มิตรรักนักอ่านของฉัน

ไม่คิดเลยว่าวันนี้จะกลายเป็น Bad Day สำหรับฉันไปได้ เริ่มต้นจากปัญหาเล็กๆ จากการทำงาน ซึ่งกลายเป็นปัญหาใหญ่ เพราะมันเกิดจากคำว่า "ลูกค้า complain"...

ในโลกที่ทุกอย่างล้วนเป็นความเร็วด่วน ที่ต้องพ่วงด้วยคำว่า "ได้มาตรฐาน" "สมบูรณ์แบบ" ลูกค้าคือคนที่ต้องได้รับการบริการอย่างดีเยี่ยม ตำหนินิดเดียวเราจะต้องเยียวยาทันที และนี่คือมาตรฐานของการให้บริการที่ทุกธุรกิจควรจะมี

แต่เมื่อพิจารณาจากงานที่ฉันรับผิดชอบ...บางครั้งฉันก็เกิดความแข็งข้อเล็กๆ ในใจ เจ้านายถามว่าเวลาซื้อของออนไลน์ ไม่คิดถึงหรือว่าความถี่ในการสื่อสารกับลูกค้าสำคัญแค่ไหน...ใช่สินะ ฉันก็ไม่ค่อยจะอะไรกับร้านค้า ซื้อแล้วก็แล้ว เดี๋ยวเค้าก็แจ้งมา ไม่เคยต้องทวงถาม แต่พอโดนลูกค้าทวงถามเลข Tracking ไปรษณีย์ก่อนที่ของจะถูกส่งออก กลายเป็นโดนเจ้านายตำหนิ ส่วนฉันก็คิดในใจ...นี่คุณลูกค้าอย่าเพิ่งเยอะสิคะ จะเยอะไปไหน...

คิดอีกที...ฉันนี้คงไม่เหมาะกับการทำงานด้าน Customer Service เอาเสียเลย...ฉันพร้อมจะพูดดีๆ กับลูกค้าที่น่ารัก...และพร้อมจะกวนทีนกับลูกค้าที่ฉันรู้สึกว่าเยอะไปหน่อย...ลูกค้าคอมเพลนวันนี้กลายเป็นวงจรอุบาทว์ที่พาให้ทุกอย่างที่วางแผนไว้วันนี้พังพินาศไปหมดเลย...กี่ชั่วโมงแล้วที่ฉันไม่มีความสุข หน้าหงิกหน้างอ ไม่พึงพอใจกับอะไรเลย พร้อมที่จะเหวี่ยงหวือทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัวเข้าไปในจักรวาล...

ลึกๆ แล้ว...ฉันต้องถามตัวเองต่างหาก...ว่าอะไรคือเป้าหมายของฉัน...

ฉันไม่มี "อิคิไก" ในชีวิต
ฉันไม่มี Mindset ที่จะพัฒนาคุณภาพงานให้ได้มาตรฐานสูงสุด เพื่อดูแลเอาใจใส่ลูกค้าให้ดีที่สุด
ฉันมีแต่อีโก้ อัตตา 
ฉันกำลังคิดว่าฉันไม่เหมาะกับงานตรงนี้
พรุ่งนี้ฉันไปลาออกเลยดีมั้ย
แต่เอ...ถ้าฉันลาออกแล้วอะไรคืองานใหม่
ถ้าฉันลาออก...แล้วฉันจะสูญเสียโอกาสอะไร
นี่คือสนามสอบที่ฉันต้องสอบให้ผ่านล่ะหรือ
สอบผ่านแล้ว ... ฉันจะได้อะไร
สอบผ่านแล้ว ... ฉันจะไปยืนที่จุดไหน
ทำไมฉันต้องเรียนวิชาชีวิตวิชานี้
ฉันไม่ชอบคนนะ...บางทีฉันก็เกลียดการบริหารด้วย
ฉันควรจะไปลาออกพรุ่งนี้เลยดีมั้ย

คำถามมากมายเวียนวนอยู่ในหัวเหมือนแผ่นเสียงตกร่อง...แม่บอกว่าทำไมฉันไม่ยอมวาง
ก็ฉันไม่อยากจะวาง...ฉันอยากจะเกเร...ฉันอยากจะเหวี่ยงวีน มีใครเข้าใจฉันบ้างมั้ย
ฉันไม่ได้รักลูกค้ามากพอที่จะดูแลเอาใจใส่...ในแบบของความใส่ใจจริงๆ 
ก็ในเมื่อส่วนหนึ่งของงานคือการ "เอาลูกค้าให้อยู่หมัด" แต่ฉันพบว่า ฉันเริ่มเกลียดคำว่า "ลูกค้า"

แล้วฉันควรจะทำอย่างไร
ปรับทัศนคติตัวเอง...หรือทำตามใจตัวเอง 
ไม่ชอบ...ไม่แคร์...ไม่สน...อยากกวนทีนลูกค้า...ใครจะทำไม
ฉันควรเดินไปลาออกเลยใช่มั้ยพรุ่งนี้
คำถามยังคงเวียนวน
ฉันไม่ได้ต่อสู้กับลูกค้า....
แต่ฉันกำลังฟาดฟันกับอัตตาของตนเอง

มาเรียน