เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
รีวิว : เเค่สั้นๆได้ใจความเจนนินทร์ เจ
รีวิวหนังสือ วินนีเดอะพูห์~บ้านมุมพูห์
  • ผู้เขียน เอ. เอ. มิลน์

    ภาพ อี.เอช

    แปล ธารพายุ

     

    เป็นหนังสือสายชิตคอม555555 ควรมีติดไว้อ่านก่อนนอนมากๆ"'เพราะดีทอกซ์ความเครียดความToxicได้อย่างดีเลย!เป็นวรรณกรรมที่มีแต่ความน่ารักทำยิ้มหัวเราะตลอดทั้งเรื่องเลยกับมุขตลกความงั่ง5555! เดินเรื่องแบบบอกเล่าถึงเรื่องราวชีวิตของมิตรภาพผองเพื่อนพูห์ มันฟิลกู๊ดมากๆ เหมือนผลักดันให้เราอยากที่จะมีความสุขในชีวิตแบบไม่คิดอะไรไปวันๆสบายๆได้แบบนั้นอะ คือมันโคตรดี!!! ฟีลกู๊ดคอมเมดี้!! อ่านแล้วมีความสุขสุดๆ!!!



     

     

     

    วินนีเดอะพูห์ 🍯

    วรรณกรรมเยาวชนที่ทุกคนควรอ่าน!พูห์เป็นหมีที่น่ารัก ไร้เดียงสา เจ้าบกเจ้ากลอน คิดอะไรซื่อๆง่ายๆแบบเด็กๆ

    แต่ความชื่อและง่ายกลับเป็นความคิดที่สมบูรณ์แบบ และจบลงด้วยดีทุกครั้งความจริงก็คือว่า สมองอันน้อยนิดของหมีพูห์อัดแน่นด้วยความเฉลียวฉลาดและหลักแหลมโดยที่เจ้าตัวเองก็อาจจะไม่รู้และไม่สนใจจะรู้

    "บางคนมีสมอง บางคนไม่มี เรื่องมันก็เท่านั้น" พูห์ว่านี่คือเพลงบกหนึ่งที่พห์แต่งเอง ร้องเอง และน่าจะบอกเล่าความเป็นหมีพได้ดีที่สุด

    ร้องไย้! เพื่อชีวิต

    ของหมีน้อยนิดตัวหนึ่ง!

    ร้องโย้! เพื่อชีวิต

    ของหมีน้อยนิดตัวหนึ่ง!

    ฝนจะโปรยหิมะจะปราย

    ฉันไม่วุ่นวายคำนึง

    เพราะจมูกสวยสวยของฉัน

    ทุกวี่ทุกวันเปื้อนแต่น้ำผึ้ง

    หิมะจะแข็งหรือจะอ่อน

    ฉันไม่ออดอ้อนเอ็ดอึง

    เพราะมือสวยสวยของฉัน

    ทุกวี่ทุกวันเปื้อนแต่น้ำผึ้ง

    ร้องโย้! เพื่อหมี!

    เพื่อพห์ตัวนี้สักตัวหนึ่ง!

    และฉันจะหม่ำาอะไรเล็กน้อย

    ในอีกชั่วโมงหน่อยหน่อยที่จะมาถึง!

     

    บ้านมุมพูห์ 🍯

    ตอนต่อและจบสมบูรณ์ของ วินนี่เดอะพูห์

    วรรณกรรมเยาวชนที่ทุกคนควรได้อ่าน!

    "นายชอบทำอะไรมากที่สุดในโลก พูห์"

    "เอ้อ" พูห์ตอบ "ที่ฉันชอบมากที่สุด..." มันจำต้องหยุดคิด

    เพราะถึงแม้การกินน้ำผึ้งจะเป็นสิ่งที่น่าทำมาก

    แต่ก็ยังมีชั่วขณะก่อนลงมือกินซึ่งดีกว่าตอนกำลังกินเสียอีก

    แต่มันไม่รู้จะเรียกสิ่งนั้นว่าอะไร และแล้วมันจึงคิดว่าการอยู่กับคริสโตเฟอร์

    โรบิน เป็นสิ่งที่น่าทำมาก และการมีพิกเลตอยู่ใกล้ ๆ ก็เป็นสิ่งที่อบอุ่นมาก

    ดังนั้น เมื่อคิดละเอียดดีแล้ว มันจึงบอกว่า

    "ที่ฉันชอบมากที่สุดในโลกนี้ทั้งโลกก็คือ ฉันกับพิกเลตไปหานาย และนายพูดว่า

    อะไรซักนิดหน่อยดีมั้ย' และฉันพูดว่า 'เอ้อ ฉันไม่รังเกียจอะไรนิดๆ หน่อยๆ หรอก

    นายก็เหมือนกันใช่มั้ยล่ะ พิกเลต และวันนั้นก็เป็นวันแบบที่ว่ามีเพลงลอยอยู่ข้างนอก

    และนกกำลังส่งเสียงร้อง"

    ดังนั้นทั้งสองจึงไปด้วยกัน แต่ไม่ว่าจะไปใหน และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างทาง...

    ในแดนแห่งมนตราบบจุดสูงสุดยอดของป่านั้น

    เด็กชายเล็ก ๆ คนหนึ่งกับหมีของเขาจะกำลังเล่นกันเสมอ

     

    ⭐️ score 10/10

     

     

     

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in