เราใช้คุ๊กกี้บนเว็บไซต์ของเรา กรุณาอ่านและยอมรับ นโยบายความเป็นส่วนตัว เพื่อใช้บริการเว็บไซต์ ไม่ยอมรับ
ชีวิตฝึกงานของเด็กวรรณกรรมkrittiya.n
6 : เดือนสุดท้ายและลาก่อน
  •        ต้นเดือนสิงหาคม

           เนื่องจากหนึ่งเดือนที่ผ่านมาพวกเรามีการเวียนห้องเรียนให้ครบทุกห้องทำให้พวกเราตัดสินใจว่าจะ 'ไม่เวียนห้อง'​ อีกแล้วเพราะมีปัญหาในเรื่ิองของเด็กจะสับสนว่าเราดูแลเด็กอยู่ห้องไหน รวมถึงตัวเราที่จำชื่อน้อง ๆ สลับกัน สลับห้อง ซึ่งคุณครูประจำชั้นก็เข้าใจและเห็นด้วย จึงให้อยู่ห้องเดิมที่เคยอยู่ครั้งแรก

           ฉันกลับมาห้องกล้วยอีกครั้ง ครั้งนี้ต่างจากครั้งแรกเป็นอย่างมาก เด็กต้องเรียน ทำกิจกรรม อย่างเป็นระเบียบเป็นเวลา คุณครูจีงแทบจะไม่มีเวลาว่างเลย ทุกอย่างต้องรีบทำแข่งกับเวลา ทำให้ในแต่ละวันของเดือนสุดท้ายนี้ ทำงานวนไปวนมาอย่างไม่หยุดหย่อน

           เด็ก ๆ ที่สามารถปรับตัวในการมาโรงเรียนได้ก็เริ่มมีนิสัยซุกซน ไม่เชื่อฟังบ้าง ทำให้ภารกิจในการดูแลเด็ก ๆ ยากยิ่งขึ้น

           หน้าที่หลักของฉันคือ การดูแลเด็กเข้าแถวหน้าชั้นเรียน นำเต้นให้เด็กๆเต้นตาม (ถ้าครูประจำชั้นไม่มานำชั้นก็คิดท่าเองเลยค่ะ ?)​ พาเด็กล้างมือ แจกนม เล่านิทาน ดูแลเด็กๆเล่นของเล่น จัดชั้นยาสีฟันแปรงสีฟันเด็ก ๆ แจกผ้ากันเปื้อน ยกช้อนส้อมแก้วน้ำไปวางใส่จาน (อันนี้ชอบทำมากค่ะแข่งกับเวลาสนุกดี)​ กล่อมเด็กนอนและดูแลเด็กรอกลับบ้าน เป็นแบบนี้ไปทั้งเดือนเลยค่ะ

             งานในตอนเช้าจะค่อนข้างหนักแต่ก็สนุกค่ะ พอตอนบ่ายจะเริ่มไม่มีอะไรมากเท่าไหร่แล้ว ผ่านไปแบบนี้จนถึงวันสุดท้าย...

             ฉันตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างให้คุณครูและน้องๆค่ะ ทว่าด้วยมีงานหลายอย่างเข้ามาในชีวิต จึงไม่มีเวลาออกไปซื้ออะไรให้ ?

            แต่ว่าฉันมีอุปกรณ์ลูกปัดสวยงามจำนวนมากเลยตัดสินใจจะทำพวงกุญแจให้เด็กๆ ทุกคนในห้องกล้วย จำนวนเกือบ30คน ส่วนคุณครูตั้งใจจะซื้อของกินดีๆให้ค่ะ
    ตัวอย่างพวกกุญแจที่ฉันตั้งใจทำที่สุด ?

            ในวันสุดท้ายฉันมอบให้พวงกุญแจให้น้องๆ ทีละคน น้องๆต่างดีใจกันเป็นอย่างมาก เราที่เห็นก็ดีใจ หัวใจพองโต เด็กบางคนก็ขอกอดก่อนจากกัน เด็กบางคนก็ขอนั่งใกล้ๆเล่นกับฉันทั้งวัน
    เด็กๆได้รับของขวัญแล้ว ??

             ก่อนที่ฉันจะกลับ รับจดหมายประเมินฝึกงาน กล่าวลาคุณครูหลายท่าน คุณครูก็อวยพรแสดงความยินดี กล่าวดีใจที่พวกเรามาฝึกงานที่นี่

            "ไว้มีโอกาสมาอีกก็ได้นะลูก" คุณครูท่านหนึ่งกล่าว

            ได้เลยค่ะคุณครู ถ้ามีโอกาสหนูจะมาอีกแน่นอนค่ะ!

            ขอบคุณโรงเรียนที่นี่ที่มีบุคลากรที่ดี คอยดูแลเอาใจใส่
            ขอบใจเด็ก ๆ ทุกคนที่เราดูแล มีความน่ารัก ให้ความสดใสในตลอดการฝึกงานที่ผ่านมา
            ขอบคุณผู้ประสานงานทางมหาวิทยาลัยและโรงเรียนที่ทำให้ฉันได้เข้าฝึกงานที่นี่
            ขอบคุณคุณครูในสาขาวิชาที่จัดให้มีวิชานี้เกิดขึ้น เป็นวิชาที่สร้างประสบการณ์ให้ฉันได้อย่างมาก
            และขอบคุณตัวเองที่มีความตั้งใจ มุ่งมานะฝึกงานจนผ่านไปได้ด้วยดี

    ลาก่อน.
    ไว้เจอกันอีกถ้ามีโอกาส :')

    END

เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น

Log in