน้าร้าน

?:

AEON Mall เป็นเคาเตอร์หน้าซุปเปอร์มาร์เก็ต

เป็นร้านสีส้มๆ มีเค้กและครีมพัฟมากมาย

?:

จำราคาไม่ได้ แต่เราชอบไปซื้อดึกๆก่อนห้างปิด

เพราะกว่าจะแลนด์ กว่าจะถึงห้อง กว่าจะกินข้าวเสร็จก็เกือบสามทุ่ม

ทุกอย่างมันเลยลดราคา ดีงามมมมมมม

?:

ซ้าย - เป็นสตอร์วเบอร์รี่ซอฟท์เค้กที่เนื้อละมุนมาก

วิปครีมละไมลิ้น สตอร์วเบอร์รี่ชิ้นบึ้ม

กินแล้วต้องมานั่งสำนึกผิดทีหลังว่าทำไมต้องซื้อมาด้วยวะ

แต่มันดีอะ เออ ยอมโว้ย

กลาง - ร้านนี้เขาดังเรื่องครีมพัฟ เลยมีหลายรสให้เลือก

อันนี้เป็น seasonal cream puff ที่มีขายเฉพาะช่วงนี้

เป็นไส้ครีมฟักทอง ต้อนรับเทศกาล Halloween

ขวา - ครีมฟัฟไส้ครีมปกติที่ดีงามเหลือเกิน ดีไปหม๊ดดดดดดด

วันต่อมาเราตั้งใจจะไปเดินเล่นแถวๆ Narita Station ก็เลยไปหาของกินแถวนั้น

ซึ่งก็หนีไม่พ้น...ข้าวหน้าปลาไหลลลลลล

?:

ทางเดินไปที่วัดนาริตะซังนั่นแหละ

ซึ่งมันมีอยู่หลายร้าน แต่ร้านที่เราไปนั้นอยู่ตรงข้ามกับ Narita Tourist Center

ชื่อว่าร้าน Kawatoyo

หากกลัวหาไม่เจอก็เล็งว่าหน้าร้านเขาหน้าตาประมาณนี้เด้อ

แล่ปลากันหน้าร้านนี่แหละ

ตอนแรกคิดว่าจะไม่กินเพราะรู้สึกสะเทือนใจ

แต่ก็นะ... ขอโทษค่ะที่หนูเป็นคนบาป ฮือออออออ

?:

มีให้เลือกหลายราคา ขึ้นอยู่กับว่าจะเอาปลาเยอะหรือน้อย

แต่ของเราคือเซ็ต Jo-Unaju ราคา 3,600 เยน

บวกกับซุปอีก 100 เยน

?:

คนญี่ปุ่นเชื่อว่าเนื้อปลาไหลนั้นเป็นอาหารเพิ่มพลัง

เนื่องจากอุดมไปด้วยวิตามินมากมาย ช่วยให้ร่างกายฟื้นฟูจากความเหนื่อยล้า

และในนาริตะนี้ก็มีแม่น้ำและทะเลสาบน้อยใหญ่มากมาย

ทำให้มีปลาไหลมาชุมนุมประชุมใจรักสมัครสมานเยอะแยะตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

จึงเป็นสาเหตุว่าทำไมที่นี่ถึงมีร้านขายข้าวหน้าปลาไหลย่างหลายร้านเหลือเกิน

ซึ่งร้าน Kawatoyo แห่งนี้ก็เปิดให้บริการมามากกว่า 100 ปี!

ซึ่งเป็นร้านที่เปิดมายาวนานที่สุดในย่านนี้ ฮิปสเตอร์มาก before ข้าวหน้าปลาไหล was cool ที่แท้

