เสียงเพลงฝรั่งแนวคันทรี่กำลังเล่นวนซ้ำๆนานหลายวินาที ปลายนิ้วของเขากดวนลงบนภาพเคลื่อนไหวขมุกขมัวแปลกๆ ปลายเท้าของเจ้าของวิดีโอสั้นๆ กำลังขยับตามจังหวะการดีดเกาของเสียงกีตาร์และเสียงนักร้องที่ขึ้นเสียงสูงได้อย่างยอดเยี่ยม ท่อนเพลงสั้นๆที่ปลายนิ้วของเขามันกดย้ำกรอกลับจนติดเข้าไปในใบหู ภาพเคลื่อนไหวที่เขานั่งดูเพียงปลายเท้าของอีกคนในความยาวจำกัดเพียงไม่ถึงนาทีด้วยซ้ำ กับคำกำกับภายในวีดิโอเพียงสั้นๆ
‘เพลงโคตรดี’
2h
ตัววิ่งสีขาวสะอาดเหนือวีดิโอกำลังวิ่งสู่ปลายสุดของแถบ เขาจึงกดหยุดไว้อีกครั้ง พร้อมกับคำถามภายในใจที่วนซ้ำไปซ้ำมาเกือบร้อยรอบ หรืออาจมากกว่านั้น
เขากดปุ่มออกจากตัววีดิโอสั้นๆนั้น ก่อนจะเผลอฮัมทำนองเพลงจังหวะคันทรี่นั่นเบาๆ
อ่า เขาชักจะชอบมันเข้าแล้ว
เขาไม่รู้ว่ามันชื่อเพลงว่าอะไร ใครเป็นคนร้อง หน้าตาคนร้องเป็นอย่างไรเขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำ อาจเป็นคนผิวขาวตัวผอมผิวตกกระ เขาทำได้เพียงแต่จินตนาการมันไว้อย่างนั่น
สัญลักษณ์เครื่องบินกระดาษด้านล่างวีดิโอ ทำให้เขาเกิดความลังเล เขาคิด เพียงแค่พิมพ์ไม่กี่ประโยคสั้นๆ มันจะไปยากแค่ไหนกันเชียว
‘เฮ้ พี่นี่ชื่อเพลงอะไรน่ะ’
‘ผมชอบมันนะ มันชื่อเพลงอะไรน่ะ’
‘ผมว่าผมชอบจริงๆนะ’
‘ชอบนะ’
มันยาก อันที่จริงเพิ่งคิดได้ว่ามันยากเกินไป เพียงแค่ปลายนิ้วกดลงที่เครื่องบินกระดาษอันเล็กๆนั้นยังยากเลย
เขายังไม่สามารถเริ่มต้นพับกระดาษใบเล็กเลยด้วยซ้ำ แล้วนับภาษาอะไรกับการขึ้นรูปมันแล้วออกแรงเหวี่ยงส่งมันไปแตะอากาศด้านบน ที่ไม่มีท่าทีว่าจะบินว่อนไปหาอีกคน
เพราะเพียงแค่ลมเบาๆที่เอื้อหนุนใต้ปีกเครื่องบินกระดาษลำเล็กๆยังไม่มีเลย
เขาหัวเราะขื่นๆออกมา เสียงเยาะในลำคอดูจะดังกว่าอะไรในโลก
เขากดเขาไปในวีดิโอสั้นๆนั้นอีกครั้ง แล้วเสียงเพลงสั้นๆก็เริ่มเล่นอีกรอบ
เพลงที่ชอบโดยไม่รู้ชื่อเพลง
เขาใช้มือเท้าดันตัวเองให้ลุกขึ้นจากโซฟาตัวเล็กๆข้างบานกระจกริมระเบียงห้องเช่าชุดเล็กของอพาร์ทเม้นท์ที่เก่าคร่ำครึ เสียงแผ่นไม้บนพื้นดังเอี๊ยดอ๊าดเมื่อปลายเท้าของเขาก้าวเหยียบ กางเกงสีเทาที่ยาวกรอมปลายเท้าดูเทอะทะเมื่อเขาลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ปลายเท้าเขาเริ่มก้าวเหยียบลงบนแผ่นไม้ไปพร้อมกับเสียงเอี๊ยดอ๊าดที่ดังเสียดในใบหูตลอดทาง
ปลายนิ้วขาวกดเกี่ยวตัวล็อคเล็กๆของบานกระจกระเบียงห้องที่ยื่นออกไปไม่ถึงเมตรด้วยซ้ำ เพียงแค่เขาหมุนตัวก็เกือบจะชนกับบานกระจกสีขุ่นอยู่รอมร่อ ความเย็นของตัวสแตนเลสทำให้เขาขนลุกซู่ แล้วเขาก็ยิ่งขนลุกขึ้นไปอีกหลายเท่าเมื่อเปิดดันตัวบานกระจกออกมา เสียงแหลมเล็กของรางเหล็กดังบาดแก้วหูยิ่งกว่าเสียงเอี๊ยดอ๊าดของพื้นไม้ในห้องของเขาด้วยซ้ำ
