ณ ช่วงวัยที่เลยผ่านพ้นไปแล้ว
เราคงเคยมีของที่เคยอยากได้มากๆ แต่ไม่สามารถเอามันมาครอบครองไม่ว่าจะด้วยเหตุใด
ราคาแพงเกินไป เห็นแต่เฉพาะในโทรทัศน์ หาซื้อไม่ได้ หรือแม้ทั่งในใจลึกๆ ก็รู้ว่า ชีวิตนี้คงไม่สามารถนำมาครอบครองได้
แต่น่าแปลกที่บางอย่างพอได้มาครอบครองแล้ว เรากลับรู้สึกว่าไม่น่าที่จะเอามาครอบครองไว้เลย ไม่ใช่อย่างที่คิด หรือไม่เหมาะกับตัวเรา
เหมือนนาฬิกาแสนสวยที่ตั้งอยู่ในตู้โชว์ในร้าน
ทั้งๆ ที่เป็นเรือนเดียวกัน พอมาอยู่ที่ข้อมือเรากลับไม่สวยอย่างที่เห็น
เหมือนดอกไม้ที่สวยเมื่ออยู่กับต้นต่างหาก
ไม่ใช่เด็ดลงมาแล้วเหี่ยวเฉาในเวลาไม่นาน
สู้ให้อยู่กับต้นไปนานๆ ให้ชื่นชมไปเรื่อยๆ
'ของเหล่านั้นอยู่ในที่ๆ เป็นของมันคงดีกว่าเอามาอยู่ที่เรา....'
กับความรู้สึกชอบใครบางคนมากๆ ก็เช่นกัน
หลายครั้งที่เรารู้สึกดีมากๆ กับใครคนนึงมากๆ
ความรู้สึกที่เกิดขึ้นที่ตามมา คือการคาดหวังและการครอบครอง
แต่ลึกๆ ในใจเรารู้อยู่ใช่มั้ย ว่าถ้าเอ่ยปากออกไป
ผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร พังเหมือนเคยเป็นมาใช่หรือเปล่า
คงจะดีถ้าความรักมันมีช้อยส์ให้เลือกว่าเราเลือกข้อไหน
ถ้าเริ่มแล้วรู้ว่ายังไงก็แพ้ หมายความว่า ถ้าไม่เริ่มก็ไม่มีทางแพ้ใช่มั้ย
คงจะดีถ้าเราชอบเขา แบบที่เราชอบนาฬิกาสวยๆ แพงๆ ในร้าน
แค่ได้เห็นชื่นชม แค่นั้นก็มีความสุข มาอยู่กับเราคงไม่ดีเท่านั้น
ที่ที่เหมาะสมของดวงดาวคือบนท้องฟ้า
ที่ที่เหมาะสมของปลาคือในน้ำ
สำหรับเธอ ที่ที่เหมาะสมกับเธอสำหรับเรา
คือในฝันของเรา หรือไม่เธอก็อยู่ตรงนั้น ที่เธอยืนอยู่ไม่ต้องไปไหน
ถ้าเข้าไปใกล้เธอมาก วันนึงก็กลัวว่าเธอจะหายไป
สู้เราเฝ้ามองจากตรงนี้ คงจะเห็นเธอได้ชัดกว่าจากในใจเรา
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in