ข่าวเสือดำโดนล่าเมื่อวันที่ผ่านมาทำให้เรานึกถึงช่วงปีใหม่เมื่อสามปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสไปเที่ยวจังหวัดอุทัยธานี จังหวัดเงียบ ๆ ที่ไม่ได้มีสถานที่ท่องเที่ยวโด่งดังอะไร ตอนนั้นมีรูปที่คิดว่าคูลพอจะอวดลงอินสตาแกรมไม่กี่รูป แต่ยังจำความรู้สึกประทับใจตอนไปเที่ยวอุทยานแห่งชาติห้วยขาแข้งได้แม่น พอเห็นข่าวสัตว์สงวนถูกล่าแล้วทำให้คนไม่พอใจมากมาย เราดีใจที่มสังคมให้ความสนใจขนาดนี้ บางคนอาจจะหัวร้อนเพราะรักสัตว์ บางคนอาจจะจบสิ่งแวดล้อมเลยรู้เยอะแล้วยิ่งเดือด ใครชอบงานออกแบบก็ควรไปดู เพราะเราไม่ค่อยเห็นงาน memorial แนวนี้ที่ไทยมากนัก
ไม่รู้ว่าไม่ค่อยมีคนน่าสร้าง memorial ให้หรือไม่มีใครทำงานออกแบบแนวนี้ ท่ดๆ เราเลยอยากจะมาเล่าให้ฟัง เผื่อจะมีใครสนใจไปเที่ยวแล้วได้ทำความเข้าใจกับเรื่องอนุรักษ์ป่ามากขึ้น จังหวัดอุทัยฯ น่ารักมากนะ อาหารอร่อยด้วย ไปวันปีใหม่ไม่มีใครแย่งที่กินเที่ยวเลย
ทริปนั้นเราไปกับครอบครัวและตั้งใจจะไปพักผ่อนสบาย ๆ ไม่ได้เดินป่าแบบถึก ๆ อะไร เข้าไปแค่เส้นทางศึกษาธรรมชาติที่ผ่านบ้านพักที่ สืบ นาคะเสถียร เคยอยู่สมัยปฎิบัติงาน
เราหาผังของอนุสรณ์สถานไม่ได้เลย คิดว่าน่าจะมียิงแกนอะไรสวยๆอยู่ แต่เป็นคนหลงทิศ (ไม่กล้าเล่า) (กลัวเด๋อ) ทั้งหมดนี้มีแค่รูปที่เราถ่ายทิ้งขว้างไว้
เราชอบการออกแบบงานที่นี่มาก เรียบง่าย เคารพตัวบุคคล ไม่ได้ทำอะไรหรูหราเลย เข้าไปแล้วรู้สึกว่าทำให้เข้าใจว่าเจ้าหน้าที่ให้ความเคารพ และทำงานด้วยความตั้งใจแบบเดียวกัน แต่ไม่ได้เรียกร้องความสนใจให้คนมาเชิดชูความยิ่งใหญ่อะไร เราสัมผัสได้จากความตรงไปตรงมาจากตัวอาคารและสิ่งก่อสร้างร่วมกับธรรมชาติรอบ ๆ ตัว
รูปทางเข้าที่ถ่ายติดพ่อกับแม่เรา เลยขออนุญาตหาอะไรมาบัง
เราชอบที่ทางเข้าเรียบง่ายมาก ไม่มีความกระจุ๊กกระจิ๊กเหมือนงานออกแบบราชการไทย ๆ ที่จะต้องมีพุ่มไม้ตัดแต่ง แต่ที่นี่เลือกปลูกต้นไม้ใหญ่ ดูเป็นธรรมชาติมาก ก้อนทางขวาเราก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าคืออะไร ไม่มีใครให้ถามเลย
