จากดวงจันทร์
เขียนโดย มิเลนา อากุส
อ่านอิตาลี
ช่วงนี้ห่างหายจากการรีวิวหนังสือไปนาน จริงๆ แล้วก็มีหนังสือที่อ่านในมืออยู่อีกหลายเล่ม แต่ถือว่าเป็นช่วงที่อ่านเล่มไหนก็ไม่สนุก มีความรู้สึกฝืดๆ ยังไงไม่รู้ เลยค่อนข้างเลือกอ่านเป็นพิเศษ ประจวบเหมาะกับได้เล่มนี้มาจากการเล่นเกมกับสำนักพิมพ์อ่านอิตาลีในไอจี เป็นเล่มเล็กๆ น่าจะอ่านง่ายเลยหยิบมาอ่านก่อน เล่มนั้นก็คือ 'จากดวงจันทร์'
จากดวงจันทร์ พิมพ์ออกมาหลายปีแล้ว โดยสำนักพิมพ์อ่านอิตาลี ชื่อสำนักพิมพ์ก็บอกอยู่แล้วว่าพิมพ์หนังสือแปลอิตาลี แต่ก็มีจากประเทศอื่นด้วยนะคะ เป็นเล่มแรกของเรากับอ่านอิตาลีเลย และก็ไม่ผิดหวังเพราะ
จากดวงจันทร์ น่าสนใจมาก
เป็นเรื่องราวของย่าที่ถูกเล่าโดยหลานสาว หรือเล่าผ่านมุมมองของบุคคลที่ 2 ซึ่งไม่ค่อยพบเห็นเท่าไหร่ เราจะรู้เรื่องราวของย่าจากสิ่งที่เธอรู้เท่านั้น โดยผสมความรู้สึกนึกคิดของเธอลงไปด้วย เมื่ออ่านจบเรารู้เลยว่าทำไมนักเขียนจึงเลือกใช้มุมมองนี้
เข้าเรื่องกันดีกว่า เซตติ้งเรื่องนี้อยู่ในอิตาลีค่ะประมาณปี 1950 ย่าของเธอเป็นเด็กสาวที่แปลกประหลาดไม่เหมือนใครและถูกปรามาสว่าเป็นหญิงบ้า พ่อแม่ของย่าอยากให้ย่าอยู่ในโรงพยาบาลบ้า เพียงเพราะย่ามีพฤติกรรมแตกต่างจากหญิงทั่วไป (เป็นหญิงสาวผู้มาจากดวงจันทร์ หากจะเปรียบเปรยเช่นนั้นคงได้) ย่าเป็นสาวสวยที่ชอบยิ้มให้ผู้ชายทุกคนที่ยิ้มให้เธอ แต่งบทกวีรักร้อนแรงและลามก จนคนเล่าลือไปทั่ว ทำให้ไม่มีชายใดต้องการแต่งงานกับย่าทุกคนต่างวิ่งหนีย่า กระทั่งการมาถึงของปู่ที่เหมือนหัตถ์ของพระเจ้า ทำให้ย่าหลุดพ้นจากครอบครัว
‘หากพระเจ้าไม่ต้องการให้เธอรู้จักความรัก ก็ขอให้ฆ่าเธอเสีย’
และแล้วปู่กับย่าก็แต่งงานกัน แม้ย่าจะไม่ได้รักปู่ก็ตาม ทั้งสองนอนคนละฟากของเตียงตลอดมา กระทั่งย่าได้พบกับทหารผ่านศึกที่บ่อน้ำแร่ตอนย่าไปรักษาโรคนิ่วในไต การพบกันครั้งนั้นทำให้ย่าจดจำทหารผ่านศึกไม่ลืม เขาเข้าใจย่าอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจ ย่าให้เขาอ่านบทกวีที่ย่าเขียน ทั้งสองแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันมากมายในช่วงระยะเวลาหนึ่ง ทว่าทุกอย่างก็จบลงเมื่อย่ากลับบ้าน หลังย่ากลับจากบ่อน้ำแร่ก็ตั้งท้องทันที และให้กำเนิดพ่อของเธอ
เมื่อใช้ชีวิตผ่านกาลเวลามาเรื่อยๆ ปู่กับย่ามีโอกาสเดินทางไปมิลาน ที่ที่ทหารผ่านศึกอาศัยอยู่ ย่าหวังว่าจะพบเขาโดยบังเอิญในที่ใดที่หนึ่ง แต่ก็ไม่มีเลยนั่นทำให้ย่าทุกข์ใจอย่างมาก ในมุมมองของหลานสาวผู้เล่าเรื่องเธอไม่คิดว่าทหารผ่านศึกจะรักย่าเพราะเขาไม่ได้ให้ที่อยู่ไว้เลย ในขณะที่เขารู้ที่อยู่ย่า เรื่องราวช่วงท้ายทำเอาเซอร์ไพรส์ไม่น้อย หลานสาวได้รู้เรื่องราวของย่าผู้ล่วงลับจากสิ่งที่ย่าเขียนเอาไว้และสิ่งที่แม่ของเธอเล่าให้ฟัง ก่อนจะพบจดหมายของทหารผ่านศึกที่ส่งให้ย่า ซึ่งนั่นเป็นเหมือนเฉลยว่าทำไมผู้เขียนถึงเล่าด้วยมุมมองของบุคคลที่ 2
และมีประโยคหนึ่งที่สำคัญอยู่ในนั้น
“...คุณอย่าหยุดสร้างจินตนาการนะครับ คุณไม่ได้บ้า อย่าไปเชื่อคนที่พูดสิ่งไม่เป็นธรรมและชั่วร้ายนี้อีกเป็นอันขาด เขียนเถอะนะครับ”
............................................................................................
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in