(คำเตือน ทั้งบทความนี้คงจะเต็มไปด้วยการเขียนอวยและสปอยล์แน่ๆ)

โคกามิ ชินยะ เป็นตัวละครในอนิเมะที่เราชอบและยกให้เป็นที่หนึ่งในใจมาตลอด

(ขอบคุณรูปภาพจาก : https://www.themoviedb.org/movie/559566-psycho-pass-sinners-of-the-system-case-3/images/backdrops)

หลังจากดูเรื่อง Psycho-Pass มาเกือบครบทุกภาค (Sinners of the System Case 1, 2 เราไม่ค่อยตั้งใจดูเท่าไร เลยขอบอกว่าเกือบก็แล้วกัน) เราก็รู้สึกประทับใจในพัฒนาการของตัวละครตัวนี้มากเป็นพิเศษ 

ไม่ใช่ว่าคนอื่นไม่น่าสนใจหรือไม่ดี แต่เราคิดว่าคนที่แบกรับอะไรมากที่สุด มีชีวิตแบบโลดโผน(?)มากที่สุดก็คือโคกามินี่แหละ

ทุกๆ ครั้งหลังจากดูเรื่องนี้จบ เราก็อยากทำความรู้จักกับตัวละครตัวนี้ให้มากขึ้น อยากลองอ่านหนังสือแบบที่คนคนนี้อ่านเพราะอยากรู้ว่าในการกระทำแต่ละอย่างที่เขาตัดสินใจทำลงไปมีเหตุผลอะไรซ่อนอยู่เบื้องหลังกันแน่ ถึงขั้นไปค้นประวัติใน Psycho-Pass Wiki (มีข้อมูลตั้งแต่วันเกิด กรุ๊ปเลือดยันประวัติการศึกษาของโคจังเลย!) แล้วก็รู้สึกประทับใจเข้าไปอีกไม่จบไม่สิ้น มูฟออนไม่ได้โดยแท้

เรื่องที่จะเขียนถึงในตอนนี้คือหลังจาก Movie ภาคแรก ซึ่งก็คือภาค Sinners of the System Case 3 : Beyond Love and Hate)

โคกามิยังเดินทางร่อนเร่ไปตามประเทศต่างๆ หลังจากนั้น แล้วล่าสุดก็มาโผล่ที่ทิเบต แน่นอนว่าประเทศนี้ก็ยังเหมือนกับประเทศอื่นในเอเชียคือมีสงคราม (ในช่วงนั้นญี่ปุ่นเป็นประเทศเดียวในเอเชียที่สงบสุข เนื่องจากมีระบบ Sibyl) 

หลักๆ ในเรื่องก็คือ โคกามิไปช่วยคนที่ประเทศนั้นเอาไว้จากพวกผู้ก่อร้าย แล้วเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ชื่อว่า เทนจิน ก็มาขอให้โคช่วยเป็นอาจารย์สอนการต่อสู้ เพื่อที่เธอจะได้ไปแก้แค้นให้กับครอบครัว

ตอนแรกโคก็บอกให้เด็กนี่อยู่ห่างๆ ตัวเองนั่นแหละ แต่สุดท้ายก็ยอมไปเป็นอาจารย์ให้อยู่ดี รายละเอียดอื่นๆ เราอาจจะไม่เล่าถึงมากนัก จะพูดถึงบทสนทนาที่เราชอบในภาคนี้เป็นส่วนใหญ่

ก่อนหน้านั้น โคกามิเคยเป็นผู้สังเกตุการณ์อยู่ Division 3 มาก่อน (อ้างอิงจากมังงะพาร์ท Inspector Shinya Kogami ซึ่งมีเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษออกมา 4 เล่มค่ะ) แล้วก็เกิดเหตุการณ์เรื่องเพื่อนร่วมงานถูกฆาตรกรรม ซึ่งเป็นจุดเปลี่ยนที่ทำให้โคจังกลายมาเป็น Enforcer แต่สุดท้ายก็เลิกเป็น คือแหกตัวเองออกมาจากระบบ Sibyl เพราะการอยู่ในระบบทำให้ไม่สามารถแก้แค้นได้

เหตุการณ์ตอนช่วงที่โคตัดสินใจแบบนั้น ทำให้เขาได้ลงมือฆ่าคนจริงๆ ไป แล้วความรู้สึกนั้นก็กลายเป็นสิ่งที่โคต้องแบกรับมาตลอด (ตรงนี้เราว่าโคกามิรู้แล้วว่าถ้าเลือกทางเดินแบบนั้นผลลัพธ์จะเป็นยังไง แต่สุดท้าย เวลาคนมันตัดสินใจไปแล้วอ่ะเนอะ ยังไงก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจ ขอลงมือทำตามที่อยากทำดีกว่าต้องมาเสียใจทีหลัง) 

เท่าที่เราติดตามอนิเมะเรื่องนี้มา เราไม่เคยเห็นโคจังแสดงท่าทางเหมือนเสียใจกับอดีตที่ตัวเองเลือกเลย และมันทำให้เราชอบตัวละครตัวนี้มากๆ รู้สึกว่าเขาเท่อ่ะ (อวย ฮ่าๆ)

แต่ประเด็นสำคัญที่ชอบมากก็คือบทสนทนาในเรื่องนี้ตอนที่เทนจินเข้ามาถามมากกว่า

(ขอบคุณภาพจาก : http://www.tumgir.com/tag/psycho%20pass%20translation)

(เทนจินคือเด็กผู้หญิงที่อยู่ทางซ้ายมือค่ะ แน่นอนว่าคนหล่อๆ ที่ยืนข้างๆ น้องน่ะแฟนเราเอง..)

