จุน พนักงานแผนกสโตร์ร้านขายสินค้าหนังสือและอนิเมะที่พาหนุ่มใบ้แปลกหน้าอารมณ์ดีกลับบ้านไปด้วยกัน จึงได้ค้นพบเรื่องราวบางอย่างที่มีแต่โอตาคุเท่านั้นที่จะคุยกันรู้เรื่อง (?) และคลี่คลายปมในใจผ่านอนิเมะเรื่องโปรด ความสัมพันธ์และเรื่องราวของพวกเขาเริ่มที่สถานีนี้

เป็นเรื่องสั้นๆ แปดสิบกว่าหน้าที่น่ารักดีอะ แบบว่านายเอกทำงานอยู่ร้านสโตร์ พระเอกเป็นคนพูดไม่ได้ที่เจอกันในร้านอาหารกลางดึก พระเอกได้ยินนายเอกหัวเราะแล้วชอบเสียงหัวเราะเลยขอกลับบ้านด้วย 55555 คือต้องบอกว่าวิธีการดำเนินเรื่องแบบไลท์โนเวลมาก แบบ plot development แบบนี้น่ะ แต่คือเราชอบนะ รู้สึกประเด็นที่สื่อสารทำได้ดี ครบถ้วน อบอุ่นใจ แล้วก็ประทับใจมากเลย แอบคิดว่าตอนสุดท้ายอยากให้ยาวกว่านี้นิดนึง ขอแบบหวานๆ กว่านี้ได้ไหมนะ เคยอ่านเรื่องของคนเขียนคนนี้มาตั้งแต่สมัยคาตาวีซ่า หลังจากนั้นก็เหมือนจะไม่ได้อ่านอีกเลย กลับมาอ่านอีกครั้งก็ยังชอบเหมือนเดิมเลยค่ะ