เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
MeenReadMeen Geywalin
เมื่ออุทิศหัวใจให้การเขียน
  • 1
         "การอ่านนั้นบันดาลสองสิ่งพร้อมกัน หนึ่ง พื้นที่ส่วนตน สอง ปกป้องเราจากคนไม่อ่าน"

         เมื่ออ่านมาถึงข้อความนี้เราพบว่าตัวเองหยิบ หัวใจนักเขียน ของ อุทิศ เหมาะมูล ขึ้นมาอ่านระหว่างการสำรวจพื้นที่ส่วนตน แม้ไม่เคยคิดถึงสิ่งที่สองที่การอ่านจะบันดาลให้เลยก็ตาม

    2
         เรารู้จัก อุทิศ เหมาะมูล จาก ลับแล, แก่งคอย หนังสือที่เราหยิบขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
         เราใช้เวลาอ่าน ลับแล, แก่งคอย นานกว่าเล่มอื่นๆ ความเร็วในการอ่านที่เคยมีลดถอยลงเล็กน้อย เพราะหลังสายตาลากผ่านบางย่อหน้าเราหยุดนิ่งและเหม่อลอย
         งานของเขาเป็นอย่างนี้สำหรับเราเสมอมา
         ชวนให้คิด นิ่ง โลดแล่นผาดโผนอารมณ์ในบางช่วง และผ่อนปรนในบางคราว บางช่วงแสนจะหงุดหงิดใจ แต่บางตอนกลับน่าหลงใหล
         เป็นประสบการณ์การอ่านที่สนุกแต่เหนื่อยอ่อน เราจึงไม่แตะต้องงานของเขาบ่อยนักถ้าสภาพของตัวเองไม่พร้อม

         แต่สำหรับ หัวใจนักเขียน เราคิดเพียงอยากรู้ว่าในหัวของเขาที่เขียนอะไรๆ ได้ขนาดนั้นมีอะไรอยู่ และเขาพบเจออะไรมาบ้าง
         และดูเหมือนว่าคำตอบของสิ่งที่สงสัยอยู่ในนี้เกือบครบถ้วน

    3
         หากให้จัดประเภทหนังสือ หัวใจนักเขียน เราคงไม่อาจแนะนำมันในฐานะหนังสือ 'ฮาวทูเขียน' ได้อย่างเต็มปากเช่นหนังสือ On Writing ของ Stephen King แม้เราจะวางสองเล่มนี้ไว้คู่กันในตู้หนังสือก็ตาม
         เพราะหนังสือเล่มนี้ไม่ได้บอกว่าเราควรเขียนอย่างไร เริ่มสร้างเรื่องจากตรงไหน มีอะไรเป็นเครื่องมือในการเขียนเรื่องที่ดี
         'หัวใจนักเขียน' เป็นบันทึกของนักเขียนที่ทำให้เราเข้าใจตัวตนของนักเขียนและการเป็นนักเขียนมากขึ้นมากกว่า
         มันเปิดเปลือยชีวิต ความคิด และหัวใจของ อุทิศ เหมาะมูล ในฐานะนักเขียนเพื่อให้เราเข้าไปสำรวจ ด้อมมองสังเกตการเปลี่ยนแปลงทางความคิดและชีวิตที่นำเขามาสู่การสร้างสรรค์ผลงาน
         
         แต่หากจะผลักดันมันให้เป็นหนังสือ 'ฮาวทู' หนังสือเล่มนี้คงกำลังบอกวิธีการบางอย่างที่สำคัญกว่าให้นักอยากเขียนทั้งหลาย 
         เพราะมันบอก 'ฮาวทูเตรียมตัวเตรียมใจเป็นนักเขียน' ว่าไม่ได้งดงามอย่างที่ใครต่อใครได้สัมผัสเพียงฉาบฉวย ไม่ง่ายเหมือนที่คนอื่นมองเห็น
         ต้นทุนคือการเคี่ยวกรำในชีวิตที่ต้องแลกมาด้วยความยากลำบากและหยดน้ำตา รวมถึงความสูญเสีย ก่อนแปรเปลี่ยนเป็นแรงผลักดันและเรื่องราวร้อยเรียงผ่านตัวอักษร

         การเขียนไม่ใช่เรื่องยาก แต่การเป็นนักเขียนไม่ง่าย
         คนหยิบจับงานเขียนรู้ดีว่านอกจากจะถูกโบยตีด้วยตัวเองและสภาวะรอบข้างแล้ว เราต่างวิ่งชนกับกำแพง และมุ่งสู่ทางตันกันนับครั้งไม่ถ้วน 

         ศิลปะของเรื่องราวที่ถักทอผ่านเส้นสายชีวิตมีราคามากเหลือเกิน

    4
         อุทิศ เหมาะมูลเปลือยพื้นที่ส่วนตนของเขา ผ่าปมของตัวเองและแยกสิ้นส่วนของมันให้เราได้ศึกษา
         ขณะอ่านเราเองกลับรู้สึกเหมือนถูกเชิญชวนให้เปิดปมของตัวเองออกมาด้วย   
         ไม่มีหัวใจของนักเขียนคนใดเหมือนกัน นี่เป็นเพียงอีกหัวใจหนึ่งที่ยอมเปิดให้เราดู

         การได้เรียนรู้หัวใจของคนเขียนจึงอาจไม่ได้หมายถึงการเข้าใจเขาและผลงานของเขาเพียงฝ่ายเดียว อาจหมายถึงการย้อนมองแล้วหันกลับมาเผชิญหน้ากับตัวเองด้วยเช่นกัน


    มีน เกวลิน.
Views

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in