เคยถามอาจารย์ว่างานเชิงสัญลักษณ์แบบนี้ออกแบบมาแล้วใครเข้าใจ อาจารย์ขำแล้วก็บอกว่าไม่ 555 โตมาถึงได้รู้ว่ามันก็เหมือนฟังเพลง ดูหนัง อ่านวรรณกรรมน่ะแหละ สัญลักษณ์แต่ละอย่างคนก็ตีความไปตามพื้นฐานที่ตัวเองมี เราชอบที่แต่ละคนก็รับรู้ไปต่าง ๆ กันไป เพราะแต่ละคนก็มีเรื่องราวของตัวเอง
เราชอบทางเดินตรงนี้มาก แต่คือเรื่องมันก็นานมาแล้ว ไม่รู้จะอธิบายยังไง จำรายละเอียดอะไรไม่ค่อยได้ เป็นคนจำความรู้สึกได้มากกว่ารายละเอียดอะ ฮือ
ตรงนี้เป็น amphitheater ที่คนไปนั่งดูการแสดงหรืออะไรสักอย่างได้ คิดว่าคงเอาไว้จัดกิจกรรมเข้าค่ายอะไรแบบนี้ ลองเสิร์ชดูมีอยู่บ้าง พวกงานครบรอบต่าง ๆ
พอเอาพื้นที่ตรงนี้กับทางเดินอันก่อนหน้ามาดูเทียบกันแล้วนึกถึงพวกโบราณสถานอะไรแบบนี้เหมือนกัน แต่เราไม่แม่นประวัติศาสตร์อะ ขอลงรูปเงียบ ๆ ดีกว่า (ปลอดภัย) (ใครรู้อะไรก็ชี้แนะด้วย)
เราชอบที่เขาใช้วัสดุง่าย ๆ แต่สัดส่วนดีมาก ต้นไม้ใบหญ้าพื้นถิ่นก็รก ๆ เหมือนเจอรูปปั้นกลางป่าไรงี้ มันเลยดูดีไปหมด ไม่ชอบอย่างเดียวคือต้นจันผาข้างรูปปั้น ฮาไปหน่อยและถ่ายรูปยากมาก
จำขนาดรูปปั้นเป้ะ ๆ ไม่ได้ แต่ไม่ได้ทำสเกลใหญ่กว่า 1:1 เท่าไหร่ อาจจะเท่ากันด้วยซ้ำ มียกพื้นนิดหน่อย ดูคนจริงดี
เลยโซนนี้ไปก็เป็นบ้านพักที่สืบฯ เคยอยู่สมัยทำงานจริงๆละ
หน้าตาแบบบ้านพักอุทยานธรรมดาเลย แต่ข้างในเก็บสภาพเดิมและของใช้ไว้หมด แต่เข้าไปดูใกล้ ๆ หรือหยิบจับอะไรไม่ได้นะ
(นิค่อนนนน!) (เยสสสสส!!!!)
ช้างดาว ไนกี้ อะไรก็ว่าไปอะ
รูปที่พอดูได้ก็มีเท่านี้แหละ ใครสนใจอยากไปเที่ยวลองติดต่อ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าห้วยขาแข้ง อ.ลานสัก จ.อุทัยธานี ดูนะ เราหา reference เบอร์โทรอะไรไม่ได้เลยอะ นี่คือข้อมูลเท่าที่มี ไม่อยากใส่อะไรมั่วซั่ว เพราะตอนไปก็ไม่ได้หา ขับรถเข้าไปแล้วเจอ ปกติคนที่ไปอุทยานห้วยขาแข้งก็น่าจะไปเพื่อเดินป่ามากกว่าด้วย ใครที่ทำงานเกี่ยวข้องกับที่นี่น่าจะเข้ามาช่วยเรื่องโปรโมทบ้างเนอะ
ถ้าอยากอยากหาประวัติ บทความ เรื่องเล่าอะไรก็หาอ่านจาก เว็บของมูลนิธิได้เลยที่
นี่จ้า
เข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น
Log in