เขาจับเลื่อนปลายสุดของแขนเสื้อเสื้อไหมพรมสีหม่นให้ยาวดึงยืดปกคลุมปลายนิ้วมือไว้อย่างที่ชอบทำ จนปลายเสื้อมันยืดย้วยเกินจะรับได้
เขาใช้ปลายศอกกดวางทับลงบนราวระเบียงสีดำสนิทไว้ ตามด้วยปลายนิ้วทั้งห้าที่ดันรองเท้าคางไว้อย่างนั้น อยู่ๆเขาก็ฮัมเพลงนั่นขึ้นมา มันเหมือนติดอยู่ในหู ดังวนซ้ำๆ จนทำให้เขาเผลอร้องมันออกมาอัตโนมัติ
เขาหัวเราะ
มันเป็นการกระทำที่ดูเหมือนจะโง่เง่า
เขาจ้องมองปูนที่ถูกฉาบหยาบๆรวมถึงร่องรอยด่างดำจากการโดนแดดโดนฝนตรงหน้าอยู่พักใหญ่ๆ ห้องของเขาไม่ได้มองเห็นวิวเมืองสวยๆอย่างที่ควรจะเป็นเสียเมื่อไหร่ เพราะแบบนี้ไงมันถึงราคาถูก
เขาฮัมเพลงนั่นอีกครั้ง
“เฮ้”
อยู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงเรียกแทรกเข้ามาในท่อนทำนองเพลงที่กำลังฮัมอยู่ภายในลำคอ
“คุณรู้จักเพลงนี้ด้วยหรือ”
เสียงทุ้มๆที่มาจากห้องสักห้องที่อยู่ใกล้ๆกับห้องเช่าของเขา มันดังก้องสะท้อนกับผนังปูนด่างๆตรงหน้าของเขา โดยที่สร้างความฉงนใจไม่น้อยแก่เขา เพราะเป็นความไม่แน่ใจที่ว่า เสียงนั่นต้องการคำตอบจากเขาหรือเปล่า
“คุณห้อง 303 คุณรู้จักเพลงนี้ด้วยหรอ”
เขาสะดุ้งโหยง แน่ล่ะนั้นมันเลขห้องของเขาเอง
“ ค ครับ” เสียงของเขามันสั่นจนน่าอาย ริ้วร้อนๆแล่นสู่แก้มทั้งสองอย่างช่วยไม่ได้ เขาใช้มือปิดปากของตัวเองไว้ ก่อนที่ฟันขาวจะขบกัดลงบนข้อนิ้วด้วยความกระวนกระวายใจ
“อ่า ผมก็ชอบมันนะ” คุณห้องด้านบนว่า เสียงทุ้มสะท้อนก้องผนังปูนขรุขระอีกครั้ง เขาเงียบลง คนด้านบนก็ไม่มีทีท่าว่าจะพูดอะไรต่อ บทสนทนาของเราดูเหมือนจะจบลงด้วยเสียงหวีดหวิวของลมด้านนอกระเบียงที่ลอยลอดผ่านช่องผนังปูน มันออกจะเสียงมารยาทไปมากที่เขาไม่ได้พูดอะไรต่อ เขาเริ่มขบกัดที่ข้อนิ้วชี้อีกครั้ง
“คุณครับ” เขาเอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไปนาน ไม่ได้คาดหวังว่าอีกคนยังอยู่ตรงนั้น เพียงแต่มันอดไม่ได้ที่จะพูดต่อ
“ครับ” คุณห้องด้านบนเอ่ยรับเขา ด้วยน้ำเสียงสบายๆ นั่นทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายลงไปมากโข
เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ
“มันอาจจะดูตลกไปหน่อยแต่
มันชื่อเพลงว่าอะไรหรอครับ”
สาบานได้ว่าเขาได้ยินเสียงหัวเราะ
‘คุณชอบมันทั้งที่ไม่รู้จักชื่อของมันด้วยซ้ำ’
‘บทสนทนาแปลกๆที่ คุณโคตรตลก’
1 m
Midnight driving through the bay
Going back on the road
Coming up and I wish I could stay
I've been sleeping alone
I've been going through a change
I might never be sure
I'm just walking in a haze
I'm not ready to turn
Whitney - No Woman
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in