ตอนนี้เราจะเขียนถึงกรณีของ เคย์ มิคาอิลที่เห็นได้ชัดมากในตอนที่ 3 

จากที่ Sibyl แยกประชากรภายใต้ระบบของตัวเองเป็นสองกลุ่มก็คือ 

1 กลุ่มคนที่ถูกยอมรับให้อยู่ในระบบ (ค่าสัมประสิทธิ์อาชญากรรมเคลียร์)

2 กลุ่มคนที่ถูกจำกัดการใช้ชีวิตในระบบ (ค่าสัมประสิทธิ์อาชญากรรมไม่ผ่านเกณฑ์)

เราว่าตรงนี้มันทำให้เกิดการเลือกปฏิบัติ 

ที่จริงในภาคแรกก็ค่อนข้างชัดเลย อย่างในเคสที่เกิดที่โรงงาน ผู้ชายคนหนึ่งที่ทำงานที่นั่นมีแถบสีที่เข้มกว่าเพื่อนร่วมงานคนอื่น ทำให้ถูกกลั่นแกล้งและล้อเลียนสารพัด จนสุดท้าย ผู้ชายคนนี้ก็กลายมาเป็นอาชญากรฆ่าคนไปจริงๆ (ตอนนี้เราดูแล้วหดหู่อ่ะ มันเหมือนว่าคนเราไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรเลย พอโดนตัดสินไปแล้ว สภาพแวดล้อมก็กลายมาเป็นปัจจัยที่สองที่บีบให้คนคนหนึ่งทำเรื่องไมีดีไปอีก ทั้งที่พอคิดในแง่กลับกันว่า สมมติไม่มีการวัดความเป็นอาชญากรจาก Sibyl > ผู้ชายคนนี้ก็อาจจะไม่ถูกคนอื่นปฏิบัติตัวใส่ด้วยความรุนแรง > เขาอาจจะไม่ได้คิดวางแผนเพื่อแก้แค้น > ไม่ฆ่าคน

กลับมาที่เรื่องของเคย์

ในตอนนี้ มีฉากที่เคย์ต้องพาภรรยาไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจ พอตรวจเสร็จ เดินออกมาข้างนอกแล้วก็ไปเจอคุณลุงคนญี่ปุ่นคนหนึ่งที่กำลังโวยวายกับคุณพยาบาลหน้าห้องว่าทำไมไม่ถึงคิวตัวเองสักที