สำหรับความอร่อยนั้นก็อลังการงานสร้างมากๆ

เนื้อปลาสดมาก ผ่านการแล่อย่างพิถีพิถัน ไร้ก้างมากวนใจ

ปริมาณของซอสก็พอดิบพอดี ไม่เยอะเกินจนทำให้ข้าวแฉะ

เราโรยพริกไทยป่นญี่ปุ่นนิดหน่อยเพื่อเพิ่มความซู่ซ่า

แต่ขอเตือนว่าอย่าโรยเยอะเพราะมันซ่า ไม่เหมือนพริกไทยบ้านเราแต่อย่างใด

โรยมากๆมันทำให้ลิ้นชาได้นะจ๊ะ ส่งผลให้เราไม่ได้รับรสชาติของปลาไหลได้อย่างเต็มที่

ส่วนน้ำซุปตับปลาไหลนั้นก็งามงด

ไม่มีกลิ่นคาวแม้แต่นิดเดียว

เป็นตัวช่วยตัดรสความเข้มข้นของข้าวหน้าปลาไหลได้ดี

ใครไม่ชอบกินเครื่องในก็ซื้อมาซดแต่น้ำซุปก็ได้นะ

สรุปคืออร่อยมาก อร่อยยันผักดองอะแกเอ๊ย

เพิ่มเติมนิดนึงว่าต้องรับบัตรคิวก่อนนะจ๊ะ

รับแล้วอย่าเดินไปไหน ให้รออยู่หน้าร้าน เพราะแม้ว่าคนเยอะแต่คิวก็รันเร็วพอควร

โดยเฉพาะใครที่ฉายเดียวไปคนเดียวแบบอิฉันนะเออ

ปิดท้ายด้วยของหวาน

?:

ถนนเส้นเดียวกันนั่นแหละ หน้าร้านมีน้องวัวอยู่

เขาขายไอติมและนมที่ดูน่ากินม๊ากมาก

(น้องคนขายเป็นเด็กสาววัยละอ่อนที่น่ารักมากเลยด้วย)

?:

200 เยนราคาตามมาตรฐานของซอฟครีม

?:

แกเคยผิดหวังกับซอฟครีมในญี่ปุ่นหรอวะ

ไม่เค๊ย ดีงามมมมมมมมมมมมมมมมมมม

อาหารเย็นในไฟล์ทต่อมานั้นเราวาร์ปตัวเองไปกินปิ้งย่างยากินิคุจ้า

เนื่องจากไฟล์ทนี้เราบินกับทีมไทยมาเฟียที่มีจำนวนมากกว่าลูกเรือญี่ปุ่นบนไฟล์ทเสียอีก ฮิฮิ

จัดไปกับร้านหัววัว Tanakasyouten

?:

นั่งบัสฟรีมาลงที่ Narita Station เดินไปทางเดียวกับที่จะไปวัดนั่นแหละ

ตัวร้านอยู่ในซอยเล็กๆ กูเกิลเอานะ

?:

ที่นี่เป็น a-la cart ไม่ใช่บุฟเฟ่แต่อย่างใด

กินน้อยจ่ายน้อย กินมากจ่ายมาก ตามกำลังศรัทธาและความจุของกระเพาะอาหาร

?:

ในร้านมีเนื้อให้เลือกหลากหลายที่ดีงามเหลือเกิน

มีหมูด้วยเหมือนกันแต่มีให้เลือกจิ๊บจ้อยมากๆ

ก็... สั่งเลย อร่อยทุกอย่างงงงงงงงง เย่

แด่ดราม่าบนไฟล์ทที่ข้าพเจ้าตกเป็นเหยื่ออธรรมอีกแล้วเด้อ

เสียงเนื้อบนเตา บอกให้เราซู่ซู่!

ขอเว้นวรรคจากการทานเนื้อสัตว์มา ณ ที่นี้ด้วย

ฮืออออ ขอบคุณน้องวัวที่อุทิศชีวิตเพื่อเรา TT^TT

สำหรับของหวานตบท้ายนั้น

เราก็ไปได้สิ่งเหล่านี้มาจาก Family Mart

?:

Family Mart และร้านสะดวกซื้อทั่วญี่ปุ่น(และไต้หวัน)

?:

ไม่เกิน 300 เยน

?:

คนรักชาเขียวต้องลอง!

เป็นคุกกี้ไอศกรีมแซนด์วิชที่ดีงามมากเลยเด้อ

ไอติมโมจิ

แต่ที่ดีที่สุด เรายกให้กับอันนี้จ้า

เป็นเชอร์เบ็ตรสองุ่นกลมๆ เปรี้ยวๆหวานๆ เหมือนกินองุ่นจริงๆ

รักมาก ทุกวันนี้ยังอยากกินอยู่เลย

เพราะอาหารเช้าเป็นมื้ออาหารที่สำคัญที่สุดของวัน

เราเลยตื่นเช้าเพื่อมานั่งจิบลาเต้ชาเขียวร้อนๆที่ Hashira Deli & Cafe

?:

จากด้านหน้า JR Narita Station หันหน้าเข้าลานจอดรถบัส

ให้เดินเข้าซอยแรกที่อยู่ด้านขวามือ

ถ้าหาไม่เจอก็กูเกิลเอานะจ๊ะ

?:

Matcha Latte 200 เยน

Avocado Cheese Toast  500 เยน

?:

