ต้องเกริ่นก่อนเราไม่ใช่นักอ่านสายวรรณกรรมตะวันตก แต่ปีนี้มีความตั้งใจในการอ่านหนังสือแนวนี้ให้มากขึ้น และพอมาเจอเล่มนี้ทำให้ภายในของเรารู้สึกถูกกระตุ้นด้วยจังหวะที่แปลกแตกต่างออกไป มันเป็นรสชาติที่แปร่งปร่า ไม่คุ้นเคย แต่ลึกล้ำ 

หญิงสาวกับต่างหูมุก เป็นเรื่องราวของครีท เด็กสาวอายุสิบหกที่ต้องออกจากบ้านไปทำงานเป็นสาวใช้ในครอบครัวจิตรกรเฟอร์เมียร์ ด้วยความจำเป็นทางการเงินของครอบครัว ครีทจำใจต้องไปอยู่ในสถานที่ซึ่งแปลกหูแปลกตา ผู้คนก็แปลกประหลาด เธอเหมือนคนที่เดินอยู่บนแผ่นน้ำแข็งต้องระวังตัวเองทุกฝีก้าว ขณะเดียวกันครีทก็มีความรู้สึกสงสัยใคร่รู้เกี่ยวกับตัวเขาเจ้านายผู้เงียบขรึมมากขึ้นทุกที เขาไม่ได้แสดงสีหน้าท่าทางอะไรมากมาย แต่ทุกครั้งที่อยู่ในห้องทำงานกับเขาที่ที่ครีทต้องเข้าไปทำความสะอาดแทบทุกวัน เธอกลับรู้สึกสบายใจมากที่สุด เป็นต้นกำเนิดของความรักที่เกินไขว่คว้าของสาวใช้ที่มีต่อผู้เป็นนายซึ่งมีภรรยาและลูกอยู่แล้ว

สิ่งที่เราชอบในเรื่องนี้คงเป็นการเล่าเรื่องที่ค่อย ๆ เล่าโดยไม่ได้บอกตรง ๆ ว่าครีทรู้สึกอย่างไร แต่ดูจากการกระทำของเธอที่เปลี่ยนไป จนกระทั่งเธอได้เป็นแบบให้เขาวาดภาพ จนถึงวันที่ครีทได้ใส่ต่างหูมุกซึ่งเป็นสิ่งของที่แอบแฝงสัญญะบางอย่างเอาไว้ และการบรรยายการวาดภาพของเฟอร์เมียร์ที่เราคิดว่าน่าสนใจมาก เขาสอนให้ครีทรู้จักการวาดภาพ การจัดแสง การจัดองค์ประกอบภาพ และการใช้สี ครีทเรียกมันว่า การลงสีผิด ๆ เช่นว่า แม้ก้อนเมฆจะมีสีขาวแต่ในสีขาวเขากลับแต่งแต้มมันด้วยสีอื่น ๆ มากมาย สุดท้ายเมื่อมองดูมันก็ยังเป็นสีขาว เราไม่ได้มีความรู้ทางศิลปะมากนัก แต่ก็รู้สึกว่ามันงดงาม ทางที่ครีทเลือกจะเป็นอย่างไร ท้ายที่สุดมันจะเป็นโศกนาฏกรรมแห่งความรักหรือไม่ อยากให้ได้ลองอ่านกันค่ะ

เป็นอีกเรื่องที่ดีมากๆ สำหรับเรา อยากแนะนำแต่คิดว่าหนังสือคงจะหายากแล้ว เลยขอฝากไปยังสำนักพิมพ์ที่สนใจอยากนำเรื่องนี้มาพิมพ์แทน หญิงสาวกับต่างหูมุกควรได้กลับมาโลดแล่นอีกครั้งมากๆ ค่ะ 
................................................................................................................................