เทนจินถามโคว่า "การยิงคนนี่..มันรู้สึกยังไงเหรอ?"

โคตอบว่า "มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของเธอ" (เราไม่แน่ใจภาษาญี่ปุ่นเท่าไรนะคะ ดูแบบซับภาษาอังกฤษอีกที)

ตามที่เราเข้าใจ คิดว่าตรงนี้ โคกามิน่าจะสื่อถึงว่า อยู่ที่เรามองตัวเองยังไงตอนที่ทำสิ่งนั้น (ยิงคน) เช่น สมมติว่าเรายิงคนอื่นเพื่อปกป้องตัวเอง มันก็อาจจะคนละฟิลกับการยิงคนอื่นเพราะอยากแก้แค้นหรือเพราะตั้งใจจะยิง ก็คือหมายถึงเจตนาของการกระทำนั่นแหละ 

แล้วจากนั้น โคก็พูดต่ออีกว่า "แต่พอฆ่าคนไปครั้งหนึ่งแล้ว เธอจะไม่สามารถกลับมาเป็นตัวเองก่อนหน้านั้นได้อีกเลย.." 

เราชอบประโยคนี้..

เหมือนโคจังจะเห็นตัวเองสมัยก่อนตอนที่มาเจอกับเทนจิน ที่แน่ใจมากๆ เลยก็คือโคไม่คิดจะสอนการต่อสู้เพื่อให้เทนจินไปแก้แค้นอยู่แล้ว โคกามิอยากให้เทนจินเลือกเส้นทางอื่น ไม่อยากให้มาทำอะไรซ้ำรอยตัวเอง เพราะรู้ดีว่าหลังจากแก้แค้นไปแล้ว ราคาของสิ่งที่ต้องแลกมันแพงมาก

ต้องออกจากทีม จากบ้านเกิด ห่างจากครอบครัวและเพื่อนพ้อง ต่อสู้อยู่ตัวคนเดียวในโลกอีกใบที่ไม่เคยได้รู้จัก ถึงจะดูเหมือนมีอิสระ แต่จริงๆ แล้วจิตใจคงเหมือนถูกล่ามไว้ด้วยความผิดที่ตัวเองได้ทำลงไปมากกว่า

เหมือนโคกามิอยากบอกเทนจินกลายๆ ว่า ถ้าเลือกเดินเส้นทางนั้นไปแล้ว จะย้อนกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้วนะ เพราะงั้นต้องคิดดีๆ

นอกจากเรื่องนั้นแล้ว ในภาคนี้เรายังได้เห็นมุมอื่นๆ ของโคจังด้วย อย่างเช่น ตอนที่ทำกับข้าว (ทำพอกินได้แหละ เฟอเดริก้าบอกว่า นี่แกแยกอร่อยกับไม่อร่อยไม่ออกรึไง โคจังเลยบอกให้หุบปากแล้วกินไปเงียบๆ ฮ่าๆ) ตอนที่อาบน้ำด้วย (กรีสคอแตกอีกตามเคย บ้าเอ๊ย จะเซอร์วิสมากเกินไปแร้วนะ!)

หรืออีกช็อตหนึ่งก็คือ เราเห็นได้ชัดเลยว่าภาคนี้คุณโคดูเหงา.. แล้วยังมีเจ๊เฟอเดริก้ามาคอยพูดแทงใจดำอยู่เรื่อย อย่างตอนที่สูบบุหรี่ หรือตอนที่เล่นกับน้องหมา โคจังดูเหงามากๆ เหมือนว่าหลังจากแก้แค้นจบ เป้าหมายในการมีชีวิตก็ไม่เหลือแล้ว ที่ยังใช้ชีวิตอยู่จนถึงตอนนี้ก็ทำไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่รู้ว่าทำไปเพราะอะไรอ่ะ เราว่ามันโคตรทรมาน

อีกอย่าง มาคิชิมะยังคอยวนเวียนตามหลอกหลอนโคกามิตลอด (จะมูฟวี่ภาคไหนก็โผล่มา) 

พอเฟอเดริก้ายื่นข้อเสนอให้โคกลับไปญี่ปุ่นด้วย เราเลยโคตรแฮปปี้ ฮือออ ในที่สุดคุณเขาก็จะได้กลับไปเจอเพื่อนๆ สักทีเน้อ

ตอนนี้เราก็ได้แค่รอติดตามชีวิตคุณโคในภาคสามนี่แหละ ไม่รู้ว่าจะได้ออกมามากน้อยแค่ไหน และไม่รู้จะมีภาคสี่ไหม แต่ก็ฝันล่วงหน้าไปก่อนแล้ว ฮ่าๆ

(ถ้ามีก็อวยอีก กรีสคอแตกอีกตามเคย)