ทุกอย่างในร้านน่ารักกุ๊กกิ๊กไปหมด

ทั้งสไตล์การแต่งร้าน ของแฮนด์เมดที่ขาย

จนถึงลาเต้อาร์ตบนแก้วกาแฟ

โอ๊ยยย รักกกกก อยากนั่งอยู่ในนี้นานๆ

เหมาะควรแก่การเอาหนังสือมานั่งอ่านในวันที่อากาศครึ้ม

ภายในร้านน่ารักและอบอุ่นมากกกกก

กรี๊ดมั๊ยล่ะแก มุ้งมิ้งมากถึงมากที่สุดดดดดดดดดดด

อ้อ ถ้าแพ้นมวัวก็บอกให้เขาเปลี่ยนเป็นนมถั่วเหลืองได้นะจ๊ะ

หนมปังก็ดี๊ดีแบบดี๊ดีเหลือเกิน สุขใจ

เป็นอาหารเช้าง่ายๆที่น่ารักม๊ากมาก♡

ข้าพเจ้าเองที่ปลื้มปริ่มกับลาเต้อาร์ตสุดน่ารัก

และหน้าเริ่มกลม แก้มเริ่มออกเพราะกินเยอะ ฮิ

สำหรับอาหารกลางวันนั้นเราก็ไปต่อกันที่ซูชิน่าล้นนนนนน

?:

ทางไปวัดนาริตะซังเช่นเคย อยู่ติดริมถนนเลยจ้า

?:

จะสั่งเป็นเซ็ตหรือเป็นคำก็ได้ เราไปโดนเซ็ตนี้ตามภาพมา

และสั่งเป็นคำแยกอีกที งดงาม จำราคาไม่ได้ แค่เกินคำว่าคุ้มอะ

?:

คนเราจะอดทนทำงานหนักมาเพราะอะไร ถ้าไม่ใช่เพราะเอามากินของอร่อย!

ไปลองเองเถอะ สุดมากกกกกกกกกก ประหนึ่งอยู่ในมังงะเกี่ยวกับอาหารอะ

รีแอคชั่นที่กินคือประมาณนั้นเลย โอ้ววววววว เหมือนมีแสงทองส่องจากฟากฟ้าาาาา

หอยนี่ก็ดีมาก ใหญ่มากเกือบติดคอ

โอ้ยยยย ดี๊!!!

ปิดท้ายก่อนไปบินกลับดูไบด้วยชาเขียวอีกหนึ่งหน่วย

รีบดูดฟืดๆให้หมดในรถบัสก่อนที่จะถึงสนามบิน

เหตุที่กินชาเขียวเพราะเขาว่ามันมีคาเฟอีนมากกว่ากาแฟอีกนะเฮ้ย

ไม่เคยเห็นสิ่งนี้ที่ไหนนอกจากในญี่ปุ่น

พบเห็นที่อื่นโปรดบอกบุญด้วย ข้าพเจ้านั้นรัก matcha latte เป็นที่สุดดดดด

ส่วนอาหารเย็นนั้นเราก็ซื้อของจากซุปเปอร์มาร์เก็ตใน AEON Mall ขึ้นไปกินบนเครื่องจ้า

ส่วนสลัดด้านขวาบนนั้นเอามาจาก Crew Cart ซึ่งเป็นอาหารของลูกเรือจ้า

จริงๆกินข้าวกับเห็ดผัดอีกหนึ่งจานด้วย

และต่อด้วยเซ็ตอาหารตามภาพด้านล่าง อภินันทนาการจากบิสเนสคลาสสสสส

(จริงๆกินไอติมฮาเกน-ดาซส์รสชาเขียวด้วย ดอยมาจากบิสเนสคลาสเช่นกัน)

นาริตะฟู้ดไดอารี่ก็ขอจบการรายงานแต่เพียงเท่านี้

จากนี้เป็นต้นไปก็ต้องเข้ายิมไปชดใช้กรรมแล้วนะเออ

หวังว่าเรื่องราวของเราในตอนนี้จะเป็นประโยชน์ให้แก่มิตรรักนักอ่านทุกท่าน

หากต้องต่อรอต่อเครื่องที่นั่นหรือไปเลโอเวอร์แล้วไม่รู้ว่าจะไปกินอะไรดี

สำหรับทริปหน้าจะพาไปกินอะไรที่ไหนอีก

อย่าลืมติดตามกันด้วยนะค้าาาา

ด้วยรัก...จากนาริตะ ดินแดนที่รวบรวมลูกเรือจากทั่วทุกมุมโลก

เดินไปทุกๆสามก้าวจะได้ยินคนพูดภาษาไทยเหมือนเดินอยู่ในสยาม คริคริ