ร้านชำสำหรับคนอยากตาย
ฌอง เติลเล่ เขียน
ในที่สุดก็ได้รีวิวเล่มนี้ซะที เห็นผ่านตามาหลายต่อหลายครั้ง เพราะเป็นนิยายแนวจิกกัดเสียดสีที่มีคนพูดถึงมากที่สุดเรื่องหนึ่งของ ฌอง เติลเล่ ตีพิมพ์ครั้งแรกหลายปีมาแล้ว แต่ช่วงนี้กลับมาอยู่ในกระแสอีกครั้งหนึ่ง ยอมรับว่าครั้งแรกที่ได้ยินชื่อเรื่องก็คิดไปในทางที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ จะเศร้ารึเปล่านะ จะโหดร้ายเกินไปมั้ย คิดไปต่าง ๆ นานา ถึงค่อยมารู้ว่ามันเป็นแนวจิกกัดตลกร้ายสไตล์ฝรั่งเศส
"ล้มเหลวทุกเรื่องในชีวิต
อย่างน้อยคุณยังมีสิทธิ์
ประสบความสำเร็จในการตาย"
ร้านชำสำหรับคนอยากตาย เป็นเรื่องราวของตระกูลตูวาชที่เปิดกิจการขายอุปกรณ์การฆ่าตัวตาย ในดินแดนศาสนเลือน หรือดินแดนที่ไม่มีการนับถือศาสนาการฆ่าตัวตายจึงไม่ผิด ครอบครัวนี้ประกอบด้วยนายและนางตูวาชผู้เป็นพ่อแม่ของลูก ๆ ทั้งสามคน วินเซนต์ มาริลีน และอลันซึ่งเป็นลูกชายคนสุดท้องที่มีนิสัยร่าเริงแจ่มใสผิดกับทุกคนในครอบครัวที่หม่นหมองและคิดแต่เรื่องลบ ๆ อยู่ตลอดเวลา พี่ชายคนโตอย่างวินเซนต์ก็มีสภาพร่างกายที่พ่ายผอมเพราะไม่ยอมกินข้าว ส่วนพี่สาวเช่นมาริลีนก็ไม่มีความมั่นใจในตัวเองคิดว่าตัวเองหน้าตาน่าเกลียด แต่อลันไม่เป็นแบบนั้น อลันจะพูดกับลูกค้าเสมอว่า แล้วกลับมาใหม่นะครับ นั่นแปลว่าพวกเขาจะต้องฆ่าตัวตายไม่สำเร็จถึงได้กลับมาที่ร้านอีก ที่ร้านแห่งนี้มีอุปกรณ์มากมาย ทั้งมีด ยาพิษสารพัดรูปแบบ เชือกแขวนคอ ลูกปืน รวมทั้งสัตว์มีพิษ เรียกได้ว่ามีครบครันสำหรับการปลิดชีพตัวเอง แถมพวกเขายังแนะนำและให้คำปรึกษากับลูกค้าถึงวิธีการฆ่าตัวตายให้สำเร็จด้วย ฟังดูอาจจะเหมือนเรื่องราวที่น่าสลดหดหู่นะคะพอเราเล่าแบบนี้ แต่จริง ๆ จังหวะการเดินเรื่องและการบรรยายของผู้เขียนทำให้มันดูขำขันและตลกอย่างร้ายกาจ มันเป็นการอุปมาอุปมัยที่มีความละมุนละม่อมอย่างมาก ทั้ง ๆ ที่กำลังเล่าเรื่องยาก ๆ อย่างความตายอยู่ แต่กลับเล่าในอีกแง่มุมที่ไม่ได้หม่นเศร้าหรือมืดมัวไปซะเลย รสชาติของมันเหมือนจะเป็นลูกกวาดแต่ก็เป็นลูกกวาดรสความตายนั่นแหละ
อลันค่อย ๆ เปลี่ยนคนรอบ ๆ ตัวเขาให้สดใสขึ้น ให้มองเห็นคุณค่าความดีงามในชีิวิต มีทั้งความสนุกสนาน รื่นเริง ชีวิตไม่จำเป็นต้องเศร้าตลอดก็ได้นี่นา แต่ตอนจบจะเป็นอย่างไร อยากให้นักอ่านไปลุ้นกันเอาเอง เราคิดว่าเรื่องนี้จบได้ดีทีเดียวเชียวค่ะ ทิ้งความรู้สึกบางอย่างไว้ภายในใจคนอ่าน ให้ได้เอาไปขบคิดต่อ
หนังสือเล่มนี้ไม่หนานัก อ่านไม่นานก็จบ เป็นอีกเล่มที่ดีควรค่าแก่การอ่านมาก ๆ ค่ะ
Photo credit
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in