ทิวทางชีวิตเท่าที่พบ
บรรจบครบเครื่องเรื่องแข่งขัน
ต่างผจญเกมกลคนสามัญ
ชีวิตเดิมพันเป็นชะตา
วันนี้ขอใจให้อาทร
ขออ้อนอิงลงที่ตรงบ่า
คนแพ้คนนี้มีชีวา
เพียงหาห้องโล่งที่โปร่งใจ
โปรดอยู่เป็นเพื่อนเพียงเท่านั้น
แค่นั่งข้างกันแค่เคียงใกล้
มิพร่ำร่ำเอ่ยเผยคำใด
ปล่อยให้ความเงียบช่วยดูแล
พักหน่อยค่อยเล่นเกมบากบั่น
เปลี่ยนปรับฉับพลันมิทันแก้
ความรู้รายโลกล้วนผันแปร
คนแพ้แค่ก้าวมิเท่าทัน
พักกายหายใจให้ลึกลึก
ย้อนนึกตรึกตรองเรื่องผ่านผัน
อนาคตสายตาคือสำคัญ
ครั้งนี้ข้างกันสักน้อยนึง
///
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in